Χατζημαρκάκης: Τι θα έγραφαν οι Γερμανοί για τους Έλληνες εάν…

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον δημοσίευμα ανάρτησε ο ευρωβουλευτής των Γερμανών Φιλελευθέρων, Γιώργος Χατζημαρκάκης στη σελίδα του στο Facebook, σχολιάζοντας τις προκαταλήψεις και τα αρνητικά στερεότυπα των Γερμανών για τους Έλληνες.

Συγκεκριμένα στο editorial του περιοδικού WirtschaftsWoche Agenda ο εκδότης αναρωτιέται τι θα είχε ειπωθεί και γραφτεί στα γερμανικά ΜΜΕ εάν η μεγάλη καθυστέρηση του σιδηροδρόμου στη Γερμανία είχε σημειωθεί στην Ελλάδα.

Αναλυτικά όσα έγραψε ο κ. Χατζημαρκάκης:

«Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία καταγράφηκε στο editorial (σημείωμα εκδότη) του περιοδικού WirtschaftsWoche Agenda, που δείχνει την προκατάληψη και τα στερεότυπα με τα οποία αντιμετωπίζεται η Ελλάδα για διάφορα θέματα. Ο συντάκτης του άρθρου παίρνει ως παράδειγμα την μεγάλη καθυστέρηση του σιδηροδρόμου στη Γερμανία και αναρωτιέται αν είχε συμβεί αυτό στην Ελλάδα τι θα έγραφαν για τη χώρα και τους Έλληνες στη Γερμανία. Λέει χαρακτηριστικά: “….Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσαμε δημοσιογραφικά και πολιτικά, εάν αντίστοιχα συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Για πολλές εβδομάδες θα δημιουργούνταν σάλος. Θα αμφισβητούσαμε την ικανότητα της Ελλάδας να παραμείνει στο ευρώ, όπως επίσης θα ήταν αμφισβητήσιμη και κάθε είδους συνεργασία με την Ελλάδα…”.

Το δημοσιεύω γιατί αποτελεί μια γνήσια φωνή αυτοκριτικής που δείχνει πως το τεντωμένο δάκτυλο της Γερμανικής πολιτικής δεν είναι η λύση στα προβλήματα και πως είναι εύκολο να το στρέφουν οι Γερμανοί πολιτικοί προς τους άλλους ενώ θα έπρεπε να κοιτάξουν και τον καθρέφτη.

Το κείμενο το αφιερώνω σε εκείνους που κατηγορούν τους Έλληνες, ακόμα και μέσα στη χώρα, για αναποτελεσματικότητα. Κι επειδή κάποιοι θα με κατηγορήσουν για λαϊκισμό, τους λέω προκαταβολικά πως κάθε λαός μπορεί να είναι περήφανος για τα καλά που έχει προσπαθώντας να διορθώσει τα λάθη του. Κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να τον λοιδορεί και να τον υποβιβάζει.

Άρθρο του περιοδικού WirtschaftsWoche Agenda:

H ειρωνεία είναι ένα καταστροφικό όπλο. Mε αυτήν είναι αντιμέτωπη ο γερμανικός σιδηρόδρομος. To σατιρικό tweet portal “Postilion” αναφέρεται στην καθυστέρηση του τρένου, το οποίο είχε χαθεί από το 2007 αλλά τελικά προς μεγάλη έκπληξη κατάφερε να φτάσει στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μάιντζ. O εκδότης της εφημερίδας Handelsblatt, Gabor Steingart συνιστά να μεταφερθεί η γιορτή των “125 ετών του σιδηροδρομικού σταθμού της Φρανκφούρτης” στις μεγάλες οθόνες του Μαιντζ. Καθώς οι επιβάτες έχουν ανάγκη από ψυχαγωγία κατά την διάρκεια της αναμονής τους.

Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσαμε δημοσιογραφικά και πολιτικά, εάν αντίστοιχα συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Για πολλές εβδομάδες θα δημιουργούνταν σάλος. Θα αμφισβητούσαμε την ικανότητα της Ελλάδας να παραμείνει στο ευρώ, όπως επίσης θα ήταν αμφισβητήσιμη και κάθε είδους συνεργασία με την Ελλάδα.

Ευτυχώς είμαστε οι μεγάλοι Γερμανοί, και όχι οι άθλιοι Έλληνες. Έτσι μπορούμε να γινόμαστε άφοβα ρεζίλι ως προς την συνέπεια του αεροδρομίου του Βερολίνου ή μπορούμε να συγχαίρουμε τον πρωθυπουργό της Κάτω Σαξονίας, Stefan Weil, για την εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου ως ένα πρωτοποριακό επίτευγμα – ένα αιολικό πάρκο που δεν παράγει ηλεκτρική ενέργεια, επειδή δεν συνδέεται με το δίκτυο, ενώ παράλληλα λειτουργεί με κινητήρες ντίζελ. Άφοβα επίσης μπορούν οι δρόμοι μας να ανοίγουν και να φθείρονται από την ζεστή και οι γέφυρες μας μπορούν να κινδυνεύουν να καταρρεύσουν.

Μόλις λάβαμε την έκθεση της κυβέρνησης για τις κρατικές επιδοτήσεις. Το μεγαλύτερο κομμάτι της επιδότησης που καταβάλλεται δεν υφίσταται, ωστόσο, αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται, καθώς επίσης και δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού στην κατάσταση της οικονομικής διαχείρισης. Μέχρι τώρα καταβάλλεται τριψήφιος αριθμός δισεκατομμυριων για την επιδότηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Καημένη Ελλάδα. Θα την κανονίζαμε αν την πιάναμε με τέτοια κόλπα δημιουργικής λογιστικής, τα οποία άλλωστε κι εμείς οι ίδιοι χρησιμοποιούμε σε μεγάλο βαθμό για μεγάλη αυτό-εξαπάτηση.

Αλλά δεν είμαστε Ελλάδα. Ως εκ τούτου έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε κόμματα, τα οποία απαιτούν στο σύνολο τους υψηλότερους φόρους, υψηλότερο χρέος, αλλά και μεγαλύτερη κοινωνική επίδοση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας. Την ίδια στιγμή εκείνοι που τολμούν ακόμα να κάνουν κάτι, πειραματίζονται με νέους νόμους και κανονισμούς. Μετά τη διαφήμιση για το φρένο στα ενοίκια ακολουθούν στο καπάκι οι αυξανόμενες τιμές του ρεύματος. Κυβερνητικοί φορείς καθορίζουν τις τιμές, ελάχιστοι μισθοί ορίζονται για την προώθηση της ανεργίας, μεταρρυθμίσεις που οδήγησαν στο θαύμα εργασίας πρέπει να σταματήσουν. Το αποτέλεσμα είναι ένα πατερναλιστικό κράτος που παρέχει φροντίδα, αλλά είναι παραλυμένο. Και πράγματι – αλίμονο στους Έλληνες αν τους έρθουν τέτοιες τρελές ιδέες. Θα απαιτήσουμε από αυτούς το αντίθετο.

Διαβάστε εδώ: http://newpost.gr