Η Φορολογία των Ομογενών

 ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η «εξέγερση» των ομογενών μας στην Μελβούρνη αναφορικά με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης που αφορά τους Έλληνες του Εξωτερικού και τους ομογενείς, πρέπει εξάπαντος να προβληματίσει σοβαρά την κυβέρνηση.

Μάλιστα, η συμπαράσταση της Ελληνίδας Προξένου στο αίτημα των ομογενών να μην πέσουν και πάλι θύματα της ελληνικής γραφειοκρατίας, δείχνει ότι η γενικότερη αίσθηση που υπάρχει γύρω από το θέμα, ταυτίζεται με τις θέσεις και τις απόψεις των ομογενών.

Η ΡΗΡ έχει αναδείξει το όλο ζήτημα σε αλλεπάλληλα άρθρα της,  αλλά και σε ρεπορτάζ  από σχετικά πρόσφατη παρέμβαση της π. Γραμματέως του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Δρ. Όλγας Σαραντοπούλου.

Η κυρία Σαραντοπούλου, είχε κοινοποιήσει σχετικές επιστολές της προς τον Υπουργό Οικονομικών, με αίτημα να μην ισχύσουν όσα προβλέπονται για την υποχρεωτική εκ μέρους των ομογενών κατάθεση δικαιολογητικών που να πιστοποιούν ότι η μόνιμη κατοικία τους βρίσκεται στο εξωτερικό, ενώ δηλώσεις της για το όλο ζήτημα, είχαν φιλοξενηθεί και από την ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος» της Αυστραλίας και άλλα ομογενειακά έντυπα και sites.

Μετά την παρέμβαση της Γραμματέως του ΣΑΕ, αλλά και σχετικό αίτημα προς τον αρμόδιο Υπουργό του Προέδρου της Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής για τον Απόδημο Ελληνισμό κ. Άδωνι Γεωργιάδη, το υπουργείο Οικονομικών ενέκρινε τρίμηνη παράταση της προθεσμίας για τους Έλληνες του εξωτερικού, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων της Αυστραλίας, για την υποβολή των δικαιολογητικών αποφυγής διπλής φορολογίας.

Αλλά τι νόημα μπορούσε να έχει  η όποια παράταση, αν όχι της μελέτης του όλου θέματος και της αλλαγής του σχετικού νόμου;

Όπως σε σχετικά πρόσφατο άρθρο μας, από την ίδια στήλη, είχαμε επισημάνει, «… η παράταση της προθεσμίας δεν λύνει το πρόβλημα τουλάχιστον για τις χώρες εκείνες οι δημόσιες υπηρεσίες των οποίων δεν εκδίδουν παρόμοια πιστοποιητικά “μόνιμης κατοικίας. (Π.χ. Κατάρ). Θα πρέπει, λοιπόν,  το υπουργείο Οικονομικών να αναζητήσει άλλους τρόπους (π.χ. προσκόμιση  διαβατηρίων) από όπου θα προκύπτει το χρονικό διάστημα παραμονής των υπόχρεων στο εξωτερικό»

Και τονίζαμε: «Σε κάθε περίπτωση, τα φυσικά πρόσωπα, που δηλώνουν τόπο κατοικίας ή συνήθους διαμονής στην αλλοδαπή και υπόκεινται σε φόρο μόνο για τα εισοδήματά τους που προκύπτουν στην Ελλάδα, θα πρέπει να πάψουν να είναι υποχρεωμένα να αποδεικνύουν κάθε φορά ότι δεν είναι ελέφαντες».

Προτείναμε το θέμα αυτό  «…να λυθεί σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων και συμφωνιών, όπως έγινε για το ασφαλιστικό, με διακρατικές συμφωνίες και όχι με ταλαιπωρία και ζημία των ομογενών».

Υπενθυμίζεται ότι ένα ακόμη «αγκάθι» στην υπόθεση της φορολόγησης των Ελλήνων του Εξωτερικού, είναι η πρόσφατη απόφαση της ελληνικής Πολιτείας να ζητάει από τους εν Ελλάδι αντίκλητους ή εκπροσώπους των κατοίκων εξωτερικού να είναι συνυπεύθυνοι «αλληλεγγύως» για τις φορολογικές οφειλές των Αποδήμων…

Δυστυχώς, φαίνεται ότι η ομογένεια απευθύνεται σε ώττα μη ακουόντων.  Οι συνέπειες από μία, και στη συνέχεια, παρελκυστική πολιτική θα είναι οδυνηρές.
Δεν καλύπτονται όλα, ούτε προσπερνιόνται  με  την ετικέτα της οικονομικής κρίσης. Πολύ περισσότερο όταν η επίλυση ενός ζητήματος δεν προϋποθέτει δαπάνη. Οι ομογενείς δεν ζητούν να μην πληρώσουν φόρους. Απαιτούν να μην πληρώσουν δύο φορές φόρο για το ίδιο εισόδημα. Τι περισσότερο δίκαιο;

Καλή θέληση απαιτείται και κατανόηση. Κυρίως, έρευνα! Αν είχαν ψάξει οι εν Αθήναις καρεκλοκένταυροι δημόσιοι υπάλληλοι, να δουν τι ισχύει και τι δεν ισχύει στις άλλες χώρες, δεν θα κονταροχτυπιόντουσαν σήμερα με την πραγματικότητα και την κοινή λογική. Τώρα πρέπει να μαζέψουν όσα άπλυτα άπλωσαν. Αλλά δεν τους φταίει κανείς…