ΑΝΑΛΥΣΗ: Η ομογένεια να μην κάνει το ίδιο λάθος απορρίπτοντας το Σ/Ν για την ψήφο των Αποδήμων

 ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ορισμένες αναλύσεις, επικρίσεις και αρνητικά σχόλια έχουν δει το φως της δημοσιότητας σε μερίδα του ομογενειακού Τύπου, αναφορικά με τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας, που εμπεριέχονται σε Νομοσχέδιο που κατετέθη στη Βουλή την Παρασκευή 8 Απριλίου 2016 για την ψήφο των Ελλήνων ψηφοφόρων του Εξωτερικού.  Η γενική τους «γραμμή» κατατείνει επικριτικά  στην πρωτοβουλία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, επομένως,  στην διάπραξη  του ίδιου λάθους, που στέρησε το 2009 τους Απόδημους από το δικαίωμα της ψήφου από τον τόπο κατοικίας τους.

Εξαιρουμένων των ελαχίστων κραυγαλέα υβριστικών και ισοπεδωτικών «παρεμβάσεων» -τις οποίες ουδείς εχέφρον πολίτης λαμβάνει υπόψη-  οι λίγες υπόλοιπες έχουν κατά περιπτώσεις μία δομή και ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αλλά και μία γενική αντίρρηση. Το ότι η κατάθεση του σχετικού Νομοσχεδίου συνέπεσε με το ταξίδι του κ. Μητσοτάκη στην Νέα Υόρκη. (Σ.σ. Τα σχετικά με την πρόσκληση του Προέδρου της ΝΔ και το Καταστατικό της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, δεν αφορούν το ζήτημα του Νομοσχεδίου και, επομένως, κακώς συνδυάζονται. ‘Άλλωστε  η επίσημη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας αναφέρεται στην ιδιότητα του κ. Μητσοτάκη ως «μέλος της Ελληνικής Βουλής». Έτσι έχει προσκληθεί και όχι ως αρχηγός παρατάξεως).

Το θέμα, του Σχεδίου Νόμου για την ψήφο των εκτός Ελλάδος Ελλήνων ψηφοφόρων, επομένως, έχει δύο, μόνον,  σκέλη. Το ένα αφορά στο timing.Και το άλλο στην ουσία του, που είναι η συμμετοχή των αποδήμων, στις εθνικές εκλογές.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος, όσο και εάν κανείς μπορεί να ξανοίξει κάποια «πρεμούρα» να φθάσει ο κ. Μητσοτάκης στην Νέα Υόρκη κουβαλώντας «προίκα» αυτό δεν πρέπει και να το καταδικάσει αφού δεν είναι λίγες οι φορές που εγκαλούμε τους πολιτικούς της γενέτειρας γιατί κάθε φορά που έρχονται κοντά στην ομογένεια «ζητάνε και ποτέ δεν δίνουν τίποτα»!

Τι φορά αυτή ο κ. Μητσοτάκης έκανε την διαφορά. «Κουβάλησε» το Νομοσχέδιο για την ψήφο των Αποδήμων, πάγιο αίτημα του εκτός συνόρων Ελληνισμού.

Άρα, ας μην τον «μαλώνουμε» γι αυτό!

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος, το ουσιώδες, δηλαδή, εδώ το πράγμα θέλει συζήτηση, διότι πολλά ακούγονται, πολλά γράφονται, πολλά προτείνονται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι και σωστά.

Οι ενστάσεις που διατυπώνονται, αποδεικνύουν είτε ότι κάποιοι ΔΕΝ έχουν καταλάβει ποιοι  ακριβώς θα ψηφίζουν, είτε ότι κάποιοι  άλλοι έχουν διαφορετική αντίληψη για το ποιοι πρέπει να ψηφίζουν.

Έτσι επαναδιατυπώνονται προτάσεις για εκλογή αντιπροσώπων, για δικαίωμα του εκλέγειν που πρέπει να συνδυαστεί με του εκλέγεσθαι, για δημιουργία Περιφερειών κλπ.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Δικαίωμα συμμετοχής στις εθνικές εκλογές έχουν όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους οικείους ελληνικούς Δήμους, όσοι έχουν ελληνική ταυτότητα ή (και) ελληνικό Διαβατήριο. ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ άλλος. Οι Έλληνες ομογενείς ΔΕΝ ψηφίζουν!  (Ελληνικής καταγωγής πολίτες δεύτερης , τρίτης, τέταρτης γενιάς εάν δεν έχουν δηλωθεί στη γενέτειρα, ώστε να είναι και υπόχρεοι στρατιωτικών υποχρεώσεων οι άρρενες,  ΔΕΝ ψηφίζουν!)  ΔΕΝ μπορείς να ψηφίσεις για μια χώρα όταν είσαι αποκλειστικά μέλος-υπήκοος  μιας άλλης χώρας! Σκεφτείτε να ψηφίζουν στην Αμερική όσοι μετανάστες βρέθηκαν κάποτε εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, χωρίς να έχουν γίνει αμερικανοί υπήκοοι!  Αδιανόητο.

Άρα και τα νούμερα που ακούγονται ως δυνητικοί απόδημοι ψηφοφόροι είναι εξωπραγματικά! Εκατομμύρια απόδημοι ψηφοφόροι ΔΕΝ  υπάρχουν.  Και με την βιολογική εξέλιξη, ήδη πολλοί από τους  πρώτους μετανάστες της δεκαετίας του ’50, ακόμη και της δεκαετίας του ’70 σιγά-σιγά εκλείπουν.

Η δεύτερη γενιά μεταναστών έχει να δώσει περιορισμένο αριθμό ομογενών που έχουν διατηρήσει την ελληνική υπηκοότητα ή που θεωρητικά μπορούν να την διεκδικήσουν ακόμη, εάν το επιθυμούν. Από την Τρίτη γενιά και πάνω, ούτε λόγος.

Επομένως, εάν μπει και ο απαραίτητος χρονικός φραγμός (π.χ. απουσία όχι μεγαλύτερη των δέκα χρόνων ώστε να έχει ο ψηφοφόρος καλή επαφή με την ελληνική πραγματικότητα) τότε οι εν δυνάμει απόδημοι ψηφοφόροι θα πάρουν τις κανονικές τους πληθυσμιακές διαστάσεις και όχι τις μυθικές που επιχειρούν πολλοί –και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό- να τους προσδώσουν για ευνόητους λόγους.

Κατά το Σύνταγμα, εάν δεν συντρέχουν άλλοι ειδικοί λόγοι, ο  έχων το δικαίωμα του εκλέγειν έχει αυτομάτως και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι!  Ενόχλησε κανείς, για παράδειγμα, τον ομογενή Ανδρέα Παπανδρέου μετά από σταδιοδρομία τόσων  χρόνων στα πανεπιστήμια της Αμερικής, να πάει στην πατρίδα και να πολιτευθεί;

Μιλούν και γράφουν  ότι  με την ψήφο στα κόμματα  η ομογένεια θα κομματισθεί. Συγγνώμη, σήμερα δεν έχουμε γραφεία των κομμάτων στην ομογένεια; Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ (παλαιότερα εντονότερα) ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και η Χρυσή Αυγή δεν δραστηριοποιούνται (η τελευταία και έκνομα) στον ομογενειακό χώρο; Τι περισσότερο θα συμβεί  από τις γνωστές από το παρελθόν πολιτικολογίες που έφθαναν στο σημείο να ξεσηκώνεται ο απόδημος και να ταξιδεύει με το αεροπλάνο για να πάει στην Ελλάδα να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα;

Μήγαρις αυτά τα «κομματικά» ταξίδια των αποδήμων ψηφοφόρων δεν συν-ευθύνονται για την χρεοκοπία της Ολυμπιακής Αεροπορίας;

Ποιος ξεχνάει τις  ακραίες αντιπαραθέσεις των ομογενειακών εφημερίδων για τα κομματικά της Ελλάδος και μάλιστα, δίχως ψήφο; Ποιος έχει λησμονήσει τον επάρατο διχασμό που ταλαιπώρησε και τους Έλληνες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού όταν ΔΕΝ ψηφίζανε οι απόδημοι;

Έπειτα, το Σχέδιο Νόμου που κατέθεσε η ΝΔ,  δεν προβλέπει σταυροδοσία. Δηλαδή ο Απόδημος  Ψηφοφόρος δεν θα επιλέγει βουλευτή, μόνο κόμμα.  Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχουμε προεκλογική εκστρατεία υποψήφιων βουλευτών στην αλλοδαπή.  Δεν θα υπάρχει «αλισβερίσι», υποσχέσεις, ταξίματα κ.ο.κ.  Επομένως, κάποιες ανακοινώσεις κομμάτων, ίσως και από μία εκλογική συγκέντρωση με τοπικούς κομματικούς παράγοντες,  και το θέμα «συμμετοχή των αποδήμων στις εκλογές» προεκλογικά θα έχει λήξει.

Οι έχοντες δικαίωμα ψήφου Έλληνες ψηφοφόροι του εξωτερικού, θα ψηφίζουν τα κόμματα της προτίμησής τους.  Η ψήφος τους θα προσμετράται  στον γενικό αριθμό ψήφων. Ανάλογα θα επιμερίζονται οι βουλευτικές Έδρες. Άρα η ψήφος του Έλληνα ψηφοφόρου στο εξωτερικό θα έχει δύναμη. Θεωρητικά θα μπορεί να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις. Επομένως και να επηρεάζει τα κόμματα προς επίλυση των προβλημάτων του.

Εξάλλου, τα συμφέροντά του στην Ελλάδα ο απόδημος τα έχει κατ΄εξοχήν στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Στο χωριό, στην πόλη, στο Νομό. Γιατί να μην ψηφίζει ακριβώς γι αυτό;

Λένε και γράφουν ορισμένοι, καλοπροαίρετα προφανώς, ότι πρέπει να αποκτήσουμε Εκλογικές Περιφέρειες εξωτερικού και να εκλέγουμε ομογενείς βουλευτές.  Άσχετα από τις όποιες δυνατότητες παρέχει το Σύνταγμα (στο κάτω της γραφής αυτό είναι δυνατόν και να αναθεωρηθεί) πρέπει σοβαρά να σκεφτούμε:

α. Πόσοι ομογενείς διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα και το χρόνο να κάνουν προεκλογική εκστρατεία ας πούμε στην Νέα Υόρκη, για να προσελκύσουν τις ψήφους των Αποδήμων Ελλήνων ψηφοφόρων και να εκλεγούν βουλευτές περιφέρειας;  (Φυσικά το θέμα είναι απολύτως απαγορευτικό εάν  π.χ. Η Αμερική είναι μία εκλογική περιφέρεια! Η Αυστραλία άλλη κλπ.)  Ούτως εχόντων των πραγματικών δεδομένων,  με τη μέθοδο των Περιφερειών Εξωτερικού,  θα εκλέγονται Απόδημοι βουλευτές οι ελάχιστοι «γνωστοί»  και πάντα οι ίδιοι προβεβλημένοι και οικονομικά ανεξάρτητοι Απόδημοι Έλληνες. Αλλά αν για οικονομικούς ή άλλους πραγματικούς λόγους αποκλείσεις την συντριπτική πλειοψηφία από τη δυνατότητα  του εκλέγεσθαι, αυτό πως λέγεται;

β. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, πως με το διαφημιζόμενο  σύστημα των Περιφερειών εκλέγονται δέκα ή και είκοσι ακόμη, εάν θέλετε,  Απόδημοι βουλευτές. Αυτοί είτε θα συμμετάσχουν στο Επικρατείας των κομμάτων (;)  είτε θα αποτελέσουν βουλευτές ξεχωριστών Περιφερειών:

  1. Θα μπορούν και κάθε πότε να ταξιδεύουν για να συμμετέχουν στις εργασίες της Βουλής; Ολομέλειες, συνεδριάσεις Επιτροπών κλπ. κλπ. Ή θα πρέπει να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα –αλλά τότε θα απολέσουν την επαφή με την ομογένεια- ή θα αυτό-αχρηστευθούν, μακριά από το ελληνικό κοινοβούλιο, μέλη του οποίου εντούτοις θα έχουν εκλεγεί!

Αυτό θέλουμε; Αυτό συμφέρει στην Ομογένεια;

Αλλά ας πούμε ότι -στην εποχή της αλματώδους προόδου της Τεχνολογίας ζούμε άλλωστε-, βρίσκεται ο τρόπος να διακτινίζονται οι Απόδημοι Βουλευτές και να συμμετέχουν κανονικά ή περίπου κανονικά στις εργασίες της Βουλής. Ε και λοιπόν;  Δέκα – δεκαπέντε βουλευτές, τι δύναμη θα αποτελούν στη Βουλή των 300ων; Ούτε νομοσχέδιο δεν θα επαρκεί ο αριθμός τους για να καταθέσουν!  Πώς θα προωθούν, λοιπόν, τα συμφέροντα της Ομογένειας; Πώς θα λύσουν τα προβλήματά της όταν δεν θα επαρκούν ούτε καν για να συμμετέχουν σε όλες τις Επιτροπές της Βουλής, ενώ, εάν γεωγραφικά  δεν συμπίπτουν τα συμφέροντά τους (άλλα στην Αμερική, άλλα στην Αυστραλία κλπ.) και διασπαστούν, δεν θα επαρκούν  αριθμητικά –σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής- ούτε για να καταθέσουν μια απλή ερώτηση;

Εδώ η Χρυσή Αυγή, με περίπου ανάλογο αριθμό βουλευτών λόγω συγκυρίας είναι τρίτο σε δύναμη κόμμα στη Βουλή και πάλι μόνο σαματά μπορεί ενίοτε να προκαλεί και ουσία μηδέν! Και είναι κόμμα οργανωμένο και όχι σκόρπιοι βουλευτές…

Γράφεται, ακόμη, ότι το παρών Σ/Ν δεν προβλέπει επιστολική ψήφο ή Ηλεκτρονική. Αυτό, όμως, δεν αφορά μόνον στην επιθυμία της Πολιτείας να ανταποκριθεί στο αίτημα και την ανάγκη της ομογένειας, αλλά και στις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ δυνατότητες που έχει ή δεν έχει η χώρα να το ικανοποιήσει αυτή την δύσκολη οικονομικά ώρα.

Επομένως, εάν θέλουμε να αντιπολιτευόμαστε για την αντιπολίτευση, δικαίωμά μας. Μην προωθούμε, όμως ανέφικτα ζητήματα που μόνο εκείνους που ΔΕΝ θέλουν να δώσουν ψήφο στους Απόδημους Έλληνες ψηφοφόρους διευκολύνουν!

Ας ενωθούμε για μια φορά. Διότι πολλά καταμαρτυρούμε στους γηγενείς Έλληνες, δεν διαφέρουμε και πολύ, ωστόσο, από αυτούς ούτε στη διχόνοια, ούτε σε κάποιες ξεχωριστές “ροπές” τους. Και ας μην επεκταθούμε επί του παρόντος περισσότερο σ΄ αυτό. Γιατί και μία απλή παράθεση ονομάτων  «διακεκριμένων» ομογενών να κάνουμε, που διαχρονικά έχουν εμπλακεί είτε σε παραβατικές συμπεριφορές είτε σε οικονομικά σκάνδαλα, θα διαλυθεί αυτομάτως ο μύθος του  δήθεν  «διεφθαρμένου» a priori  Έλληνα πολιτικού και του «άμωμου» ομογενή…

Εκείνο που πιστεύουμε ότι θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο για τους Απόδημους, τούτη την ώρα, είναι να πιέσει η ομογένεια τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα να συζητήσουν το Σχέδιο Νόμου της ΝΔ. Να επιφέρουν τις όποιες βελτιώσεις  αποφασίσουν στη Βουλή, σε συνεργασία και με την ομογένεια. ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ.

Να μην χαθεί και αυτή η ευκαιρία να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου από το εξωτερικό οι Απόδημοι. Γιατί άλλη, ίσως ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ. Ας ψηφιστεί ΤΩΡΑ έστω και ως έχει το νομοσχέδιο, και στην διαδρομή του χρόνου μπορούν να γίνουν τροπολογίες, εάν αυτό κριθεί ότι επιβάλλει το συμφέρον του Ελληνισμού.  Εφτά χρόνια χρειάστηκε να περάσουν από το προηγούμενο Σχέδιο Νόμου -πάλι της ΝΔ- μέχρι να κατατεθεί ετούτο…

Περιττόν να τονίσουμε πως το ίδιο ακριβώς θα πιστεύαμε και εάν το Σ/Ν το είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ή όποιο άλλο κόμμα της Βουλής.

Τέλος, όσοι ομογενείς δεν θα ψηφίζουν στην γενέτειρα, καλό και χρήσιμο θα είναι να εγγραφούν στους τοπικούς εκλογικούς καταλόγους και να ψηφίζουν ΜΑΖΙΚΑ εκεί όπου ζουν, ώστε να αποκτήσουμε κάποτε και κανένα Δήμαρχο εκλεγμένο από τους ομογενείς ή να επηρεάζουμε σε κάποιο βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις ώστε να αποκτήσουμε πραγματική πολιτική επιρροή την οποία και να αξιοποιήσουμε υπέρ της ομογένειας, αλλά και υπέρ των εθνικών μας θεμάτων. Αυτό ας είναι και το νόημα της σημερινής παρέλασης στην 5η Λεωφόρο.

Καλή παρέλαση.