ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Μαύρα μάτια κάναμε!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Επιτέλους! Το ΥΠΕΞ στη θέση του! Μαύρα μάτια κάναμε! Νομίσαμε ότι μετακομίσατε μόνιμα στις ΗΠΑ!  Τι να σου κάνουμε εμείς, εδώ, Δημητράκη;  Φύγατε οι …διπλωμάτες και μας αφήσατε με …ένα μάτι!

Άντε να μαζευόμαστε σιγά-σιγά παιδιά, γιατί πρώτον, όπου νάναι θα πιάσουν τα …κρύα και η καλύβα …μπάζει πανταχόθεν!

Έπειτα, με ένα μάτι προκοπή δεν γίνεται. Άντε γιατί κατά που πάει το πράγμα, ΣΑΕ μήτε τη Δεύτερη Παρουσία! Α, ήθελα να ρωτήσω, μήπως εκεί που γυρίζατε έτυχε να συναντήσετε και σεις κείνα τα πελώρια μαύρα σύννεφα που σχημάτιζαν -λένε- τη μορφή του Χριστού, μεγάλη η χάρη Του;

Κοίταζε λέει, πίσω από τα σύννεφα με κάτι μεγάλα, πελώρια μάτια, σαν να παραμόνευε και κάθε φορά που κάτι δεν του άρεσε, αμολούσε καταράκτες τη βροχή, σαν να έφθανε η συντέλεια του κόσμου!

Όχι, το προεδρείο ΣΑΕ δεν νομίζω να πέρναγε από εκεί… Για τον Τσίπρα όρκο δεν παίρνω διότι τώρα τελευταία όλο κατά τας ευρώπας τον βλέπεις… Τι σου είναι φίλε μου αυτό το παιδί! Ώρες-ώρες σου δίνει την εντύπωση πως εκεί που φτύνει …γλείφει!

Πώς το είπε ο ‘Αγιος Πειραιώς;  Προσπαθεί, λέει, να «εμπεδώσει την αλήθεια ότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος και ότι η παράχρησις των σωματικών οργάνων του ανθρωπίνου όντος εγκυμονεί τρομακτικές συνέπειες τόσο στην ψυχική όσο και την σωματική υγεία του”. Για όσους δεν κατάλαβαν,  το στοματικό σεξ, θέλει να πει, μπορεί να προκαλέσει οροφαρυγγικό καρκίνωμα! (Κούφια η ώρα!).

Βρε, μήπως περνούσε από κάτω από τα σύννεφα ο ταχυδρόμος που θα έφερνε, λέει, “αποδείξεις και ονόματα” από τον Ταμία του ΣΑΕ; Διαφάνεια, είπε ο Υφυπουργός, για το τότε, το τώρα και το αύριο… Καλά, μεγάλε, ήταν ανάγκη να πας στο Αμέρικα για να το ξεφουρνίσεις; Εδώ δεν μπορούσες; Αλλά έτσι είναι. Το ξένο είναι πιο γλυκό, το λέει και η παροιμία!..

Όχι, δεν ζηλεύουμε. Καλά έκανες. Άλλωστε,  σημασία δεν έχει ποιός είπε, να δώσει που,  στο μιλητό… Σημασία έχει να μπορεί να αποδείξει ποιός του είπε, τι και που να δώσει… Άλλο ταμείο, άλλο βαφείο!.. Και άλλο πλυντήριο!

Πάντως, ο ΥΦΥΠΕΞ μίλησε για διαφάνεια και μπράβο του. Το ‘πε καθαρά, ή σχεδόν καθαρά, σημασία δεν έχει. Έτσι κι αλλιώς στις καλές προθέσεις θα μείνει η όλη προσπάθεια αν δεν ανασκουμπωθούν και εάν δεν συντομεύσουν, διότι τα μαύρα σύννεφα -μετά ή άνευ της παρουσίας του Θεανθρώπου-  πάνε κι έρχονται και, όπως είπαμε, εγκαθίστανται πάνω από την Αθήνα όπου άρχισε ήδη να βροντά και να αστράφτει… μαύρο χρήμα!

Και μιλάνε μιά γλώσσα… Εντελώς πεζοδρομέ… Έτσι είναι, η πολιτική ή έχει επίπεδο ή δεν έχει. Από τότε που τα αξιώματα πήραν τις αποστάσεις τους από τα πρόσωπα, τα τελευταία ένιωσαν μιά απελευθέρωση, κάτι σαν την έγκυο αμέσως μετά τη γέννα!

Βλέπεις δεν έχουμε πιά διαδήματα και παράσημα καρφωμένα στο πέτο. Ούτε μαύρο σμόκιν. Ουδέ καν γραβάντες! Δεν έχουμε μήτε καπελιέρες.

Πάμε σεμνά και ταπεινά, με ξεκούμπωτο πουκάμισο, ως απλοί πολίτες που δεν τους ξέρει μήτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους!

Ε, έτσι ούτε τα αξιώματα έχουν απαιτήσεις από τα πρόσωπα ούτε τα πρόσωπα έχουν εξαρτήσεις από τα αξιώματα…

Λέμε τώρα…