George Livanos, ο ελληνο-γάλλος ορειβάτης, ένας από τους σκαπανείς του παγκόσμιου αλπινισμού

Ο George Livanos ή αλλιώς «Le Grec», γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1923, στην Μασσαλία από Έλληνα πατέρα και Έλληνα παππού.

Ξεκίνησε την ενασχόληση του με την αναρρίχηση και τον αλπινισμό το 1937, σε ηλικία 15 χρονών, παρέα με τον Armand Charlet και τον Ulysse Simond (σημαντικότατες μορφές της παγκόσμιας ορειβασίας της εποχής), επαναλαμβάνοντας πολλές σοβαρές διαδρομές της εποχής, στις Άλπεις και τους Δολομίτες. Τον αποκαλούσαν King of the Calanques και Emperor in the Dolomites.

Το 1951, παρέα με την γυναίκα του, Sonia και τον φίλο του Robert Gabriel, πραγματοποιούν την πρώτη ανάβαση της Su Alto στους Δολομίτες. Διαδρομή για την οποία, ο μεγάλος Ιταλός αλπινιστής Riccardo Cassin, του έδωσε συγχαρητήρια. Στους σχοινοσυντρόφους του συγκαταλέγονται ονόματα πολύ μεγάλων αλπινιστών, όπως Jean Franco, Maurice Herzog, Lionel Terray, Gaston Rébuffat, Jean Couzy, Michel Vaucher, Claudio Barbier, Gino Soldà, Armando da Roit, Beppi de Franchesch, Marcello Bonafede, Menegus, Stenico.

Από τότε άνοιξε περίπου 500 διαδρομές στην Calanques (Μασσαλία), 40 διαδρομές στους Δολομίτες και 20 στις Άλπεις, όλες διαδρομές εξαιρετικής αξίας για τα δεδομένα της εποχής. Έλαβε διακρίσεις για την δράση του με μεγαλύτερη το Χρυσό Μετάλλιο Αθλητισμού της Γαλλίας το 1951. Σταμάτησε να ασχολείται με την αναρρίχηση το 1978, όταν ήταν στα 55 του.

Tο 2002 το βραβείο «Pelmo d’ oro» απονεμήθηκε στο ζεύγος Sonia και George Livanos, για την προσφορά τους στην αναρρίχηση. Υπήρξαν ένα ζευγάρι πάντα ερωτευμένο καθώς και παθιασμένο με την αναρρίχηση και ήταν γνωστοί σαν το ζευγάρι που περνά τον 6ο βαθμό, έχοντας το παρατσούκλι «couple le plus sestogrado du monde» (ο 6ος βαθμός δυσκολίας ήταν ο μέγιστος βαθμός τεχνικής δυσκολίας στην αναρρίχηση βράχου μέχρι τη δεκαετία του 1970). Ο George Livanos απεβίωσε στο σπίτι του το 2004.

 

Ο ίδιος πίστευε ότι «είναι καλύτερο να βάζεις ένα καρφί περισσότερο, παρά να κινδυνέψει κάποιος αναρριχητής…». Σκαρφάλωνε μόνο στα Σαββατοκύριακα και στις διακοπές του, σε αντίθεση με τους σύγχρονους αναρριχητές, λόγω φόρτου εργασίας!

To βίντεο (Le Grec de Jean Afanassieff 1994) είναι ενδεικτικό της προσφοράς του μεγάλου Ελληνο-γάλλου αλπινιστή στην παγκόσμια ιστορία του αλπινισμού. Στην κεντρική φωτογραφία της ανάρτησης, στη Brenta των Δολομιτών το 1951, διακρίνεται στο κέντρο, έχοντας αριστερά του τον μεγάλο Ιταλό Bruno Detassis και δεξιά του τη γυναίκα του και σχοινοσύντροφό του Σόνια.

Ο George Livanos  “Le Grec”  έγραψε δύο βιβλία ορειβατικής λογοτεχνίας με τίτλους:

Au dela de la verticale

Cassin, il etait une fois le sixieme degre

Παρατίθενται οι σπουδαιότερες αναρριχητικές του διαδρομές, εντυπωσιακές για έναν αναρριχητή, ο οποίος υπήρξε αυστηρά ερασιτέχνης (ήταν και μανιώδης καπνιστής) και σκαρφάλωνε στα βουνά μόνον στις αργίες από την εργασία του.

1945 – Les Écrins, face sud, 3e ascension avec Jean Franco
1946 – Aiguille des Grands Charmoz, face nord, 5e ascension avec Ch. Magol
1947 – Dent du Requin, face nord, 2e ascension avec Robert Gabriel et G. Estornel
1949 – Aiguille de Leschaux, face nord-est, 2e ascension avec Robert Gabriel
1950 – Cima Ovest di Lavaredo, 10e ascension avec Robert Gabriel
1951 – Torre di Valgrande, face nord, 4e ascension avec Robert Gabriel et Sonia Livanos, 1re féminine
1951 – Cima Su Alto (Civetta) avec Robert Gabriel
1952 – Punta Rocca (Marmolada), paroi sud, voie Vinatzer, avec Sonia Livanos, 3e ascension et 1re féminine
1953 – Spigolo ouest du Monte Cavallo avec Robert Gabriel
1954 – Terranova face NO, 1re avec Robert Gabriel et A. Da Roit
1956 – Torre di Lago face NO, 1re avec Sonia Livanos
1957 – Torre Venezia (Civetta), face O, 1re avec Sonia Livanos
1959 – Castello de la Busazza, 1re avec Roger Lepage
1960 – Sciora di Fuori, face ouest, 1re avec Lepage, Marc Vaucher et Jack Canali, Romano Merendi, Gigi Alippi, Luciano Tenderini
1962 – Torre Gilberti – Cima Tosa, 1re avec Marc Vaucher et Roger Lepage ().
1963 – Cima de Gasperi face N, 1re avec Beppi de Franchesch, Sonia Livanos, Jean Belleville, Maurice Negri et Jacques Martin
1964 – Torre Venezia, spigolo nord ouest, 1re avec F.R. Raybaud
1965 – Crozzon di Brenta (massif de Brenta), face Est, 1re avec Romanetti et R. Lepage
1968 – Cima dell’ Elefante, face sud, 1re avec Sonia Livanos, Marc Vaucher et Jean Max Bourgeois
1971 – Cima Su Alto, voie Livanos, répétition 20 ans après avec Sonia Livanos