ΑΝΑΛΥΣΗ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα όσα είπε χθες, από το βήμα της Βουλής κατά την διαδικασία των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης, ο Υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα Απόδημου Ελληνισμού και όχι μόνο, κ. Γιάννης Αμανατίδης, έτυχαν ευρείας προβολής από την Panhellenic Post, ίσως και δυσανάλογη της βαρύτητας που είχαν.

Τούτο έγινε για δύο λόγους: 1. Οι ομογενείς ανά τον κόσμο έχουν κάθε δικαίωμα να μάθουν τι ακριβώς πρεσβεύει ο αρμόδιος υφυπουργός και ποια είναι η κυβερνητική γραμμή σχετικά με τα θέματα που τους αφορούν.  Και, 2. Για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε σωστά τις θέσεις, τις επιδιώξεις και τις ενέργειες της Κυβέρνησης, με τα λόγια του Υφυπουργού και όχι με «διαρροές», «φημολογίες» και ανακοινώσεις-κλισέ.

Την πολιτική αυτή απέναντι στην ομογένεια και τον Απόδημο Ελληνισμό, ο κ. Αμανατίδης  την προσδιόρισε ως εξής: «Ενίσχυση της σχέσης των Ελλήνων της Διασποράς με την μητέρα πατρίδα».
Τι θα πει, αλήθεια, «ενίσχυση της σχέσης» των εκτός συνόρων Ελλήνων με τη «μητέρα πατρίδα»; Τι νέο σηματοδοτεί; Κανένα. Όλες οι κυβερνήσεις, όλα τα χρόνια το ίδιο λένε, έστω και εάν το αντίθετο ακριβώς πράττουν! Γι αυτό και η σημερινή απαράδεκτη ψυχολογική αποστασιοποίηση μεγάλης μερίδας της ομογένειας, από την μητρόπολη του Ελληνισμού.

Η μοναδική πρωτοτυπία εκείνο το «Διασπορά» με το «Δ», μάλιστα, κεφαλαίο, προφανώς για να σηματοδοτεί την σπουδαιότητα των ελληνικής καταγωγής πολιτών του κόσμου…

Θα το επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά. Το «Διασπορά» και ανιστόρητο είναι και δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Όσοι συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν προκειμένου με τον αδόκιμο (για την περίπτωση) αυτόν όρο να περιγράψουν πατροπαράδοτες εστίες,  με υπερτρισχιλιετή ιστορική παρουσία και ακμάσαντα πολιτισμό, Αποδήμων Ελλήνων και ελληνικής ομογένειας, κάνουν λάθος.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποστροφή του λόγου του κ. Αμανατίδη ότι «τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί έχουμε ανοίξει έναν δίαυλο διαλόγου με τους ομογενείς σχετικά με την απόδοση κινήτρων για την ενθάρρυνση της Διασποράς  (sic) να καταστεί πιο ενεργά μέρος των εθνικών προσπαθειών για τη δημιουργία επενδύσεων» Ενδιαφέρον ως προς το ότι από δω το φέρνει από κει το πάει ο ίδιος και η Κυβέρνηση,  στις επενδύσεις ξαναγυρνάνε… Διότι «διάλογο» μόνον σε ευκαιριακές γιορταστικές εκδηλώσεις «προσκείμενων» βλέπουμε…

Μάλιστα τη φορά αυτή το διανθίζει ο Υφυπουργός και ως εξής: «Στις χώρες όπου διαβιούν οι ομογενείς μπορούμε με τη δράση τους να επεκτείνουμε την πρόσβασή μας στην τοπική αγορά. Οι ομογενείς, διαθέτοντας τη διττή εμπειρία, είναι εξαιρετικοί πρεσβευτές και ικανοί διαπραγματευτές. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να διαμορφωθούν επιχειρηματικά δίκτυα και να επηρεασθεί θετικά η άμεση ροή ξένων επενδύσεων προς την Ελλάδα μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών και της ενεργοποίησης των απαραίτητων μηχανισμών».

Τίποτε δεν διδάχτηκαν. Ούτε για το πώς προσελκύονται οι επενδύσεις… Ούτε για το τι αποθαρρύνει τους επενδυτές, ομογενείς ή ξένους… Τίποτα!

Έτσι, μπορούν να ισχυρίζονται πως  «…οι Έλληνες του εξωτερικού θα πρέπει να ιδωθούν όχι μόνον ως πηγές χρηματοδότησης αλλά, κυρίως, ως εταίροι για την ανάπτυξη. Μια ισχυρότερη σχέση μεταξύ του εθνικού κέντρου και της ελληνικής ομογένειας, είναι σκόπιμη και επείγουσα. Η στρατηγική εμπλοκή της Διασποράς (sic) που θα είναι εδραιωμένη σε μία μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ικανότητα εκτίμησης των αναγκών, με σαφή έμφαση στη μεταφορά πληροφοριών και δεξιοτήτων θα μπορούσε να αποτελέσει το σημείο έναρξης”. Με μία λέξη: αερολογίες!

Επιπλέον, ο κ. Υφυπουργός μίλησε για το ρόλο που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν οι ελληνικής καταγωγής επιστήμονες «…στον απεγκλωβισμό από την κρίση, με δεδομένη τη σημασία της επιστήμης και της τεχνολογίας στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την οικονομική ανάπτυξη. Η επιστημονική συνεργασία και η μετατροπή του «brain drain» σε «brain circulation» μεταξύ της διασποράς και της Ελλάδας μπορεί να επηρεάσει θετικά την κατάσταση των διακρατικών κοινοτήτων. Ως εκ τούτου, η χρήση των δεξιοτήτων των Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό, είναι σύμφωνη με την κατεύθυνση της αναπτυξιακής πολιτικής και θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ προσφοράς και ζήτησης για εξειδικευμένους επιστήμονες». Τι θέλει να πει, αλήθεια, ο ποιητής;

Να, όμως, που κάποιο «πουλάκι» τους σφύριξε ότι «καλά τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα», πρέπει να πούμε και δυο λόγια για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς. Έτσι ο κ. Αμανατίδης, αντί λύσεων, έκανε μία …καταγραφή, πρόχειρη, μισή και επιλεκτική. Είπε:

«Εργαζόμαστε για μια αμφίδρομη στενότερη και ουσιαστικότερη σχέση μεταξύ των ομογενών και του μητροπολιτικού κέντρου, επιδιώκοντας αφενός την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων και την ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων τους όπως η εκπαίδευση, τα φορολογικά και συνταξιοδοτικά θέματα, η ψήφος του απόδημου ελληνισμού και αφετέρου την δυναμικότερη συμβολή τους στην εθνική υπόθεση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της αναπτυξιακής πορείας της χώρας, την ανάπτυξη του τουρισμού, την προσέλκυση επενδύσεων και ακόμα την πολιτιστική διπλωματία».

Βρε μανία! Ακόμα κι όταν αναφέρονται σε ομογενειακά προβλήματα, πάλι στις επενδύσεις καταλήγουν!..

Αν περιμένατε στο κρίσιμο αυτό σημείο να ακούσετε πώς θα επιλύσει η κυβέρνηση π.χ. το θέμα απόσπασης εκπαιδευτικών στο εξωτερικό, απλώς, αστοχήσατε! Ο μεν Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης, στη δική του ομιλία «ξέχασε» εντελώς ότι το Υπουργείο του είναι αρμόδιο γι΄ αυτό το «καυτό» ομογενειακό πρόβλημα, ο δε Υφυπουργός κ. Αμανατίδης προτίμησε να πει τα ακόλουθα «δυο λόγια».

«Τη δεκαετία 2010 με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας έχουμε ένα νέο κύμα μετανάστευσης προς χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, κυρίως προς τη Γερμανία, όπου λειτουργούν σχολεία αμιγούς ελληνικής εκπαίδευσης. Η νέα γενιά μεταναστών που περιλαμβάνει και γονείς μαθητών αγκάλιασε τα σχολεία αυτού του είδους, με αποτέλεσμα να σημειώνεται αύξηση του μαθητικού πληθυσμού σε αυτά».

Τα αγκάλιασε! Τι εύηχη λέξη!

Η νέα γενιά μεταναστών της οικονομικής κρίσης, όπως και οι μετανάστες των δεκαετιών ’50, ’60 ίσως και ’70 ακόμη, βρέθηκαν στα ξένα όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Και παρέμενε μέσα τους ο νόστος της σύντομης επιστροφής. Είναι, λοιπόν φυσικό να θέλουν για τα παιδιά τους ελληνόγλωσση εκπαίδευση και γιατί δεν γνωρίζουν την ξένη γλώσσα και γιατί προσβλέπουν στην δυνατότητα να εισαχθούν αργότερα στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Στην Αμερική, την Αυστραλία και τον Καναδά, ξεπέρασαν  σχετικά νωρίς το σύνδρομο του νόστου. Σε άλλες πλησιέστερες χώρες, άργησαν. Ωστόσο η παραδοχή της ανάγκης για ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό κι αν δεν την επέβαλαν οι περιστάσεις, όφειλε να αποτελεί διαρκή μέριμνα της ελληνικής πολιτείας, ως το Σύνταγμα ορίζει.

Στα άλλα θέματα, σημειώνουμε:  «…με νομοθετική παρέμβαση και επιδιώκοντας τη μέγιστη πολιτική συναίνεση αναθεωρούμε το οργανωτικό πλαίσιο λειτουργίας του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην δημοκρατική αυτοοργάνωση του θεσμού, την ενίσχυση του κύρους του και της αποτελεσματικότητάς του εντός και εκτός συνόρων». Πάλι το «ψόφιο» ΣΑΕ. Ή δεν κατάλαβαν το έχει γίνει, ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Από όταν ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης ετσιθελικά ξήλωσε τις πινακίδες του ΣΑΕ από τα γραφεία του στην «πρωτεύουσα του Απόδημου Ελληνισμού», χωρίς να αντιδράσει το επίσημο ελληνικό Κράτος, το ΣΑΕ έπαψε και τυπικά να υφίσταται και  οι Απόδημοι έπαψαν να ασχολούνται (όσο ασχολούνταν)  μαζί του(ς).

Έβαλαν πλώρη για αυτοοργάνωση στην πράξη και όχι στα λόγια. Ήδη βιώνουμε τα πρώτα σκιρτήματα του νέου που θα γεννηθεί, από τις στάχτες του παλιού. Όσοι επιμένουν στην αναδιοργάνωση του ΣΑΕ, θέλουν μέσω αυτού, να διατηρήσουν τον έλεγχο στην ομογένεια. Γι αυτό και τα κόμματα δεν συμφωνούν πέντε χρόνια τώρα (!) σε ένα νομοσχέδιο για την ανασύστασή του! Γι αυτό κάθε φορά «πετάνε στην εξέδρα» και το θέμα της επιστολικής ψήφου. Το επανέλαβε και ο κ. Αμανατίδης. Είπε:

«Με το Υπουργείο Εσωτερικών, που είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο, έχουμε αρχίσει τη συζήτηση ως προς το θέμα της ψήφου των Ελλήνων της Διασποράς και ευελπιστώ ότι σε επόμενο στάδιο θα είμαστε σε θέση να συζητήσουμε και με τα κόμματα και να παρουσιάσουμε θέσεις για το ζήτημα αυτό».

Κάθε φορά το ίδιο ποίημα…

Κατά τα λοιπά, η πολυμιλημένη μεν, απαραίτητη δε, «φιλοξενία» ομογενών μαθητών, η τετριμμένη «διατήρηση επαφής» με μόνη προσθήκη στην ωραιολογία την «επιστημονική αξιοποίηση των συμπερασμάτων». Ρωτήστε ένα Έλληνα Επιστήμονα του Εξωτερικού –που επέστρεψε να εργαστεί στην Ελλάδα- πως το μεταφράζει αυτό το τελευταίο…

Τέλος, για τον τομέα της «εξωτερικής πολιτικής για τον ελληνισμό της Διασποράς»,  είπε ο κ. Υφυπουργός ότι «θα αξιοποιήσουμε και θα συνεχίσουμε τις πολιτικές που διαχρονικά και συναινετικά έχουν εφαρμοστεί από την πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων, καθώς αυτές έχουν διαμορφωθεί και μέσα από τη λειτουργία της ειδικής μόνιμης επιτροπής της βουλής για τον ελληνισμό της Διασποράς (sic). Πότε ζήσαμε αυτές τις “συναινετικές πολιτικές” των κομμάτων; Όταν ¨σφάζονταν¨στη Βουλή (“κατά” και ο ΣΥΡΙΖΑ) για να μην δοθεί η επιστολική ψήφος στους Απόδημους; Όταν οι ομογενείς παρακαλούσαν εις μάτην για δασκάλους; Όταν πέταγαν έξω από τη Βουλή εκπροσώπους ομογενειακών οργανώσεων, επειδή δεν συμφωνούσαν στο θέμα των Σκοπίων; Πότε;

Μας είπαν, μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, πως αναβαθμίστηκε η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού και «ξέχασαν» να τοποθετήσουν υφυπουργό για τον Απόδημο Ελληνισμό. Σήμερα έχουμε Υφυπουργό που προσπαθεί φιλότιμα να μάθει την ομογένεια και «παραγκωνισμένη» ΓΓΑΕ που έδειχνε να έχει διάθεση να δουλέψει.

Το αποτέλεσμα;

Ο χρόνος θα δείξει…