«Η πείνα είναι βάναυση» – Κραυγές απόγνωσης στην αιματοβαμμένη Γάζα, όπου ο πληθυσμός είναι στα πρόθυρα λιμού

Έπειτα από 11 εβδομάδες πλήρους ισραηλινού αποκλεισμού, η ανθρωπιστική βοήθεια φτάνει ξανά με το σταγονόμετρο στη μαρτυρική Γάζα, ενόσω ο πληθυσμός της βιώνει οξύ υποσιτισμό.

Νέα Υόρκη.– «Σταγόνα στον ωκεανό» και «στάχτη στα μάτια»: έτσι χαρακτηρίζουν αξιωματούχοι του ΟΗΕ, ειδικοί και ΜΚΟ την όψιμη -διπλωματικών και όχι ανθρωπιστικών κινήτρων- απόφαση της κυβέρνησης Νετανιάχου στο Ισραήλ να επιτρέψει από τη Δευτέρα την περιορισμένη επανέναρξη της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στον λιμοκτονούντα παλαιστινιακό πληθυσμό στη μαρτυρική Γάζα.

Στο μεσοδιάστημα είχαν συμπληρωθεί 11 ολόκληρες εβδομάδες -σχεδόν τρεις μήνες!- πλήρους αποκλεισμού του παλαιστινιακού θύλακα από το Ισραήλ, μπλοκάροντας την είσοδο ακόμη και όσων θεωρούνται στοιχειώδη για την επιβίωση των 2 και πλέον εκατομμυρίων Παλαιστίνιων κατοίκων του, με φόντο ενάμιση χρόνο πολέμου, πάνω από 53.000 νεκρούς, ολοκληρωτική καταστροφή και μια σπειροειδή ανθρωπιστική κρίση.

Τρόφιμα, φάρμακα και βασικά εφόδια έχουν πια εξαντληθεί και ο πληθυσμός στη Γάζα βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με τη λιμοκτονία.

Για πολλοστή φορά, η πείνα μετατρέπεται και πάλι σε «όπλο» από το Ισραήλ, που εμπόδιζε όλες τις παραδόσεις ανθρωπιστικής βοήθειας και εμπορικών προμηθειών στη Γάζα από τις 2 Μαρτίου, προτού ξαναρχίσει δύο εβδομάδες αργότερα τη στρατιωτική του επιχείρηση στη Γάζα, τερματίζοντας τότε μια δίμηνη εκεχειρία με τη Χαμάς.

Απέδωσε τις μεθοδεύσεις του σε άσκηση πιέσεων στη Χαμάς για την απελευθέρωση των 58 ομήρων που συνεχίζουν να κρατούνται στη Γάζα, εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί εκτιμάται ότι είναι πλέον ζωντανοί.

Τώρα έχει εξαπολύσει τα «Άρματα του Γεδεών», μια επιχείρηση με διακηρυγμένο στόχο την πλήρη κατάληψη της Λωρίδας της Γάζας – με τον ακροδεξιό κυβερνητικό εταίρο του Μπενιαμίν Νετανιάχου και  υπουργό Οικονομικών του Ισραήλ, Μπεζαλέλ Σμότριτς, να σκιαγραφεί ως στόχο τον εκ νέου βίαιο εκτοπισμό των Παλαιστινίων στα νότια της Γάζας  «και από εκεί, με τη βοήθεια του Θεού, σε τρίτες χώρες»…

Κατά τα λοιπά, 8.900 φορτηγά γεμάτα με 171.000 τόνους τροφίμων για διανομή υπό την αιγίδα του ΟΗΕ βρίσκονται ακόμη εν αναμονή άδειας εισόδου στη Γάζα.

Στην «ανοιχτή φυλακή» της Γάζας, Παλαιστίνιοι εξαναγκάζονται σε νέο εσωτερικό εκτοπισμό, μετά την εντολή του ισραηλινού στρατού για εκκένωση της Χαν Γιουνίς, στη νότια Λωρίδα της Γάζας (REUTERS/Hatem Khaled)

Συλλογική τιμωρία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου

Η ανθρωπιστική βοήθεια που άρχισε να φτάνει ξανά τα τελευταία 24ωρα τη Γάζα δίνεται με το «σταγονόμετρο».

Ωχριά μπροστά στα περίπου 600 φορτηγά ημερησίως, που έφταναν εν μέσω της εκεχειρίας.

Ανακοινώνοντας τώρα την «εισαγωγή βασικής ποσότητας τροφίμων για τον πληθυσμό», ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δεν επικαλέστηκε καν ανθρωπιστικούς όρους.

«Δεν πρέπει να φτάσουμε σε κατάσταση λιμού, τόσο από πρακτική όσο και από διπλωματική άποψη», είπε κυνικά.

Στο φόντο ήταν οι κλιμακούμενες, πλην όψιμες διεθνείς αντιδράσεις για την ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα.

Συνδυαστικά με τους εντεινόμενους βομβαρδισμούς, ακόμη και κατά καταυλισμών αμάχων, η Διεθνής Αμνηστία περιγράφει την κατάσταση ως «εν εξελίξει γενοκτονία».

Υπό αποκλεισμό για περισσότερα από 17 χρόνια και πλέον ισοπεδωμένη από τον συνεχιζόμενο πόλεμο -που είχε ως θρυαλλίδα τη φρικαλέα επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, τον Οκτώβριο του 2023- η Γάζα εξαρτάται ούτως ή άλλως πλήρως από τη διεθνή βοήθεια.

Πλέον ωστόσο δεν έχει καν υποδομές για αποθήκευση ή ακόμη και για την παραγωγή τροφίμων.

Το 75% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων έχει καταστραφεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς και τα δύο τρίτα των πηγαδιών δεν λειτουργούν επίσης.

Το ζωικό απόθεμα είναι στο ναδίρ.

Γάλα δεν υπάρχει και όταν βρει κανείς από το λιγοστό διαθέσιμο, θα πρέπει να το πληρώσει σε δεκαπλάσια τιμή σε σχέση με τις αρχές Μαρτίου.

Το λάδι είναι ακόμη πιο δυσεύρετο και ακριβό -πάνω από 100 σέκελ το μπουκάλι, ενώ ήταν στα 7 σέκελ μέχρι τον Μάρτιο.

Το αλεύρι έχει επίσης γίνει είδος πολυτελείας.

Τα 25 αρτοποιεία που λειτουργούσαν στην πόλη της Γάζας και στα κεντρικά και νότια του παλαιστινιακού θύλακα με χρηματοδότηση από το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα σταμάτησαν να λειτουργούν από την 1η Απριλίου, λόγω εξάντλησης των αποθεμάτων τους.

Ένα σακί αλεύρι πωλείται τώρα στη μαύρη αγορά έναντι 1.500 σέκελ, από 70 σέκελ που κόστιζε προ της κατάρρευσης της εκεχειρίας.

Μάχη για ένα πιάτο φαγητό στον πάγκο φιλανθρωπικής οργάνωσης, στη Τζαμπάλια, στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας (REUTERS/Mahmoud Issa)

Το φάσμα του λιμού

Αντιμέτωπες με τεράστιες προκλήσεις λόγω περιορισμένων πόρων, των υψηλών τιμών, της κλίμακας των αυξανόμενων αναγκών, αλλά και για λόγους ασφαλείας, αρκετές ΜΚΟ έχουν ανακοινώσει διακοπή των υπηρεσιών παροχής γευμάτων τόσο σε εκτοπισμένους, όσο και σε υπό λειτουργία νοσοκομεία στη Γάζα.

Το αποτέλεσμα είναι πολλοί Παλαιστίνιοι να μην έχουν καν τη δυνατότητα έστω και για ένα γεύμα την ημέρα.

Η τελευταία έκθεση της Ολοκληρωμένης Ταξινόμησης Φάσεων Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC) του ΟΗΕ, που εκδόθηκε στα μέσα του μήνα, προειδοποιεί ότι ολόκληρος ο πληθυσμός της Λωρίδας της Γάζας, περίπου 2,1 εκατομμύρια άνθρωποι, αντιμετωπίζει κρίσιμο κίνδυνο λιμού, έπειτα από 19 μήνες συγκρούσεων, μαζικών εκτοπισμών και αυστηρών περιορισμών στην ανθρωπιστική βοήθεια.

Μεταξύ 1ης Απριλίου και 10ης Μαΐου 2025, το 93% των κατοίκων στη Γάζα -ήτοι 1,95 εκατομμύρια άνθρωποι- ταξινομήθηκαν σε επίπεδο κρίσης ή χειρότερη οξεία επισιτιστική ανασφάλεια (Φάση 3).

Οι 925.000 (44%) βρίσκονται στη Φάση 4 της IPC, που αντιστοιχεί σε «Έκτακτη Ανάγκη».

Το 12% του πληθυσμού, 244.000 άνθρωποι, ήταν ήδη στη Φάση 5 της IPC, που χαρακτηρίζεται «Καταστροφή».

Η έκθεση προβλέπει ότι 71.000 παιδιά και περισσότερες από 17.000 μητέρες θα χρειαστούν επείγουσα θεραπεία για οξύ υποσιτισμό.

Η σοκαριστική πρόβλεψη του Τομ Φλέτσερ του ΟΗΕ στο BBC ότι 14.000 μωρά θα είχαν πεθάνει μέσα σε ένα 48ωρο, εάν δεν έφτανε επαρκής ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, δεν ήταν παρά μια πρόγευση ενός εν εξελίξει ανθρωπιστικού εφιάλτη.

«Νιώθεις σαν να μην είσαι τίποτα όταν το παιδί σου πεινάει», είπε προ ημερών στον ανεξάρτητο αιγυπτιακό ειδησεογραφικό ιστότοπο Mada Masr μια γυναίκα από τους λιμοκτονούντες και υπό νέο διωγμό στη Χαν Γιουνίς.

«Κάποια στιγμή, χάνεις ακόμη και την αίσθηση ότι είσαι μητέρα».

Εργαλειοποιώντας την ανθρωπιστική βοήθεια και την πείνα

Παρά τις συνεχείς υπενθυμίσεις του ΟΗΕ προς το Ισραήλ ότι είναι υποχρέωσή του, βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, να εξασφαλίσει τρόφιμα και ιατρικά εφόδια για τον πληθυσμό της Γάζας, ήταν τελικά οι απειλές της Δύσης για την επιβολή κυρώσεων που οδήγησαν στην απόφαση Νετανιάχου για περιορισμένη επανέναρξη των αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας.

Γίνεται ωστόσο υπό όρους και υπό τις έντονες αντιρρήσεις των ακροδεξιών κυβερνητικών εταίρων στο Τελ Αβίβ.

Επίσημη θέση της κυβέρνησης Νετανιάχου ήταν και παραμένει ότι δεν υπάρχουν ελλείψεις τροφίμων και βασικών αγαθών στη Γάζα, δεδομένου ότι είχαν εισέλθει στον παλαιστινιακό θύλακα χιλιάδες φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας. Κατηγορεί τη Χαμάς ότι κλέβει τα εφόδια, κάτι που η οργάνωση αρνείται.

Τώρα, το Ισραήλ προωθεί την επιβολή ενός δικού του συστήματος παροχής βοήθειας, όπου η διανομή θα γίνεται από ένα οργανισμό, υπό την επίβλεψη εργολάβων ασφαλείας και του ισραηλινού στρατού.

Το ονομάζει Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Γάζας (GHF).

Συστάθηκε από το μηδέν, με τη στήριξη των ΗΠΑ.

Ως στόχος αναφέρεται η ανάσχεση πρόσβασης της Χαμάς στην ανθρωπιστική βοήθεια.

Η διανομή της προβλέπεται να γίνεται μέσω κόμβων, κυρίως στο νότο της Γάζας.

Το Ισραήλ υποστηρίζει ότι θα αρχίσει να λειτουργεί άμεσα, μέσα στην επόμενες ημέρες. Κάτι, που πολλοί ειδικοί αμφισβητούν.

Καταγγέλλοντας ότι το σχέδιο παραβιάζει τις θεμελιώδεις ανθρωπιστικές αρχές, ο ΟΗΕ και ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν ήδη αποκλείσει τη συμμετοχή τους σε αυτό.

«Θα αφήσει τους Παλαιστίνιους να πεινάσουν. Τα νέα μέλη του ανθρωπιστικού ιδρύματος θα πρέπει να ντρέπονται για τον εαυτό τους», έγραψε στο Χ ο Χοσέ Αντρές, διάσημος σεφ και ιδρυτής της αμερικανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης World Central Kitchen.

«Έχουμε ήδη ένα σύστημα για να θρέψουμε όλους τους Παλαιστίνιους με τη βοήθεια των Παλαιστινίων».

Αποκαμωμένο, ένα παιδί κάθεται στα χαλάσμα της Μπέιτ Λαχία, στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας, κρατώντας ένα άδειο καταστρολάκι, ενώ στο βάθος Παλαιστίνιοι δίνουν μάχη για ένα πιάτο φαΐ, στη διανομή από μια φιλανθρωπική κουζίνα (REUTERS/Mahmoud Issa)

Παχιά λόγια, με φόντο τον επαπειλούμενο λιμό

Σε ανακοίνωσή τους, οι υπουργοί Εξωτερικών 22 χωρών -από τη Γερμανία μέχρι τον Καναδά και την Ιαπωνία- καθώς και στελέχη της ΕΕ κάλεσαν το το Ισραήλ να επιτρέψει την πλήρη παροχή βοήθειας μέσω του ΟΗΕ και ΜΚΟ, καταγγέλλοντας ότι το ισραηλινο-αμερικανικό σχέδιο «υπονομεύει τον ρόλο και την ανεξαρτησία» των Ηνωμένων Εθνών και των έμπιστων εταίρων μας, συνδέοντας την ανθρωπιστική βοήθεια με πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους».

«Η ανθρωπιστική βοήθεια δεν πρέπει ποτέ να πολιτικοποιείται και τα παλαιστινιακά εδάφη δεν πρέπει να μειωθούν ούτε να υποβληθούν σε καμία δημογραφική αλλαγή», αναφέρουν.

«Ως δωρητές ανθρωπιστικής βοήθειας, έχουμε δύο σαφή μηνύματα προς την κυβέρνηση του Ισραήλ: να επιτρέψουμε αμέσως την πλήρη επανέναρξη της βοήθειας στη Γάζα και να δώσουμε τη δυνατότητα στον ΟΗΕ και στις ανθρωπιστικές οργανώσεις να εργαστούν ανεξάρτητα και αμερόληπτα για να σώσουν ζωές, να μειώσουν τα βάσανα και να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια».

Επαναλαμβάνουν επίσης την υποστήριξή τους στις προσπάθειες των ΗΠΑ, του Κατάρ και της Αιγύπτου για μια άμεση κατάπαυση του πυρός στην περιοχή, την έκκληση για άμεση απελευθέρωση όλων των ομήρων από τη Χαμάς και την πεποίθηση ότι η λύση των δύο κρατών «είναι ο μόνος τρόπος για να φέρει ειρήνη και ασφάλεια στους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους και να διασφαλίσει μακροπρόθεσμη σταθερότητα για ολόκληρη την περιοχή».

Αλλά τα παχιά λόγια λίγο μετρούν για τους λιμοκτονούντες της Γάζας.

«Το ψωμί τελείωσε γύρω στο μεσημέρι και μας έμειναν μόνο λίγα ψίχουλα, τα οποία φρυγανίσαμε και τα δώσαμε στα παιδιά με φακή. Δεν χόρτασαν και το μικρότερο μου έκλαιγε πολύ», λέει η Άχλαμ αλ-Αζούαρι, μια εκτοπισμένη Παλαιστίνια στο Χαν Γιουνίς.

«Η κόρη μου πήγε στους γείτονες να ζητήσει ψωμί, αλλά η κατάστασή τους ήταν ακόμα χειρότερη. Ο Θεός μάς ευλόγησε με λίγη τύχη και μας έδωσαν ένα πιάτο μακαρόνια.

»Τα παιδιά το έφαγαν γύρω στο ηλιοβασίλεμα και πείνασαν ξανά. Τη νύχτα, έκλαιγαν από την πείνα. Τους είπα, πιείτε νερό και κοιμηθείτε, ινσαλλάχ. Η πείνα είναι βάναυση».

Πηγή:in.gr