Παγκόσμιος θαυμασμός για την σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη – Το άγαλμα του Φαραώ που “κοιμόταν” επί 3.000 χρόνια

– Συγκλονιστικές εικόνες από το τεράστιο άγαλμα, που εικάζεται ότι ανήκει στον Φαραώ Ραμσή Β’
– Είναι φτιαγμένο από χαλαζίτη και ανακαλύφθηκε σε φτωχογειτονιά του Καΐρου
– Πρόκειται για “ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα όλων των εποχών”
– Ο Ραμσής Β’ κυβέρνησε την Αίγυπτο πριν από σχεδόν 3.000 χρόνια
– Διαβάστε την ιστορία του τρίτου Φαραώ της 19ης δυναστείας της Αιγύπτου
– Δείτε εντυπωσιακές φωτογραφίες και βίντεο

Όλος ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την συγκλονιστική αρχαιολογική ανακάλυψη στο Κάιρο.

Αιγύπτιοι και Γερμανοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν την Τρίτη ένα τεράστιο άγαλμα, ύψους οκτώ μέτρων, βυθισμένο σε υπόγεια ύδατα σε μια φτωχογειτονιά του Καΐρου, που πιθανότατα απεικονίζει τον φαραώ Ραμσή Β΄, ο οποίος κυβερνούσε την Αίγυπτο πριν από σχεδόν 3.000 χρόνια.

Το άγαλμα, που σύμφωνα με το υπουργείο Αρχαιοτήτων είναι ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα όλων των εποχών, εντοπίστηκε κοντά στα ερείπια του ναού του Ραμσή Β΄, στην αρχαία Ηλιούπολη, στο ανατολικό τμήμα του σημερινού Καΐρου.

Οι αρχαιολόγοι βρήκαν το στήθος του αγάλματος και το κάτω μέρος του κεφαλιού. Την Πέμπτη αφού ανέσυραν το κεφάλι, εντόπισαν το στέμμα, το δεξί αυτί και ένα τμήμα από το δεξί μάτι…
Οι εμπειρογνώμονες θα προσπαθήσουν τώρα να ανασύρουν τα υπόλοιπα κομμάτια με σκοπό την αποκατάστασή του. Εφόσον αποδειχθεί ότι ο κολοσσός ανήκει στον Ραμσή Β΄, τότε θα μεταφερθεί στην είσοδο του Μεγάλου Αιγυπτιακού Μουσείου που πρόκειται να εγκαινιαστεί το 2018.
Η ανακάλυψη έγινε στην εργατική συνοικία της Ματαρίγια, ανάμεσα σε ημιτελή κτίρια και δρόμους γεμάτους λάσπη
Ο ναός του Ήλιου στην Ηλιούπολη ιδρύθηκε από τον Ραμσή Β΄ και το γεγονός αυτό καθιστά ιδιαίτερα πιθανό ο κολοσσός να απεικονίζει τον Φαραώ. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ναούς στην αρχαία Αίγυπτο, σχεδόν διπλάσιος από εκείνον του Καρνάκ, αλλά καταστράφηκε κατά την ελληνορωμαϊκή περίοδο. Πολλοί οβελίσκοι του μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια ή στην Ευρώπη ενώ οι ογκόλιθοι χρησιμοποιήθηκαν αργότερα στις οικοδομές, καθώς αναπτυσσόταν το Κάιρο.
Η ίδια αρχαιολογική αποστολή βρήκε επίσης και το άνω μέρος ενός ασβεστολιθικού αγάλματος του φαραώ Σέτι Β΄, του εγγονού του Ραμσή Β΄. Το άγαλμα αυτό ήταν φυσικού μεγέθους αλλά το σωζόμενο τμήμα του είναι μόνο 80 πόντοι.
Ο Dietrich Raue, επικεφαλής της γερμανικής ομάδας της ανασκαφής, δήλωσε ο αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι η Ηλιούπολη ήταν ο τόπος όπου ο θεός του ήλιου ζούσε, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπήρχαν εκεί άλλες βασιλικές κατοικίες.
“Ο θεός Ήλιος δημιούργησε τον κόσμο στην Ηλιούπολη, στην Ματαρίγια. Αυτό είναι ό, τι λέω πάντα στους ανθρώπους εδώ όταν ρωτούν αν υπάρχει κάτι σημαντικό,” δήλωσε ο Raue.
Σύμφωνα με τη φαραωνική πεποίθηση, ο κόσμος δημιουργήθηκε σε Ματαρίγια.
“Αυτό σημαίνει ότι όλα έπρεπε να κατασκευαστούν εδώ. Αγάλματα, ναοί, οβελίσκοι, τα πάντα. Αλλά ο βασιλιάς ποτέ δεν έζησε στη Ματαρίγια, επειδή ήταν ο θεός του ήλιου που ζούσε εδώ. “
Το εξαιρετικής αρχαιολογικής σημασίας εύρημα θα μπορούσε να ωφελήσει την τουριστική βιομηχανία της Αιγύπτου, η οποία έχει υποστεί πολλά πισωγυρίσματα από την εξέγερση που ανέτρεψε τον Χόσνι Μουμπάρακ το 2011, αλλά παραμένει μια ζωτική πηγή ξένου συναλλάγματος.

Ο αριθμός των τουριστών που επισκέπτονται την Αίγυπτο υποχώρησε σε 9,8 εκατομμύρια το 2011 από περισσότερα από 14,7 εκατομμύρια το 2010.

Ποιος ήταν ο Ραμσής Β

Ο Ραμσής Β΄ (1303 π.Χ. – 1213 π.Χ.), γνωστός και ως Ραμσής ο Μέγας (στην ελληνική βιβλιογραφία συναντάται και ως Ραμέσης Β΄, ενώ στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστός και ως Οσυμανδύας από την παραφθορά του επίσημου βασιλικού τίτλου του Ραμσή που ήταν Ούσερ-μαατ-ρε Σέτεφ-εν-ρε), ήταν ο τρίτος φαραώ της 19ης δυναστείας της Αιγύπτου. Ήταν ο ισχυρότερος όλων των Αιγυπτίων ηγεμόνων. Θεωρείται από τους ερευνητές ως ο Φαραώ της Εξόδου των Ισραηλιτών όπως χαρακτηρίστηκε η φυγή τους από την Αίγυπτο όπου οι ίδιοι προηγουμένως είχαν επιλέξει να πάνε.

Γεννήθηκε το 1303 π.Χ. και ήταν ο δεύτερος γιος του Φαραώ Σέτι Α΄ και της βασίλισσας Τούγιας, ο οποίος τον έχρισε αντιβασιλέα το 1289 π.Χ., όταν ο Ραμσής ήταν 14 ετών δηλαδή. Στα 24 του, 1279 π.Χ. ανέλαβε την εξουσία και βασίλεψε μέχρι το 1213 π.Χ. σύμφωνα με τον ιστορικό Μανέθωνα.

Ο Ραμσής είχε δυο αδερφές, τη μεγαλύτερη του πριγκίπισσα Τία και την μικρότερη του πριγκίπισσα Χανουτμίρε, την οποία και παντρεύτηκε. Η επίσημη σύζυγος του Ραμσή ήταν η βασίλισσα Νεφερτάρι αλλά είχε άλλες 7 βασιλικές συζύγους. Αυτές ήταν η Ισετνοφρέτ, μητέρα του διαδόχου του Ραμσή, η Βιντάναθ, η Μεριχτάμην, η Νεμπετάβυ, και οι τρεις ήταν κόρες του Ραμσή, η Χανουτμίρε, η αδερφή του όπως ήδη αναφέρθηκε, η Μααθορνεφέρου, η κόρη του Χετταίου βασιλιά και ακόμα μια Χετταία πριγκίπισσα της οποίας το όνομα δεν σώζεται σε κανένα κείμενο.

Στην αρχαία Αίγυπτο ήταν σύνηθες φαινόμενο να γίνονται γάμοι μεταξύ των μελών της βασιλικής οικογένειας, διότι θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους των θεών και δεν μπορούσανε να ενώσουν το αίμα τους με αίμα κοινών θνητών.

Εκτός των άλλων ο Φαραώ είχε το δικαίωμα όταν πέθαινε η σύζυγος του να παντρευτεί την κόρη ή τις κόρες της, καθώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πιστεύανε ότι μέσα από τους απογόνους τους ζει το πνεύμα τους και η συνέχεια τους.

Ο Ραμσής έκανε περίπου 100 παιδιά, οι μελετητές υπολογίζουν πως έκανε 45 με 55 γιούς και 40 με 50 κόρες. Τα πιο γνωστά από τα παιδιά του είναι, ο διάδοχος του και 13ος γιος του, Μερνεφθά, ο Χαεμσέτ, ο Άμουν-χε-χέρεσεφ που ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ραμσή και οι κόρες του και μετέπειτα σύζυγοι του Μειχταμήν, Βιντάναθ και Νεμπετάβυ.

Ο Ραμσής χτυπήθηκε σε μεγάλη ηλικία από αρθριτικά και σκλήρυνση των αιμοφόρων αγγείων.

Πέθανε το 1213 π.Χ. σε ηλικία περίπου 90 χρονών. Το όνομα του έμεινε δοξασμένο στους αιώνες και μέχρι και όταν έπεσε το Νέο Βασίλειο της Αιγύπτου, όλοι πιστεύανε ότι ένας απόγονος του θα έσωζε τη χώρα από την καταστροφή.

Ύστερα από τον Ραμσή Β΄ άλλοι δέκα Φαραώ πήρανε το όνομα του, για να προσδώσουν κύρος στη βασιλεία τους.

Ο μεγάλος ηγεμόνας θάφτηκε στην Κοιλάδα των Βασιλέων, στη νεκρόπολη που βρισκόταν στα δυτικά των Θηβών και συγκεκριμένα στο τύμβο που σήμερα ονομάζεται KV7. Η μούμια του φυλάσσεται στο Μουσείο του Καΐρου.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ, theguardian, wikipedia – Φωτογραφίες: Reuters, EPA