Η δημοσκοπική άνοδος της ακροδεξιάς έχει και συγκεκριμένα αίτια και δυστυχώς μετρήσιμα αποτελέσματα.

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗ
Παιδίατρος-Συγγραφέας

Προφανώς όσοι έκφράζουν πρόθεση στις δημοσκοπήσεις να ψηφίσουν την ακροδεξιά έχουν πολλές αφορμές για να το πράξουν αλλά κυρίως έχουν άγνοια κινδύνου,που καθιστά την ψήφο τους ιδιαίτερα επικίνδυνη για το μέλλον της Δημοκρατίας στη χώρα μας.
Καταρχήν οι περισσότεροι εξ’αυτών έχουν την εδραία πεποίθηση ότι το δημοκρατικό καθεστώς είναι αδιαπραγμάτευτη κατάκτηση,την οποία δεν μπορεί να αμφισβητήσει η “φολκλορική αναφορά”σε πρόσωπα του ναζιστικού παρελθόντος της Ευρώπης.Δεν έχουν επομένως ουσιώδεις αιτιάσεις να ψηφίσουν ανθρώπους με χιτλερικά χαράγματα στο σώμα τους,αρκεί να κάνουν τη δουλειά που δεν μπορεί να κάνει το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Και τι  θα έπρεπε να κάνει το πολιτικό σύστημα της χώρας;Απλά να διώξει τους μετανάστες που μάς παίρνουν τις δουλειές,να καταδιώξει τους εβραιοσιωνιστές που απειλούν τον ελληνισμό και την επάρατη τρόικα που μάς οδηγεί σε αφανισμό.Αυτό σημαίνει άγνοια κινδύνου,που εκφράζεται πλέον δημοσκοπικά και άν εκφραστεί και στην κάλπη,τότε το υπάρχον πολιτικό σύστημα θα καταρρεύσει οριστικά,γιατί απλά δε θα μπορεί πλέον να κυβερνήσει δημοκρατικά τη χώρα.Αυτό είναι και το μετρήσιμο αποτέλεσμα της ανόδου της ακροδεξιάς στη χώρα μας.
Τα αίτια όμως της ανόδου της ακροδεξιάς είναι άλλα και δυστυχώς και αυτά είναι μετρήσιμα.
Πρώτο αίτιο είναι η απόλυτη αναξιοπιστία του πολιτικού ποσωπικού, που για παράδειγμα,όταν κάποιος πολιτικός με επιλήψιμη συμπεριφορά π.χ.ξέπλυμα βρώμικου χρήματος,οδηγείται στην ποινική δικαιοσύνη επικαλείται την ισχύουσα νομολογία που έχει παραγράψει το αδίκημά του.
Βρείτε τους αρχιτέκτονες του ισχύοντος νόμου περί ευθύνης Υπουργών,κατονομάστε τους και ύστερα να μιλήσουμε για την αξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού.
Δεύτερο και σημαντικότερο αίτιο είναι η απλή διαχείριση της κρίσης με ντιρεκτίβες της τρόικα των δανειστών μας,που έχουν οδηγήσει στην κορύφωση της ανεργίας,στην υπερφολόγηση των πενιχρών εισοδημάτων και στην καλλιέργεια ενός κλίματος ανασφάλειας σε όλα τα επίπεδα.
Στην χώρα μας απλά επιβάλλονται φόροι και στην πράξη το πολιτικό έργο της κυβέρνησης εξαντλείται στην επινόηση μεθόδων για άλλους φόρους.Όσο για τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο,φυσικά η κυβέρνηση δεν εννοεί την ηλεκτρονική διακυβέρνηση,την εκπόνηση ενός παραγωγικού φορολογικού συστήματος,την απόκτηση κτηματολογίου και δασολογίου,αλλά μόνο τις απολύσεις.
Με την ανεργία επομένως να καλπάζει,με την αδυναμία των ασφαλιστικών ταμείων να εισπράξουν εισφορές ,με τη μίζερη καθημερινότητα να μας καταπιέζει και την Κυβέρνηση να κόβει κορδέλες και να υποδέχεται ξένους στο μέγαρο Μαξίμου,που ήρθαν απλά για να κερδοσκοπήσουν,δε νομίζω πως θα μπορέσουμε τελικά να αποτρέψουμε το μοιραίο που έρχεται.
Και τότε,όταν κλονιστεί η Δημοκρατία,όλοι θα κλάψουμε για τη δική μας Αλεξάνδρεια,που θα την αποχαιρετήσουμε για πάντα,όπως ο Αντώνιος του Καβάφη.