ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Ο κακός ο γείτονας…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Καλοί μου άνθρωποι… Εσείς οι από πάνω προσέξτε τους από κάτω…

Είτε από πάνω είναι είτε από …κάτω στέκεται, είτε απέναντι βρίσκεται, ο κακός γείτονας είναι σαν το καθάρσιο. Το παίρνεις όταν χρειάζεσαι να αποβάλλεις!

Ο κακός ο γείτονας κακό σπυρί και γιατρειά δεν έχει!

Τον ξορκίζουν και ξορκισμός δεν τον πιάνει!

Το ερώτημα είναι:  Ποιος είναι ο κακός ο  γείτονας;   Εκείνος  που κατηγορεί τον  άλλο ως κακό;  Ή ο άλλος που υπομένει αυτόν που τον κατηγορεί ότι δήθεν είναι αυτός κακός;  Σας μπέρδεψα; Εγώ να δείτε μπέρδεμα!  Εννιαρόκομπος έγινα!..

Να έχεις  γείτονα ας πούμε έναν ήσυχο, τρυφερό, καλοσυνάτο άνθρωπο, ε, να πεις, αγροίκος εγώ, μάλλον μου πάει το «κακός». Να έχεις, όμως, γείτονα τον Ερντογάν και να πιστεύει ότι ο άλλος είναι ο κακός, και όχι ο ίδιος ε, αυτό δεν είναι αυταπάτη. Θεληματική τύφλωση είναι!..

Και πατεντάτη αντιστροφή της πραγματικότητας! Για βραβείο Νόμπελ! Κρεμάστε τους ανάποδα να δουν το ψέμα αλήθεια!

Πώς το είπε, θα μας έκαναν λέει παστά ψάρια και ‘μεις πέσαμε στη θάλασσα; Για να …γλυτώσουμε!   Βρε, δεν ρωτάει το συμπατριώτη  του τον Δράμαλη να του εξηγήσει τι θα πει «Δερβενάκια»; Ε;

Αλλά βλέπετε, να χρωστάνε χάρη στο διπολικό των Εγγλέζων! Που τους ενίσχυαν την ώρα που το έπαιζαν φιλέλληνες!

Έτσι τους καλομάθαιναν και τους καλοπιάνανε τους Οθωμανούς τα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς. Και όταν πολύ αργότερα οι Τούρκοι βρέθηκαν να μεγαλώνουν με την δωρεάν αμερικανική στρατιωτική βοήθεια, με αεροπλάνα, με μπόμπες, και με φυσίγγια, Μας το  ‘παιζαν  και χωροφύλακες των Βαλκανίων! Έτσι τους άνοιξε και η όρεξη για τη Θράκη,  το Αιγαίο και τα μισά του νησιά… Μολών Λαβέ!

Έτσι μπήκαν αυθαίρετα στην Κύπρο έκαναν κατοχή στο Βόρειο τμήμα της.  Με την δωρεάν στρατιωτική βοήθεια της Αμερικής.  Ώσπου ξεσηκώθηκαν οι ομογενείς και υποχρέωσαν το Λευκό Οίκο να επιβάλει εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων προς την Τουρκία… Γιατί ο αμερικανικός νόμος λέει πως δεν μπορείς να λαβαίνει μία χώρα αμερικανικά όπλα ως βοήθεια και με αυτά να κάνεις εισβολή σε ένα άλλο κράτος…

Όχι, δεν το βρήκαν διπλωματικοί σοφοί. Πέντε-έξη φοιτητές το σκέφτηκαν, σε ένα καφενείο στη Νέα Υόρκη. Και πήραν τηλέφωνο τον Ρωσσίδη, τον μεγαλοδικηγόρο και πρώην Υφυπουργό. Και του το είπαν. Και κείνος “χοροπήδησε”! Βρε, τους είπε, αυτό είναι, δίκιο έχετε. προχωρούμε! Έτσι φτάσαμε στο εμπάργκο…

Αυτοί οι «καλοί»! Και μείς οι «κακοί». Ο άσχημος ποιος είναι δεν μας είπε ο κ. Ερντογάν!  Μόνον τον κακό μας έδειξε… Α, ναι, και μετά έβαλε τα τσιράκια του να διαδίδουν ανήκουστα πράγματα… Ποιο μετά, ξύπνησε!!!

Όχι, κακό δράκο δεν έχει το παραμύθι. Μόνο κακό και πονηρό γείτονα! Που πολύ θα ήθελε να είναι και δράκος, αλλά το πολύ να γινότανε δράκος-μαϊμού!  Κάτι σαν κακομαγειρεμένο  Ιμάμ μπαϊλντί! Σαν καμένο  ατζέμ πιλάφι!..

Τώρα,  επιβουλεύεται το Αιγαίο και τα μισά ελληνικά νησιά!  Αμφισβητεί ξεδιάντροπα Διεθνείς Συνθήκες.  Επικοί με στρατό  τη μισή ανεξάρτητη Κύπρο!  Του ζητάμε να μας επιστρέψει τις κατασχεμένες  εκκλησιές μας και αρνείται! Να ελευθερώσει τη Θρησκεία μας και κωφεύει.

Αυτός, λοιπόν, λέει εμάς κακούς!

Ναι,  αυτόν κανακεύουν οι Αμερικανοί!  Και ας παριστάνουν τους θυμωμένους μαζί του!  Κατάρα ο κακός γείτονας!  Δεν μπορείς να τον αποφύγεις. Δεν μπορείς να προσποιηθείς  πως δεν τον βλέπεις. Δεν μπορείς να τον αλλάξεις. Ούτε να τον μεταμορφώσεις.

Μπορείς, όμως,  να τον  μαντρώσεις!