Για ένα σεμινάριο…

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Ο καλός μου φίλος ακουγότανε «φορτωμένος» στο τηλέφωνο. Για να εντρυφήσετε στα νεοελληνικά, να σας κάνω τη μετάφραση: «Φορτωμένος» θα πει «τα έχει πάρει στο κρανίο». Που, με τη σειρά του, σημαίνει ότι «έχει φουρτούνα στο ακατοίκητο». Δηλαδή, έχει θυμώσει!

«Ακούς εκεί, ξέσπασε, 12 υπογραφές για να εγκριθεί η δαπάνη για ένα υπηρεσιακό ταξίδι στο εξωτερικό!»

«Δώδεκα υπογραφές;» Σχεδόν ούρλιασα εγώ από την άλλη άκρη του σύρματος. (Αν ούτε αυτό το ξέρετε, «σύρμα» είναι το τηλέφωνο). «Και γιατί μόνο δώδεκα;»

«Κάτσε, σαν να ‘χεις δίκιο, να τις μετρήσω γιατί μου φαίνεται λάθος έκανα»…

Παύση. Μετράει… Να που σε κάτι χρειάζεται και η αριθμητική…

«Τι δώδεκα λέω; Δεκαέξι υπογραφές! Ναι 16!»

«Άντε, να τις χιλιάσεις», τον περιέπαιξα.

«Και να ήτανε όλες από εδώ μέσα κομμάτια να γίνει»…

«Γιατί από πού είναι»; ρώτησα εγώ που κόντευα πλέον να τα πάρω έλόγου μου…

«Λοιπόν, άκου για να ξέρεις, που είσαι και δημοσιογράφος, τρομάρα να σου ΄ρθει….

Ξέρεις πόσοι άνθρωποι απασχολούνται για να συγκεντρωθούν αυτές οι 16 υπογραφές; Και καταλαβαίνεις πόσο χρήμα κοστίζει στο δημόσιο η περιφορά ενός χαρτιού για να το μουτζουρώσουν 16 νοματαίοι; Ε; ξέρεις; (σημ. «νοματαίοι», άτομα, Κεφαλλονίτικη έκφραση), άλλος στρατηγός, άλλος Γραμματέας, άλλος προϊστάμενος, άλλος υφυπουργός και άλλος υπουργός;»

«Καλά, θα πας στο εξωτερικό και ΔΕΝ υπογράφει ο Πρωθυπουργός;»

«Τώρα που το λες, ούτε ξέρω πως τους ξέφυγε…»

«Και ποιος κάνει τις διαδρομές, ρωτάω».

«Ακου, ο σμηνίτης θα πάρει από μένα το χαρτί. Θα το πάει στη γραμματεία. Θα πάρει αριθμό πρωτοκόλλου. Θα το πάει κατόπιν στο στρατιωτικό ταχυδρομείο. Άλλος θα το παραλάβει εκεί και θα το βάλει στον στρατιωτικό σάκο. Άλλος θα αναλάβει να φορτώσει το σάκο στο στρατιωτικό φορτηγό. Άλλος θα οδηγήσει το φορτηγό μέχρι το Πεντάγωνο».

«Έχει κι άλλο;»

«Περίμενε… Από το φορτηγό, άλλος θα  το πάει στο ταχυδρομείο του Πενταγώνου. Εκεί θα τον ανοίξει το σάκο κάποιος άλλος στρατιώτης. Θα πάρει το γράμμα. Θα το πάει στη γραμματεία να το πρωτοκολλήσει. Μετά θα το δώσει στον στρατιώτη που κάνει τη διανομή της αλληλογραφίας… Θα το πάρει ο εντεταλμένος να συγκεντρώσει τις υπογραφές. Από τον γραμματέα, θα πάει στον Υφυπουργό και από κει στον Υπουργό…

«Αφού μαζέψει όλες τις υπογραφές, το υπηρεσιακό σημείωμα θα ακολουθήσει την ίδια διαδικασία με αντίθετη φορά»…

-Σταμάταααα… σχεδόν ούρλιασα.

«Μα δεν τελείωσα ακόμη, έχουμε πέντε υπογραφές και θέλουμε δεκαέξι!»..

«Καλά, τα κομπιούτερ δεν τα έχετε ανακαλύψει εσείς ακόμη;»

«Μας προσβάλλεις, ασφαλώς…»

«Και γιατί τα έχετε, για πασιέντζες;»

«Θα ακούσεις τώρα; Λοιπόν, το έγγραφο επιστρέφει εκεί από όπου ξεκίνησε, στην υπηρεσία μου, ακολουθώντας την ίδια πολυδαίδαλη διαδικασία… Μόλις φτάσει αρχίσει ο δεύτερος γύρος να μαζευτούν οι υπόλοιπες υπογραφές από εδώ μέσα»…

Στο μεταξύ έχουν περάσει πέντε-έξι μέρες και εσύ βιάζεσαι να απαντήσεις αν θα αποδεχθείς την πρόσκληση!

Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία και να συγκεντρωθούν και οι 16 υπογραφές, έχεις πει τον παπά, Δεσπότη!

Το κράτος έχει ξοδέψει περισσότερα από όσα έχει μαζέψει από φόρους σε μία μέρα και αν αυτό συμβαίνει με μερικές εκατοντάδες υπαλλήλους κάθε μέρα, τόσα χρόνια,  ιδού το ισόποσο του τεράστιου δημοσίου ελλείμματος. Για να πάει ή να μην πάει ο Θανάσης στο σεμινάριο!..

Α, και το ωραιότερο, πάνω που μαζεύτηκαν όλες οι υπογραφές, οι προσκαλούντες ενημέρωσαν  το Θανάση ότι θα καλύψουν αυτοί όλα τα έξοδα!