ΓΝΩΜΗ: Σκέψεις γύρω από τις προτάσεις της Κατερίνας Παναγοπούλου για τον Οικουμενικό Ελληνισμό

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η βασική πρόταση της Εθνικής Πρέσβειρας της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης «για τον αθλητισμό, την ανοχή και το ευ αγωνίζεσθαι», Κατερίνας Παναγοπούλου,  για την αξιοποίηση του  Απόδημου Ελληνισμού  ως εφαλτήριο για την επιστροφή της Ελλάδος στην Οικονομική Ανάπτυξη και στην ευημερία,  παρουσιάζει ενδιαφέρον. Αυτό συνίσταται στο γεγονός ότι η πρότασή της συμπεριλαμβάνει έξι συγκεκριμένα βήματα  και δεν αναλώνεται σε γενικόλογες θεωρίες.

«Βασική πρόταση» διότι το θέμα Οικουμενικός Ελληνισμός έχει πολλές προεκτάσεις και κάθε απόπειρα ενασχόλησης με αυτό,  διαχέεται σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.

Ο Οικουμενικός Ελληνισμός  συνίσταται από δύο πυλώνες: Τον Ελλαδικό ελληνισμό. Και τον ελληνισμό του εξωτερικού. Ένας τρίτος, επιβοηθητικός αγωγός, που τροφοδοτεί το «κύκλωμα»  με θετική ενέργεια,  είναι οι απανταχού φιλέλληνες.

Ως ουσία, ο Οικουμενικός Ελληνισμός, είναι ανεκτίμητος.

Η σύγχρονη πραγματικότητα του Οικουμενικού Ελληνισμού είναι δισυπόστατη.  Στο εσωτερικό διέρχεται μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης που έχει οδηγήσει σε παρακμιακές εκφάνσεις στο δημόσιο βίο. Στο εξωτερικό, οι απόδημοι,  δραστηριοποιούνται, προοδεύουν και αποτελούν πλέον μια υπολογίσιμη εθνική οντότητα.

Επομένως, η πρόταση για  «Μια νέα στρατηγική για ένα οικουμενικό Έθνος», ουσιαστικά αφορά στην δημιουργία των καταλλήλων συνθηκών για την έξοδο από την κρίση, καθώς είναι πανθομολογούμενο ότι δεν αρκεί, η βελτίωση της μακροοικονομίας και η έξοδος από τα μνημόνια, αλλά πρέπει να ενεργοποιηθούν όλες οι υπεραξίες που διαθέτει ο Ελληνισμός στο ενιαίο σύνολό  του. Ή, όπως με ενάργεια το περιγράφει, η κα Παναγοπούλου, να βρει η χώρα τις σταθερές της,  πάνω στις οποίες θα οικοδομήσει το μέλλον της.

Κάθε καλόπιστος βρίσκει κατ΄ αρχήν εποικοδομητικές τις  προτάσεις της κυρίας Παναγοπούλου, που είναι:

1.Δημιουργία Εθνικού Μητρώου Ελληνισμού.

2.Θέσπιση Γενικής Γραμματείας Οικουμενικού Ελληνισμού.

3.Ενεργό ανάμειξη της ελληνικής Βουλής.

4.Δημιουργία  διυπουργικού ψηφιακού κόμβου διασύνδεσης.

5.Φορολογικά και ηθικά κίνητρα, για κινητοποίηση δωρητών και κοινωνικών επενδυτών.

6.Εθνικό Σχέδιο Ανάδειξης των Ελληνικών Οικουμενικών Αξιών.

Το ερώτημα, όμως, είναι τούτο:  Μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή οι προτάσεις αυτές χωρίς την ύπαρξη ενός κεντρικού θεσμικού καθοδηγητικού οργάνου; Και ποιο θα μπορούσε να είναι το Όργανο αυτό; Έπειτα,  ναι μεν είναι θετικά τα «έξι βήματα», αλλά και πόσο αποτελεσματικά είναι δυνατόν θα αποβούν;  Αυτό χρήζει διερεύνησης.  Και η διερεύνηση αυτή οφείλει να αποτελέσει επίσης αντικείμενο του –ας το ονομάσουμε έτσι – καθοδηγητικού Οργάνου.

Η κυρία Παναγοπούλου, έχει την έφεση, έχει τη διάθεση, έχει τις ικανότητες, δεν έχει όμως άμεση επαρκή γνώση του Απόδημου Ελληνισμού. Για παράδειγμα:  Σε τι θα διαφέρει η προτεινόμενη Γενική Γραμματεία Οικουμενικού Ελληνισμού, από την υφιστάμενη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού;  Μήπως στο ότι θα συμπεριλάβει και τους δύο Πυλώνες του Ελληνισμού;  Αδύνατον να «σηκώσει» το βάρος!  Σε τι θα διαφέρει το «Εθνικό  Μητρώο Ελληνισμού», από την «Απογραφή του Ελληνισμού του Εξωτερικού», που εμπεριέχεται στα 17 σημεία της Διακομματικής της Βουλής;  Και εάν δεν είναι εφικτό να έχουμε το δεύτερο, πως θα πετύχουμε το πρώτο;

Η Βουλή ήδη διαθέτει την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή για τον Ελληνισμό της Διασποράς (sic). Ποιο το έργο της;  Πώς θα αποδώσουν τα όποια «ηθικά κίνητρα», όταν ο επενδυτής διακινδυνεύει  όχι ήθος, αλλά χρήμα;  Πως θα προσέλθει «εθελοντικά» ο ομογενής επιχειρηματίας όταν  το Μητροπολιτικό κέντρο τον αντιμετωπίζει ως «αναγκαίο κακό»;  Πως θα θεσπιστούν φορολογικά κίνητρα, σε μία χώρα που είναι μέλος της ΕΕ; Τι ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι Φιλέλληνες;

Όλα αυτά, που θα είναι όντως ενδιαφέροντα να δει κανείς ξεδιπλούμενα και εν καιρώ υλοποιούμενα,  απαιτούν  βαθιά γνώση του ομογενειακού τοπίου,  πολύ μελέτη και  γόνιμη σκέψη. Είναι ενθαρρυντικό ότι υπάρχουν στην γενέτειρα δημόσια πρόσωπα, όπως η κυρία Κατερίνα Παναγοπούλου, που στρέφουν την προσοχή τους προς την Ομογένεια.

Αν και δεν είναι εύκολο να καλυφθεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία το  θεσμικό κενό που υπάρχει, εντούτοις,  μόνον η πλήρωσή του  θα κατορθώσει να αξιοποιήσει στην πρέπουσα έκταση αυτό το ανεκτίμητο εθνικό κεφάλαιο  που λέγεται  Απόδημος Ελληνισμός.