Στοχασμοί: Για τους τοίχους

-Δάσκαλε, προχωρώντας βρήκα τοίχους απροσπέλαστους μπροστά μου.
-Αν έτσι το βλέπεις, δεν σημαίνει ότι και έτσι είναι! Ναι, η άρνηση θα έλθει, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι τελείωσε η διαδρομή. Ίσως χρειάζεται να γίνει κάποιος ελιγμός στην πορεία που έχεις χτίσει στο μυαλό σου.
Βλέπεις η πορεία ποτέ δεν υπάρχει. Είναι κάτι που πρώτα το φανταζόμαστε και μετά το δημιουργούμε. Έτσι, αν με τη φαντασία μας έχουμε δει το μονοπάτι να είναι μονόδρομος, συναντάμε άπειρα προβλήματα και αξεπέραστους τοίχους. Το μονοπάτι όμως, είναι σταυροδρόμια!
Σε αυτά καλούμαστε την κάθε στιγμή να παίρνουμε αποφάσεις και να κάνουμε επιλογές. Κάποιοι τοίχοι υπάρχουν επειδή χρειάζεται να αλλάξουμε την πορεία μας. Κάποιοι άλλοι, έχουνε χτιστεί από εμάς. Άλλοι, γκρεμίζονται. Σε άλλους οφείλουμε να σκαρφαλώσουμε για να τους περάσουμε. Και κάποιοι τοίχοι, έχουν απλά τη μορφή του τοίχου ώστε να σε κρατήσουν πίσω, ενώ θα μπορούσες από μέσα τους να περάσεις.
Το σημαντικό δεν είναι το μέγεθος και η ποιότητα του υλικού του τοίχου σου, αλλά η ποιότητα του υλικού που έχει η επιθυμία σου. Αν είναι πιο ρευστή, θα μείνεις πίσω από τον τοίχο να θρηνείς. Αν όμως αποτελείται από την πίστη σου στο όραμά σου, τότε θα το ακούσεις αυτό που σε καλεί από την άλλη μεριά και θα βρεις την κατάλληλη διακλάδωση για να βρεθείς κοντά του.