Το νέο σχολείο στην Αυστραλία

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η είδηση είναι από τις λίγες που μέσα στην …πανταχόθεν μιζέρια έρχεται να μας γεμίσει με αισιοδοξία, χαρά και ελπίδα. Προέρχεται –και αυτή!- από που αλλού; Από την Ομογένεια.

Όχι, δεν πρόκειται για την παράδοση στην Αθήνα του πέμπτου κοντέινερ υγειονομικού υλικού, προσφορά Τζαχάρη, από τον Οργανισμό Ιnternational Orthodox Christian Charities (IOCC) της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και της «Αποστολής» της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ούτε έχει να κάνει με την εκλογή της κυρίας Αθανασίας Παπαϊωάννου ως προέδρου της Atlantic Bank, θυγατρικής του ομίλου New York Community Bancorp, Inc και πρώην θυγατρικής της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος.

Τα δύο αυτά γεγονότα της ομογένειας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι πολύ σημαντικά αναμφίβολα και αξίζουν της προβολής.

Τα καλύτερα νέα, όμως, έρχονται από την Αυστραλία.  Πρόκειται για την ίδρυση ενός νέου ελληνικού σχολείου στην Νέα Νότια Ουαλία. Ένα νέο σχολείο εκεί όπου το παλαιότερο είχε σταματήσει να λειτουργεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1980!

Να, λοιπόν, που η ομογένεια δεν αφομοιώνεται, όπως πολλοί θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε. Να που η ελληνική γλώσσα έχει ρίζες βαθειές στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Γι αυτό,άλλωστε, επιβίωσε ο ελληνισμός 400 χρόνια κάτω από τους Τούρκους.

Θα χειροκροτούσε κανείς με πατριωτικό ενθουσιασμό αν επρόκειτο για την υλοποίηση του άρθρου 108 του ελληνικού Συντάγματος που λέει ότι: “το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με την μητέρα πατρίδα. Επίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια”.

Στην πραγματικότητα, όμως, τα “μπράβο” ανήκουν –ως συνήθως- σε έναν ιδιώτη ομογενή και στην προκειμένη περίπτωση στον Kωνσταντίνο Γεωργακόπουλο, από το Ocean Shores ο οποίος  έβαλε μια αγγελία στον τοπικό Τύπο για την αναζήτηση Έλληνα δασκάλου, αλλά και οικογενειών που επιθυμούν να μάθουν τα παιδιά τους Ελληνικά.

Ανταποκρίθηκαν ο Ιερέας της περιφέρειας, οι γονείς αρκετών ελληνοπαίδων και η μετανάστρια δασκάλα Κοραλία Πέττα.

Καλορίζικο και σύντομα να πολλαπλασιαστούν οι μαθητές.

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι το ελληνικό Κράτος θα δείξει, τουλάχιστον, ενδιαφέρον για την αποστολή βιβλίων και  όποιων άλλων αναγκαίων βοηθημάτων. Συμπεριλαμβάνεται αυτό στην “μέριμνα”!

Γιατί καλό είναι το πνεύμα οικονομίας, καλύτερη, όμως, είναι η τήρηση του Συντάγματος. Κάλλιστη δε, η διατήρηση της γλώσσας μας!