ΒΥΘΟΣΚΟΠΗΣΗ: Σχόλια του Φώτη Χαραλαμπίδη

Βρώμικο παιχνίδι στο Κυπριακό

Όσοι και στην Αθήνα πιστεύουν ότι γίνονται βήματα στο Κυπριακό, δεν πρέπει να έχουν ψευδαισθήσεις, καθώς αυτές καθίστανται επικίνδυνες. Ακούμε συχνά τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη να δηλώνει ότι ένα από τα «κέρδη» της διαδικασίας προσέγγισης με την Τουρκία –για την οποία ο ίδιος έχει την ευθύνη– είναι ότι έγινε επανεκκίνηση συνομιλιών για το Κυπριακό. Θα διορθώσουμε για πολλοστή φορά τον Υπουργό, καθώς όχι μόνο δεν έχει γίνει επανεκκίνηση των συνομιλιών, αλλά η πρώτη Πενταμερής στη Γενεύη ασχολήθηκε μόνο με τα δήθεν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και καθόλου με το Κυπριακό. Μάλιστα, προκάλεσε και προβληματισμό το γεγονός ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες δεν έκανε καν αναφορά στη βάση λύσης του Κυπριακού, βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Προφανώς για να ικανοποιήσει την απαίτηση της Άγκυρας και του Ψευδοκράτους, που δηλώνουν ότι δεν θα προσέλθουν σε συναντήσεις όπου δεν προβλέπεται εναλλακτική επιλογή λύσης, δηλαδή τα δύο κράτη. Η συζήτηση μάλιστα των ΜΟΕ έχει και έναν σοβαρό κίνδυνο, καθώς η τουρκική πλευρά υποστηρίζει ότι έτσι ακριβώς γίνεται αποδεκτό ότι υπάρχουν δύο κράτη στην Κύπρο και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μέτρα για την βελτίωση της συνεργασίας. Και θα είναι πραγματικά τραγική εξέλιξη στην επόμενη Πενταμερή, η οποία προγραμματίζεται για τον Ιούλιο (και μάλιστα δυο-τρεις μέρες μετά την θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής), να ξαναμαζευτούν στη Νέα Υόρκη ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων και οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας, για να συζητήσουν και πάλι μόνο τα ΜΟΕ. Και ενώ η τουρκική πλευρά, όπως κάνει κάθε φορά, προχωρά ένα βήμα μπροστά σε κάθε βήμα υποχώρησης της ελληνικής πλευράς, μαθαίνουμε ότι πρώτο θέμα στην ατζέντα σκοπεύει να θέσει την άρση όλων των διώξεων που έχουν ασκηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία εναντίον των σφετεριστών ελληνοκυπριακών περιουσιών στα Κατεχόμενα, και μάλιστα θα τονίσει ότι αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Ωστόσο, ο σφετερισμός των περιουσιών δεν είναι μόνο το οικονομικό όφελος που αποσπά το ψευδοκράτος, κλέβοντας τις ελληνοκυπριακές περιουσίες, αλλά η αλλοίωση μιας εκ των βασικών πτυχών του Κυπριακού, που αφορά την επιστροφή των περιουσιών στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Όσο για τις θέσεις της τουρκικής πλευράς, ας αναφέρουμε απλώς και αυτήν του τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ, με αφορμή τη Γάζα: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή μας δείχνουν πόσο ζωτικής σημασίας και απαραίτητη είναι η ασφάλεια. Η επιμονή της ελληνοκυπριακής πλευράς για μηδενικούς στρατιώτες και μηδενικές εγγυήσεις, δεν είναι μία αθώα απαίτηση, και για τους Τουρκοκύπριους η αποτελεσματική και πραγματική εγγύηση, το δικαίωμα επέμβαση και η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί, είναι απαραίτητα». Αν όλα αυτά δίνουν μια εικόνα για το Κυπριακό, για την οποία πρέπει να καυχιέται το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, μάλλον κάποιοι ή δεν καταλαβαίνουν ή μας κοροϊδεύουν.

Όχι στη στοχοποίηση της Ελλάδας

Ας ελπίσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αντιληφθεί την τροπή που έχουν πάρει οι εξελίξεις και ότι θα αναζητήσει τουλάχιστον κάποια ανταλλάγματα ή τουλάχιστον αναγνώριση από τις ΗΠΑ της στρατηγικής σημασίας της βάσης της Σούδας. Διότι θα είναι πραγματικά τραγικό λάθος η Ελλάδα να στοχοποιηθεί, καθώς στις επιθέσεις εναντίον του Ιράν η βάση της Σούδας έπαιξε σημαντικό ρόλο, και αυτό να γίνει χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Και δεν μιλάμε μόνο για οικονομικό ή στρατιωτικό αντάλλαγμα, αλλά τουλάχιστον για μια κατανόηση των μείζονων ανησυχιών της Ελλάδας όσον αφορά την ασφάλειά της, αλλά και τον κίνδυνο εξ Ανατολών.

Θεματικά Πάρκα… made in China

Τον δρόμο του… μεταξιού φαίνεται να ακολουθεί ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, καθώς στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας υπέγραψε μία σημαντική στρατηγική συμφωνία με την επαρχία Ζιανγκσού της Κίνας. Η παραπάνω συμφωνία δεν αποτελεί απλώς μια σημαντική εξέλιξη, αλλά δηλώνει την ενεργή πρόθεση της Περιφέρειας να ανοίξει τα φτερά της στην Άπω Ανατολή, με σημαντικά οικονομικά οφέλη. Σε πρώτη φάση, οι Κινέζοι θα βοηθήσουν τους Θεσσαλούς στη δημιουργία Θεματικών Πάρκων, βασισμένων στο μυθικό παρελθόν της περιοχής, με τη συμπαράσταση της μοναδικής κινεζικής καινοτομίας. Το συγκεκριμένο project αναμένεται να τρέξει μέσω μιας διμερούς επιτροπής, που θα συσταθεί προκειμένου να αναλάβει το συγκεκριμένο εγχείρημα. Από εκεί και πέρα όμως, βάσει της συμφωνίας, προβλέπονται ρομπότ-ξεναγοί, οικολογικά καταλύματα χαμηλού κόστους, με τεχνολογία «made in Jiangsu» και οργανωμένα θεματικά πακέτα τουρισμού. Πρόκειται στην ουσία για ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο αναμένεται να δώσει στην περιοχή σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, αναβαθμίζοντας το τουριστικό προϊόν με σύγχρονες ψηφιακές υποδομές. Κάνοντας λίγο ρεπορτάζ πάντως, πίσω από τη συγκεκριμένη συμφωνία, την οποία υπέγραψε ο Δ. Κουρέτας, βρίσκεται ο επιτυχημένος Λαρισαίος και πρωτοπόρος στην ίδρυση καινοτόμων επιχειρήσεων Νίκος Πιτσιούλης, ο οποίος φέρεται μέσω των γνωριμιών του να άνοιξε τους δρόμους για μια τόσο καινοτόμο και παράλληλα σημαντική συμφωνία, που αλλάζει τα δεδομένα στη Θεσσαλία.

Αναμενόμενη εξέλιξη

Πριν κοπάσει ο θόρυβος από την απόφαση του αιγυπτιακού δικαστηρίου που ήθελε να… κρατικοποιήσει τη Μονή Σινά, ήρθε η δολοφονική επίθεση στον ελληνορθόδοξο Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία στη Δαμασκό από φανατικούς μουσουλμάνους, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 25 ατόμων και τον τραυματισμό 60. Η αντίδραση της Ελλάδας και στις δύο περιπτώσεις ήταν από υποτονική μέχρι αναιμική. Σαν να μη μας αφορούσαν άμεσα τα γεγονότα. Σαν να μη μας άγγιζαν, να μη μας επηρέαζαν. Και με το Σινά κάπως… σώθηκε η κατάσταση, χωρίς να έχει τελεσιδικήσει τίποτα ακόμα και χωρίς να έχουμε κάτι οριστικό. Κάτι έγινε πάντως. Στην επίθεση όμως της Δαμασκού, παρότι υπήρχαν δυόμισι ντουζίνες νεκροί και δεκάδες τραυματίες, αντιμετωπίσαμε το θέμα σαν… εξωτερική είδηση, σαν να μην αφορούσε ελληνορθόδοξους, σαν να μη θέλαμε να ασχοληθούμε… Αντί να τρέξουμε, να ξεσηκώσουμε τον κόσμο για τη σφαγή των ορθοδόξων, να θέσουμε το θέμα επιτακτικά στα διεθνή φόρουμ, να διαμαρτυρηθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, να απαιτήσουμε να ληφθούν μέτρα κλπ., δεν κάναμε τίποτα. Χλιαρές ανακοινώσεις και φοβικά διαβήματα, για να μην ενοχλήσουμε κανέναν. Αντί να βγούμε μπροστά, να δηλώσουμε και να δείξουμε ότι αναλαμβάνουμε τον ρόλο που περιμένουν από εμάς οι ορθόδοξοι όλοι του κόσμου, κρυφτήκαμε πίσω από ανακοινώσεις, τυπικά διαβήματα και ευχολόγια. Απεμπολήσαμε έναν ρόλο που μας έχουν εμπιστευθεί οι ανά τη Γη ορθόδοξοι, που πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι η ελέω Θεού προστάτιδα δύναμη της Ορθοδοξίας. Φανήκαμε λίγοι να υποστηρίξουμε αυτήν την ευθύνη, να αποδεχθούμε τον τιμητικό ρόλο, την πολιτική διάσταση του γεγονότος. Να σταθούμε απέναντι στους μουσουλμάνους και να φανούμε οι μόνοι άξιοι υπερασπιστές της Ορθοδοξίας. Τα αποφύγαμε όλα αυτά. Είπαμε απελθέτω το ποτήριον τούτο. Γιατί όμως; Είτε δεν μπορούμε, είτε δεν θέλουμε, φανήκαμε για μία ακόμα φορά ελλιποβαρείς και χάσαμε ακόμα μια ευκαιρία. Δυστυχώς…

29 χρόνια χωρίς τον Ανδρέα Παπανδρέου

Στις 23 Ιουνίου 1996, η Ελλάδα αποχαιρέτησε έναν από τους σημαντικότερους πολιτικούς ηγέτες της σύγχρονης ιστορίας της, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είκοσι εννιά χρόνια μετά τον θάνατό του, η μορφή του συνεχίζει να προκαλεί αναλύσεις, συγκρίσεις και –όλο και πιο συχνά– μια αίσθηση κενού. Καθώς το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό και αδιαφορία από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, η απουσία ηγετικών μορφών, όπως ο Παπανδρέου, γίνεται όλο και πιο αισθητή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν απλώς ένας πρωθυπουργός ή ένας ηγέτης κόμματος. Υπήρξε ο πολιτικός που αναμόρφωσε τον πολιτικό χάρτη της Μεταπολίτευσης, καθιερώνοντας ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης. Ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες και τις ελπίδες των μη προνομιούχων Ελλήνων, δημιουργώντας το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό και ριζοσπαστικό. Με συνθήματα όπως «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», κατάφερε να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με τον λαό και να μετατρέψει τις πολιτικές τους θέσεις σε κοινωνικό αίτημα. Η παρακαταθήκη του είναι βαριά, πολυσήμαντη και, σε μεγάλο βαθμό, ακόμη ενεργή. Η εδραίωση του κοινωνικού κράτους, η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, η αναδιανομή του πλούτου και η ενίσχυση των περιφερειών, υπήρξαν πολιτικές επιλογές που άφησαν βαθύ αποτύπωμα. Ωστόσο, αυτό που καθιστά την απουσία του πιο έντονη σήμερα, δεν είναι μόνο οι πολιτικές του, αλλά κυρίως το πολιτικό του ανάστημα. Ο Παπανδρέου είχε την ικανότητα να εμπνέει, να κινητοποιεί και να καθοδηγεί. Είχε το χάρισμα του λόγου, τη στρατηγική σκέψη και τη δυνατότητα να αφουγκράζεται τις ανάγκες της κοινωνίας. Σε μια εποχή που η πολιτική συχνά εξαντλείται σε επικοινωνιακά σλόγκαν και πρόχειρες λύσεις, η σύγκριση με προσωπικότητες του παρελθόντος, όπως ο Παπανδρέου, είναι αναπόφευκτη.

Η διαδοχή Καραμέρου

Ζήτημα ημερών είναι η αποχώρηση του Γ. Καραμέρου από τη θέση του Εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και τα ονόματα που ακούγονται για τον αντικαταστάτη του, είναι τουλάχιστον τρία. Ο Κ. Ζαχαριάδης είναι ένα από αυτά, συζητείται όμως έντονα και για την κορυφαία θέση του Γραμματέα, στη θέση της Ρ. Σβίγγου –και ασφαλώς το δεύτερο είναι πιο σημαντικό από το πρώτο. Το άλλο όνομα είναι αυτό του νυν αναπληρωτή εκπροσώπου Γρ. Θεοδωράκη, που όμως, όπως και ο Κ. Ζαχαριάδης, θεωρείται άνθρωπος κοντά στον Αλέξη Τσίπρα. Το τρίτο όνομα είναι του Στ. Καλπάκη, που και εκείνος όμως είχε διατελέσει αναπληρωτής εκπρόσωπος επί προεδρίας Τσίπρα.

Κακά μαντάτα

Στον Νότιο Τομέα, εκλεγμένος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είναι ο Π. Χρηστίδης, που συνεχίζει να πηγαίνει «σφαίρα» στις μετρήσεις. Εκεί θα κατέβει και ο Κ. Τσουκαλάς, ενώ ακούγεται και η Α. Διαμαντοπούλου. Αν συμβεί κι αυτό, τα μαντάτα δεν θα είναι καθόλου καλά για τον εκπρόσωπο…

Δεν πολυκαίγεται

Αληθεύει ότι ο Χρήστος Σπίρτζης στις συζητήσεις που έχει με φίλους και συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ δεν παραλείπει να αναφέρεται στις προθέσεις Τσίπρα για επιστροφή και να υπονοεί ότι ο ίδιος είναι και θα είναι μαζί του; Μόνο που οι κακές γλώσσες λένε ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν είναι και τόσο ζεστός πια με τον πρώην συνεργάτη του και δεν καίγεται αν θα τον ακολουθήσει στο νέο εγχείρημά του.

Μπαράζ επαφών

Μια σειρά από ενδιαφέρουσες επαφές έκανε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες στις ΗΠΑ. Μεταναστευτικό, εξωτερική πολιτική, άμυνα, κλιματική κρίση και νέες τεχνολογίες βρέθηκαν στο επίκεντρο των συναντήσεων που έκανε με θεσμικούς φορείς σε Ουάσινγκτον, Κάνσας, Νεμπράσκα κ.α. Επίσης, συναντήθηκε με προσωπικότητες από διάφορες χώρες στο State Department, στο Πεντάγωνο και στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων, με αντιπροσωπείες Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών, καθώς και με σειρά από think tanks, όπως το Heritage Foundation και το Atlantic Council. Ο Μ. Χριστοδουλάκης είχε επίσης επαφές με ανθρώπους από τον πρωτογενή τομέα παραγωγής σε πολιτείες της Αμερικής, όπου συζήτησαν για τις ανάγκες, τα κοινά προβλήματα, αλλά και τις προκλήσεις της επόμενης ημέρας στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα.

Συνεργασία Σαμαρά – Καραχάλιου με την «άδεια» Καραμανλή

Δεν πέρασε απαρατήρητη η παρουσία του Ν. Καραχάλιου στην εκδήλωση του διδύμου Σαμαρά – Καραμανλή, στο Πολεμικό Μουσείο, αν και είχε κάνει το ίδιο και πέρυσι. Φέτος, τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς, όπως μας μετέφερε έγκυρη πηγή, ο πάλαι ποτέ επικεφαλής Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας και ορκισμένος εχθρός του Κυριάκου Μητσοτάκη, συνεργάζεται στενά με τον Αντώνη Σαμαρά σε ό,τι αφορά το επικοινωνιακό του κομμάτι, έχοντας μάλιστα πάρει το «πράσινο φως» από τον Κώστα Καραμανλή. Ο ίδιος ο Ν. Καραχάλιος, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, λέει πως ο Μεσσήνιος πρώην πρωθυπουργός επιθυμεί διακαώς να κάνει κόμμα και γι’ αυτό παραγγέλνει δημοσκοπήσεις, ώστε να έχει εικόνα της απήχησής του. Προς το παρόν δεν είναι ευχαριστημένος με αυτά που βλέπει, αλλά αισιοδοξεί. Θεωρεί ότι, αν καταφέρει να πάρει ένα κρίσιμο 4%-5% την επομένη των εκλογών θα δηλώσει πως θα στηρίξει μία κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι πρωθυπουργός δεν θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.