Σε τι προσβλέπουμε και γιατί αγωνιζόμαστε από το ταπεινό τούτο μετερίζι μας

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Συνεχίζεται η λήψη μηνυμάτων στο ε-μαιλ της Panhellenic Post, ακόμη και τηλεφωνημάτων αναφορικά με το πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο «Η Ομογένεια είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδος στο Εξωτερικό», αλλά και για το επακολουθείσαν:  «Σχόλια για το άρθρο: «Η Ομογένεια είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδος στο Εξωτερικό». Τα περισσότερα είναι επαινετικά, κάποια μάς επισημαίνουν ορισμένες  -κατά την αποψή τους- παραλείψεις του άρθρου και κάποια άλλα μηνύματα μας λένε -ευγενικά είναι αλήθεια- ότι «χάνουμε τον καιρό» μας…

*«Χάνουμε τον καιρό μας» αγωνιζόμενοι με το μόνο όπλο που έχουμε, την πένα μας, να μην διαρραγούν οι σχέσεις ομογένειας – γενέτειρας;

*«Χάνουμε τον καιρό μας» θυμίζοντας στο εθνικό κέντρο πρωτοβουλίες και προτάσεις της ομογένειας τις οποίες είτε αγνοεί είτε τις βάζει «στα υπόψιν» και έχει ο Θεός;

«Χάνουμε τον καιρό μας» όταν επισημαίνουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς μας  στις χώρες διαμονής τους;

«Χάνουμε τον καιρό μας» όταν ψέγουμε το ελληνικό κράτος γιατί δεν ενισχύει αποτελεσματικά την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό;

«Χάνουμε τον καιρό μας» όταν θυμίζουμε στην Πολιτεία ότι  συνταγματικά το δικαίωμα ψήφου προβλέπει δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθε, ενώ η ψήφος στο Επικρατείας είναι ουσιαστικά ψήφος στο κόμμα και, άρα, καταστρατηγείται το συνταγματικό δικαίωμα του εκλέγεσθε;

«Χάνουμε τον καιρό μας» όταν ενημερώνουμε για πρωτοβουλίες , αιτήματα και διεκδικήσεις της ομογένειας μεταφέροντας όχι δικές μας απόψεις, αλλά συνεδριακές αποφάσεις και προτάσεις ομογενειακών οργανώσεων όπως π.χ.  του Ελληνικού Κογκρέσσου Αμερικής (Hellenic Congress of America- HECA ) που δίνει από το 2021 αγώνα μέσα και έξω από τη Βουλή, για να θεσπιστεί ημέρα του απόδημου ελληνισμού, καθώς και για την ψήφο των Αποδήμων, και άλλα σοβαρά θέματα που απασχολούν τους Έλληνες του εξωτερικού, όπως Στρατιωτική Θητεία, Κάρτα Υγείας, φορολογική ισότητα κλπ.;

«Χάνουμε τον καιρό μας» όταν δύο μέλη του HECA ο Ιδρυτής και απελθών Πρόεδρος Νίκος Αποστολόπουλος και η νέα Πρόεδρος  Δέσποινα Αφεντούλη ενημερώνουν διεξοδικά ο πρώτος με τηλεδιασκέψεις και η δεύτερη με πρόσφατη αυτοπρόσωπη επίσκεψη τη Βουλή και τους Έλληνες βουλευτές για  την ομογένεια  και για το HECA;

«Χάνουμε τον καιρό μας» όταν παρουσιάζουμε τις συναντήσεις Ελλήνων πολιτικών -κυβερνητικών και μη- στη Βουλή ή -σπανιότερα- σε προξενεία  μας στο εξωτερικό με επιλεγμένους (όχι πάντα σωστά) ομογενείς; Ή όταν ενημερώνουμε για τις -συνήθως- άνευρες συνεδριάσεις της «Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής για τη διασπορά» (sic) και τις (ανέξοδες συμβουλευτικές) εισηγήσεις της στην Κυβέρνηση;

«Χάνουμε τον καιρό μας»; προφανώς ΝΑΙ.  Αν απευθυνόμαστε «εις ώτα μη ακουόντων». Αλλά εμείς επιμένουμε. Όχι για να χάνουμε τον καιρό μας, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι το εθνικό κέντρο κάποια ώρα θα αφυπνισθεί και θα αντιμετωπίσει με την πρέπουσα σοβαρότητα τον Απόδημο Ελληνισμό.

*Πιστεύουμε ότι θα δούμε κάποια ώρα Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού.

*Πιστεύουμε ότι τελικά θα  γιορτάσουμε Ημέρα Απόδημου Ελληνισμού (πλησιάζει η 15η Αυγούστου, Ημέρα της Παναγιάς, που το Ελληνικό Κογκρέσο Αμερικής έχει προτείνει ως Ημέρα Απόδημου Ελληνισμού).

*Πιστεύουμε ότι  η ψήφος των Αποδήμων θα γίνει ισότιμη με την ψήφο όλων των υπολοίπων Ελλήνων.

*Πιστεύουμε ότι  τα Ελληνικά Προξενεία θα γίνουν κάποτε τόπος φιλόξενης υποδοχής και εξυπηρέτησης των Ελλήνων του Εξωτερικού.

Αλλά , επίσης,

*Πιστεύουμε ότι η Ομογένεια θα βρει τη δύναμη να ξεπεράσει το πατροπαράδοτο ελληνικό διχαστικό σύνδρομο. Και ότι θα αποκτήσει κάποτε δική της Οργάνωση, δυναμική, δημιουργική, αυτοχρηματοδοτούμενη και πατριωτική, παράλληλα και σε αγαστή συνεργασία με ΟΛΕΣ τις ομογενειακές Οργανώσεις διεθνώς,  στελεχωμένες με άξια και  ικανά στελέχη.

*Πιστεύουμε ότι οι ομογενειακές οργανώσεις θα περάσουν σε χέρια νέων ηλικιακά ομογενών, μέ νέο πνεύμα, με άδολη αγάπη για τη γενέτειρα και με ζήλο να γίνουν ακόμη καλύτεροι από τους καλούς πατεράδες τους.

*Πιστεύουμε ότι  ο Οικουμενικός ελληνισμός ξεπερνώντας το  ένδοξο παρελθόν της Αρχαίας Ελλάδας και του Βυζαντίου θα γράψει στο μέλλον νέες  λαμπρές σελίδες στο βιβλίο της παγκόσμιας ιστορίας.

Μα κι αν ακόμα τίποτα από όλα αυτά δεν συμβεί,  εμείς δεν θα πάψουμε σ΄ αυτά να προσβλέπουμε και γι αυτά να αγωνιζόμαστε από το ταπεινό τούτο μετερίζι μας…