ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ:  Ιλαροτραγωδία!..

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

1.

Κι αν δεν είναι κωμωδία,

Σίγουρα είναι τραγωδία.

Αριστοφάνης ή Αισχύλος,

αίσχη πάντως, υπευθύνως!

2.

Πάνε κι έρχονται γεγονότα,

με εύθυμη ή θλιμμένη νότα.

Σαν φαντάσματα γυρίζουν

και  το παρελθόν θυμίζουν!

3.

Τότε που στη Σαλονίκη

Του ΣΑΕ στήσανε δίκη

και ο δήμαρχος με καμάρι

μπράβο του το παλικάρι,

4.

δίχως διόλου να αργήσει,

τα γραφεία πούχε δωρίσει,

ο Μακρίδης ο λεβέντης,

-σαν εφύσηξε πουνέντης-

5.

τα πήρε πίσω και στο δρόμο

το ΣΑΕ άφησε, μόνο,

δίχως έπιπλα, δίχως αρχεία,

μα και δίχως γραμματεία!

6.

Ξήλωσε τις πινακίδες

–που τις πήγε ούτε είδες-.

Κι έβαλε της δημαρχίας

και της δενδροστοιχίας.

7.

Από τότε εφτά χρόνια

πέρασαν μες τη διχόνοια,

Που φέρε η κουζουλάδα

σε Ομογένεια – Ελλάδα.

8.

Και να που νέα ιστορία

έρχεται με φασαρία!

Σαν να το κατεδαφίζουν

Και τα υλικά χαρίζουν!

9.

Με τουπέ άλλος μπαίνει,

μαραμένος άλλος βγαίνει.

Σηκωθήκαν τα ποδάρια

Και βαράνε τα κεφάλια!

10.

Και να έχεις τη Μισιρλού

να κοιτάζει αφ΄ υψηλού,

τάχα δεν καταλαβαίνει

Το τι γύρω της συμβαίνει!

11.

Ως παρθένα, η καημένη,

Μες τα πέπλα τυλιγμένη,

την αθώα παρασταίνει

Και τα χέρια της ξεπλένει.

12.

Πάνε κι έρχονται γεγονότα

Με εύθυμη ή θλιμμένη νότα.

Σαν φαντάσματα γυρίζουν

και  το παρελθόν θυμίζουν!

13.

Τ΄ακούνε οι ξενιτεμένοι

Και φωνάζουν οι καημένοι!

Τούτοι, που να χαμπαριάσουν,

Την καθέκλα να μην χάσουν!

14.

Και καθίζουν, καθισμένοι

Και ιδρώνουν οι σκασμένοι!

Κι’ απ το αγκομαχητό τους,

χάσανε το λογικό τους!

15.

Κι αν δεν είναι κωμωδία,

σίγουρα είναι τραγωδία.

Αριστοφάνης ή Αισχύλος

αίσχη πάντως, υπευθύνως!