Τα μαζέψαμε και την …κάναμε!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τα μαζέψαμε σε βαλίτσες, τα φορτώσαμε στα ΙΧ μας και την κάναμε!.. Πλημμυρίσαμε τις δύο εθνικές (τρόπος του λέγειν) οδούς, πήραμε όλες τις παρακαμπτηρίους και βγήκαμε να γιορτάσουμε το Πάσχα στας εξοχάς!

Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, εμείς λειτουργούμε τανάστροφα! Πάντα έτσι κάναμε εμείς οι Έλληνες. Γι αυτό είμαστε λαός ξεχωριστός… Ανάδελφος, όπως έλεγε και ο Σαρτζετάκης, καλή του ώρα, αν και έβγαλε όχι και ολίγα κουσούρια και αυτός!!!

Μας έλεγαν, μην ξεσηκώνεστε εναντίον των Τούρκων, εμείς επαναστατήσαμε, απελευθερωθήκαμε, οργανώσαμε κράτος, “κουτσουρέψαμε” την κραταιά -τότε- Οθωμανική Αυτοκρατορία, και έκτοτε προκοπή δεν είδε!

Έπειτα μας είπαν, μην πολεμάτε τους Ιταλούς, είναι ισχυρότεροι, είναι αδίστακτοι! Εμείς είπαμε “όχι”, τραβήξαμε τα βουνά, τους ρίξαμε στη Θάλασσα!

Έπειτα ήλθαν οι Γερμανοί. Μας είπαν όλοι, αφήστε τους να περάσουν! Πήγαν να μας φοβήσουν: Όλη σχεδόν η Ευρώπη γονάτισε μπροστά τους, μας συμβούλεψαν,  εμείς είπαμε ξανά “όχι”.  Αντισταθήκαμε, τους καθυστερήσαμε, κέρδισε ο ελεύθερος κόσμος τον πόλεμο. Γλύτωσε η Δύση  από το Ναζισμό. Εμείς χάσαμε χωριά, σπίτια, ανθρώπους και ούτε αποζημίωση δεν μας δίνουν!!!

Μετά, όταν μας έκανε τα γλυκά μάτια η τότε Σοβιετική Ένωση, εμείς, αντί να πούμε δώστε τις αποζημιώσεις, αλλιώς την ….κάνουμε,  βροντοφωνάξαμε: ανήκομεν εις την Δύση…

Έτσι και τώρα. Ανεργία, ανέχεια, αβεβαιότητα οικονομική. Εμείς μαζέψαμε τις τελευταίες οικονομίες μας και βουρ για τα χωριά μας! Το αίμα νερό δεν γίνεται… Είδε ο γύφτος τη γενιά του κι αναθάρρησε η καρδιά του… Γέμισαν πάλι οι πλατείες των χωριών από τους …παλιννοστούντες συγχωριανούς!

Άγιο Πάσχα. Σημαίνει εξοχή, σούβλα κόκκινα αυγά και ρετσίνα!

Σημαίνει νταούλια, βιολιά και κλαρίνα!

Που να τα ΄βρεις αυτά στην Αθήνα;

Στην πρωτεύουσα έχεις μόνον άγχος, απλήρωτους  λογαριασμούς και ανεξόφλητα δάνεια!  Έτσι παίρνεις των οματιών σου και, όπως  λέει και το τραγούδι “αφήνω πίσω μου συντρίμμια αρρωστημένους και αγρίμια”!!!

Άλλωστε τι το έχουμε το τετράτροχο; Για κάτι τέτοιες περιστάσεις το ποτίζουμε το αφιλώτιμο με βενζίνη που κοστίζει πλέον όσο και η …ουγγιά χρυσού!!!

Και έχει και έναν καιρό, μούρλια! Σκέτο καλοκαίρι και, μάλιστα, με μίνι καύσωνα! Οι καλλίγραμες κοπέλες, ξεντύθηκαν, έβαλαν “ένα τοσοδούλι σούπερ μίνι διάφανο και ροζ μπιγκίνι”, ξεχύθηκαν στις ακτές και …όποιον πάρει ο χάρος!

Και είναι και σαρακοστή!

Που θα πάει; Θα φθάσει και η …ανάσταση! Θα σκάσουμε βαρελότα, θα αμολύσουμε σαϊτες, θα πυροδοτήσουμε “γουρούνες”. Θα καεί το πελεκούδι! Όπως τότε που είχαμε γεμάτες τις τσέπες μας με δανεικά λεφτά! Τώρα τα δανεικά τέλος, τα πλαστικά, εξατμίστηκαν, οι τσέπες κολλημένο άσπρο πανί, αλλά εμεις δεν το βάζουμε κάτω. Στις γειτονιές θα ψήσουμε τ΄αρνί, έστω κι αν είναι με δανεικά αγορασμένο. Θα χορέψουμε. Θα τραγουδήσουμε. Θα περιμένουμε τις καλύτερες μέρες έστω και εάν ξέρουμε ότι αυτές είναι πάντα ασυνεπείς στο ραντεβού τους!

Γι αυτό μαζέψαμε τα μπαγκάζια μας και μαζικά εγκαταλείψαμε την στενάχωρη  Αθήνα. Το κάτω-κάτω δικαιούται και η οικονομική κρίση τις διακοπές της, κυρία Μέρκελ!!! Ή αν προτιμάς, την ιδιότυπη αντίσταση των Ελλήνων!