Η κρίσιμη συνάντηση των αρχηγών για την ΕΡΤ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η σημερινή Δευτέρα, 17 Ιουνίου 2013 δεν είναι μία συνηθισμένη, πολιτικά, Δευτέρα. Για το απόγευμα έχει προσδιοριστεί η συνάντηση των τριών συνεργαζόμενων στην Κυβέρνηση αρχηγών, του Προέδρου της ΝΔ και Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά και των Προέδρων του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ Ευάγ. Βενιζέλου και Φώτη Κουβέλη. Αντικείμενο της συνάντησης, η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ). Η κατάργηση της και η δημιουργία νέου φορέα κρατικής τηλεόρασης με την επωνυμία Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία Ιντερνετ Τηλεόραση (ΝΕΡΙΤ).

Τα προηγηθέντα από την ανακοίνωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Σίμου Κεδίκογλου για το κλείσιμο της ΕΡΤ, είναι γνωστά. Σε επίπεδο εργαζομένων η αντίδρασή τους είναι κατανοητή. Συμπαθητικές και οι αξιόλογες μουσικές παραστάσεις μπροστά από το Ραδιομέγαρο. Σε ότι αφορά τους  δύο συνεργαζόμενους με την Κυβέρνηση αρχηγούς, διατυπώθηκε η ταυτόσιμη άποψη (που είναι και άποψη πολλών εντός και εκτός χώρας) ότι συμφωνούν με την ανάγκη να υπάρξουν αλλαγές στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, αλλά με το Ραδιομέγαρο σε πλήρη λειτουργία.

Το πως εννούν τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, σε ποιά έκταση πρέπει να προχωρήσουν αυτές, αυτό δεν το έχουν προσδιορίσει τουλάχιστον οι κ.κ. Βενιζέλος και Κουβέλης. Εξυπονοούνται, όμως, από το δεύτερο σκέλος της άποψης που εξέφρασαν, να συντελεστούν, δηλαδή, οι αλλαγές με την ΕΡΤ ανοικτή.

Για κάθε έναν που στοιχειωδώς γνωρίζει τα της Αγίας Παρασκευής, αλλά και γενικότερα, των ΜΜΕ, είναι προφανές ότι δομικές αλλαγές με λειτουργούσα την ΕΡΤ, και, ειδικότερα, μαζικές απολύσεις εργαζομένων της,  ΔΕΝ γίνονται. Βεβαίως αυτό είναι γνωστό κατά μείζονα λόγο στους δύο αρχηγούς. Γι αυτό και ενώ μιλούν για άλλαγές δεν αγγίζουν καν το κρίσιμο σημείο: Εάν και πόσοι εργαζόμενοι θα απολυθούν. Διότι ασφαλώς κανείς δεν θέλει να βρεθούν λίγοι ή πολλοί άνθρωποι στην ανεργία. Ήδη, όμως, πάνω από 1,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας βιώνουν τον εφιάλτη αυτόν. 68% των νέων μας δεν μπορούν να βρουν δουλειά! Εκατομμύρια άλλα συνελλήνων υφίστανται μείωση μισθού, σύνταξης, περικοπών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που υποβιβάζουν δραματικά την ποιότητα ζωής.  Εκατομμύρια ομογενών μας καλούνται να πληρώσουν “χαράτσι” χωρίς να ευθύνονται αυτοί για την χρεοκωπία της πατρίδος. Όταν, όμως, η καταιγίδα μουσκεύει σύμπαντα τον ελληνισμό, δεν μπορεί οι έχοντες μερτικό (μικρό έστω)  στην χρεοκωπία, να μένουν αλώβητοι! Και, ακόμη χειρότερο, να διαιωνίζουν την αρρωστημένη κατάσταση, που συσσωρεύει ελλείμματα και που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα με τα πάσης φύσεως “κεκτημένα”.

Έτσι, λοιπόν, ενώ το πόσοι θα απολυθούν είναι το κομβικό σημείο, οι δύο αρχηγοί,  μεταθέτοντας το κέντρο βάρους του θέματος, μιλώντας, δηλαδή, όπως συνηθίζεται στην χώρα μας όχι επί της ουσίας, το παρουσιάζουν -βοηθούμενοι σε αυτό και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα- ως  θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας.

Μία μονο φράση επ΄αυτού: Εάν η γνωστή ΕΡΤ (λειτουργούσα όπως την έχουν κατά καιρούς περιγράψει οι ίδιοι πολιτικοί αρχηγοί, εάν αυτή η ΕΡΤ, των συνεχών ελλειμμάτων, των “και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων”, αποτελεί προπύργιο της Δημοκρατίας, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.  Και μεις χάνουμε τα λόγια μας!

Βεβαίως η ΕΡΤ είχε και τα καλά της. Είχε και τους ευσυνείδητους υπαλλήλους της. Είχε το πλούσιο αρχείο της. Είχε κάποιες αναλαμπές επιτυχιών. Αυτά όλα πρέπει να διαφυλαχθούν  και να περάσουν στη συνέχειά της. Μακριά από μας η ισοπεδωτική απαξίωση.

Ωστόσο, το θέμα είναι κρίσιμο και παραμένει: Τι θα πράξουν το βράδυ οι δύο πολιτικοί αρχηγοί;  Θα στηρίξουν την προσπάθεια των μεταρρυθμίσεων; Θα ενισχύσουν την αναγκαία συνέχεια της πορείας αυτής; Θα βοηθήσουν να τηρηθούν οι συμφωνίες με την τρόικα και ως προς την αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης;

Οι πληροφορίες δεν είναι παρήγορες. Ωστόσο, επειδή ουδενός αμφισβητείται η δημοκρατική ευαισθησία, αλλά και ο πατριωτισμός, φρονούμε ότι δεν έχουν χαθεί όλες οι ελπίδες.

Η ΡΗΡ, ήδη από τις πρώτες εκλογές του Μαϊου 2012, είχε κάνει πρόταση για μετεκλογική κυβερνητική σύμπραξη και συνεργασία ΝΔ -ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜ.ΑΡ.  Είχε επανέλθει μετά τις δεύτερες εκλογές του Ιουνίου του ιδίου έτους στην πρότασή της.

Σημειώναμε τότε σε κύριο άρθρο μας: <Ορισμένοι πολιτικοί αρχηγοί καμώνονται πως δεν «έπιασαν» το νόημα των εκλογών. Ή το ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Και απειλούν να σύρουν και πάλι το λαό σε νέες περιπέτειες.  Στην πραγματικότητα, είναι οι ίδιοι που αδυνατούν να αχθούν στο ύψος των περιστάσεων. Φοβούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους να λειτουργήσουν ως ηγέτες. Και κρύβονται πίσω από λογαριασμούς, υπολογισμούς και δημοσκοπήσεις>.

Δυστυχώς, το ίδιο ακριβώς πιστεύουμε ότι συμβαίνει και σήμερα. Η κυβέρνηση άγγιξε τον “σκληρό πυρήνα” των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών, στη δημόσια διοίκηση, και οι αρχηγοί δεν θέλουν να επωμισθούν τις ευθύνες και να σηκώσουν το αναλογούν βάρος της μεταρρύθμισης. Ίσως τους αρκούν οι πρώτοι 12 μήνες συγκυβέρνησης που καλά πήγε, πολλά πέτυχε ώρα να μοιρασθούν τα ωφέλη της κερδίζοντας πόντους και από εκείνους που εάν προχωρήσουν σ΄αυτό  που πραγματικά χρειάζεται ο τόπος, θα τους βάλουν απέναντι…

Πιστεύουν ότι διατηρούν, έτσι, και την πίττα γερή και το σκύλο χορτάτο…

Όμως είναι καιρός  για γενναίες αποφάσεις. Είναι η ώρα, όπως έλεγε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που οι ηγέτες πρέπει να δείξουν το δρόμο στο λαό.  Αν αυτό δεν γίνει η ιστορική ευθύνη για τους υπαίτιους, θα είναι τεράστια.

Η Ελλάδα ή θα βαδίσει το δρόμο των υπολογισμένων μεταρρυθμήσεων και των εμπεριστατωμένων αλλαγών, που θα φέρουν την ανόρθωση της Οικονομίας,  ή  θα περάσει στο ευρωπαϊκό παρασκήνιο.