Άποψη στο πρόβλημα των οργανώσεων αντιπροσώπευσης της Ομογένειας

ΡΗΡ: Παραχωρούμε σήμερα τη στήλη στον ομογενή από τη Σουηδία, Σωτήρη Δελή, για να διατυπώσει τη δική του ΑΠΟΨΗ στο μεγάλο θέμα της Οργανωτικής Δομής της Ομογένειας περί του οποίου αρθρογραφήσαμε πρόσφατα.  Με την ευκαιρία, να επαναλάβουμε ότι η στήλη είναι ανοικτή σε κάθε ομογενειακό παράγοντα ή απλό πολίτη που επίσης θα ήθελε να εκφράσει την επί του θέματος ευπρεπή άποψή του. Και αυτό το κάνουμε με χαρά καθώς, όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, το να συμμετέχουν οι αναγνώστες μας διατυπώνοντας τις δικές τους απόψεις σε θέματα που έχουμε αρθρογραφικά ή ρεπορταζιακά αναδείξει από την Panhellenic Post, το θεωρούμε ως την πεμπτουσία της αποστολής κάθε δημοσιογράφου!

Σωτήρης Δελής*

Διαβάζοντας τις πασχαλινές ευχές και τις επιτυχείς παρατηρήσεις στην Panhellenic Post θέλω και εγώ με την σειρά μου να ευχηθώ το Χριστός Ανέστη στους απανταχού Έλληνες συμπατριώτες μου και να προσθέσω τις δικές μου εμπειρίες και σκέψεις πάνω στο πρόβλημα οργάνωσης των ομογενειακών σωμάτων αντιπροσώπευσης της.

Είμαστε Έλληνες όλοι και οπωσδήποτε έχουμε αρνητικά και θετικά χαρακτηριστικά που μας ενώνουν η μας χωρίζουν.

Δυστυχώς,  γνωρίσματά μας είναι η ανοργανωσιά και η διχόνοια. Γνωρίσματα που μας έχουν κοστίσει μέσα στους αιώνες ιστορίας που έχουμε και πάντα μας οδηγούν σε άσχημες καταστάσεις.

Σκεφτείτε λοιπόν για μια στιγμή εάν είμαστε πιο συνεπείς, πιο οργανωμένοι και λιγότερο διαιρεμένοι μεταξύ μας ποια θάταν η Ελλάδα με την Ομογένεια της σήμερα…..

Αλλά δυστυχώς δεν είμαστε, και μέσα από τα τείχη αλλά και έξω από αυτά.  Η συμμετοχή μας σε συλλογικά όργανα δεν πρέπει να γίνεται κάτω από την σκέψη ”what’s in it for ME?”

Δυστυχώς όμως αυτό γίνεται. Το δέλεαρ του Προέδρου και της προσωπικής εξουσίας δημιουργούν τραγικοκωμικές καταστάσεις και φυσικά, συν τω χρόνω, οδηγούν στην απαξίωση της οργάνωσης και των στόχων της που θέλουμε να υπηρετήσουμε.

Αυτού του είδους οι οργανώσεις/σωματεία έχουν πάντα δημόσιους στόχους που θέλουν να υπηρετήσουν και να δείξουν αποτέλεσμα.

Δεν υπηρετούν προσωπικές επιθυμίες και όνειρα “μεγάλων ανδρών”.  Αυτό, δυστυχώς, πολλοί ιθύνοντες στις ομογενειακές οργανώσεις δεν θέλουν να το καταλάβουν και γίνονται αυτά που σήμερα, σχεδόν σε καθημερινή βάση διαβάζουμε.

Η ομογενειακή οργάνωση/σωματείο γίνεται το τσανάκι κάθε πολιτικού αγά και αμόρφωτου σατράπη και τσιφλικά που τριγυρισμένος από μερικούς ”πιστούς και παρατρεχάμενους” αρχίζει τα δικά του τερτίπια.

Για παράδειγμα η άρνηση εκλογών,  που με τα διεθνή δημοκρατικά στάνταρντ θα πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο, η με χουντικές νοοτροπίες και πρακτικές και με λίγους οργανωμένους παρατρεχάμενους σε στιλ coup d’état, πραξικοπήματος, να μετατρέπει το σωματείο σε τσιφλίκι του εις τον αιώνα των αιώνων.

Οπωσδήποτε μπορεί κάποιος να κοροϊδεύει πρόσκαιρα πολύ  κόσμο,  αλλά όχι όλους για πάντα. Οι ομογενείς λοιπόν βλέποντας ότι οι ταγοί τους δεν είναι είναι τίποτε άλλο παρά πολιτικές καλλικατούρες και τυχοδιώκτες εγκαταλείπουν τα σωματεία αυτά στην τύχη τους.

Η ζημιά έχει γίνει με την Ομογένεια να είναι ο μεγάλος χαμένος.

Κατά την διάρκεια της τετραετούς θητείας μου στο Δ.Σ. της Πα.Δ.Ε.Ε. προσπάθησα να φέρω σε συζήτηση την ανάγκη μοντερνοποίησης του εσωτερικού κανονισμού της και του καταστατικού της που, εάν θυμάμαι καλά, είναι από το 2004!

Δυστυχώς όμως πάντα προσέκρουσα στα οργανωμένα εσωτερικά συμφέροντα που πάντα ήταν εκεί για την μάχη των προσωπικών τους στόχων. Αδυνατώντας λοιπόν μαζί με λίγους άλλους να φέρουμε μια αλλαγή σε τάξεις και πράγματα αναγκάστηκα να παρακολουθώ ”την πορεία στο γκρεμό”.

Με λυπεί, χωρίς όμως να με ξαφνιάζει, το άρθρο ανάλυση της Panhellenic Post για τις δυσκολίες που παρουσιάζονται στο έργο του νέου προέδρου της Πα.Δ.Ε.Ε. κ Λεωνίδα Ραπτάκη.

Τα σωματεία και οι οργανώσεις διευθύνονται από το καταστατικό τους, το εσωτερικό κανονισμό και την θετική προσφορά των μελών τους στους στόχους του σωματείο, οργανισμού κλπ.

Θα ήταν ευχής έργον λοιπόν να τεθούν στο καταστατικό μερικές κόκκινες γραμμές ώστε να περιορίζουν αυταρχικούς προέδρους και διοικήσεις σωματείων που εγκαταλείπουν τους στόχους του σωματείου με στόχο τη εξυπηρέτηση των προσωπικών συμφερόντων τους και τις εσωτερικές διαμάχες για τη εξουσία όπως τα βλέπουμε σήμερα.

Για παράδειγμα να προστεθεί ένα άρθρο που θα προβλέπει ότι εάν αναβληθούν οι εκλογές, ανεξαρτήτως λόγου, αυτό θα σημαίνει και την αυτόματη αυτοδιάλυση του σωματείου.

Υπάρχουν νομικά επίσης οι τρόποι δηλαδή ο νόμος αυτόματα να επεμβαίνει σε διάλυση της οργάνωσης  σε αυταρχικές καταστάσεις, οικονομικά σκάνδαλα, εκλογικές κομπίνες και πολλά αλλά που σκαρφίζονται οι επιδέξιοι των καταστάσεων αυτών, διεθνώς.

Οι παραπάνω σκέψεις και προτάσεις δεν είναι πανάκεια αλλά μια αρχή που θα επιτρέψει στους ομογενείς που πράγματι ενδιαφέρονται για τα κοινά,  να επανέλθουν και να φροντίσουν για τους πραγματικούς στόχους των ομογενειακών σωματείων και οργανώσεων.

Η σημερινή κατάσταση δεν πρέπει να συνεχιστεί!

Αυτό επίσης θα έπρεπε να είναι και ο στόχος μιας δημοκρατικής και οργανωμένης πολιτικής.  δηλαδή,  η Βουλή των Ελλήνων να επεμβαίνει σε καταστάσεις αυταρχισμού και σκανδάλων με αιτία την προάσπιση της δημοκρατίας,  του ήθους και την διαφύλαξη δημοσίου χρήματος από τυχόν απόπειρα διασπάθισης εφ’  όσον ο προϋπολογισμός της Πα.Δ.Ε.Ε. εξ ολοκλήρου σήμερα εξαρτάται από τα χρήματα Ελλήνων φορολογουμένων.

Χριστός Ανέστη και άγιο φως σε αυτούς που θα πάρουν τις σωστές αποφάσεις!

*Σωτήρης Δελής

Επ. μέλος Πα.Δ.Ε.Ε.

Βουλευτής emeritus Σουηδικού Κοινοβουλίου

Διευθυντής Τραπέζης-Οικονομολόγος