Απόστολος Αλμέιδα: “Η Ομογένεια έχει προσφέρει απίστευτα πράγματα στην Ελλάδα”

ΡΗΡ: Σε συνέχεια του αφιερώματος του Panhellenic Post και της συνεργάτιδάς μας Μαργαρίτας Βαρθολομαίου  στις Ιστορικές οικογένειες που απαρτίζουν τον Όμιλο Απογόνων Αγωνιστών 1821 και Ιστορικών Γενών της Ελλάδος, συνεχίζουμε σήμερα, ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με την συνέντευξη του Απόστολου Π. Αλμέιδα, απόγονου Του Πορτογάλου Φιλέλληνα António Figueira de Almeida.

Η συνέντευξη έχει ως ακολούθως:

Μ. Βαρθολομαίου, ΕΡ: Καταρχάς θέλω να μου πείτε δύο λόγια για το γενεαλογικό σας δέντρο. Από ποια ιστορική γενιά κατάγεστε;

Απόστολος Αλμέιδα, ΑΠ: Ο προ-προπάππος μου, António Figueira de Almeida, μετέπειτα Αλμέιδα, υπήρξε ο μόνος καταγεγραμμένος Πορτογάλος φιλέλληνας, υψηλόβαθμος αξιωματικός του Ιππικού, ο οποίος κατετάγη απλός εθελοντής, αγωνίστηκε πάνω από 8 έτη για την Ελλάδα μας, παντρεύτηκε το 1839 την Ζωή Μαυροκορδάτου και έκτοτε η οικογένειά μας συνέχισε την πορεία της στην Ελλάδα. Θεωρείται ο ιδρυτής του Ιππικού Σώματος.

ΕΡ:  Ποιος ο ρόλος που διαδραμάτισαν οι πρόγονοί σας στην εξέλιξη της ιστορίας στην Ελλάδα;

ΑΠ: Ο ανωτέρω, ιδρυτής της οικογένειας, προέρχεται από οικογένεια στρατιωτικών, αξιωματικός καριέρας και ο ίδιος, γεννημένος το 1781 στην πόλη Elvas (καστροπολιτεία, κοντά στα σύνορα με Ισπανία). Αξιωματικός στον Πορτογαλικό στρατό με επαίνους και σημαντικά επιτεύγματα, κατετάγη ως απλός στρατιώτης το Σεπτέμβριο του 1825 στην Ελλάδα. Αμέσως μετά την άφιξή του, διακρίθηκε σε πολλές μάχες στον Αγώνα της απελευθέρωσης, κατά των Τούρκων, Αράβων και Αιγυπτίων: στο Γαρέα Μαντινείας, στην Τρίπολη, στο Μεσολόγγι, στη Χίο, στην Αττική (υπό Καραϊσκάκη), στο Δίστομο, στο Ναύπλιο και σε πολλά άλλα σημεία, κυρίως υπό του Φαβιέρου. Ο Κολοκοτρώνης και ο Καποδίστριας αναγνώρισαν άμεσα τα αγνά, φιλελληνικά του αισθήματα και τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του στη μάχη, ιδιαίτερα στο Ιππικό. Έγινε Φρούραρχος Ναυπλίου, Μεσολογγίου, σε αυτόν ανατέθηκε η φύλαξη ενός εκ των δολοφόνων του Καποδίστρια, ενώ σε ένδειξη τιμής, ονομάστηκε επίτιμος πολίτης του Ναυπλίου από την Ε’ Εθνοσυνέλευση τον Μάρτιο του 1832, προβιβάστηκε σε στρατηγό και του απονεμήθηκαν, ενδεικτικά, τα παράσημα του Χρυσού Σταυρού της Ανεξαρτησίας, του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Σωτήρος, καθώς και του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος.

Στην Πορτογαλία, με διάταγμα της 15ης Μαρτίου 1839 του απενεμήθη η διάκριση του Ιππότη του Τάγματος του Χριστού.

Ο Αλμέιδα παντρεύτηκε το 1839 τη Ζωή Μαυροκορδάτου, απόγονο της μεγάλης φαναριώτικης πριγκιπικής οικογένειας των Μαυροκορδάτων, με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον Εμμανουήλ (1843-1913) και τον Δημήτριο (1844-1875).

Απεβίωσε στην Battaglia (Ιταλία) στις 21 Ιανουαρίου του 1847. Ο οικογενειακός τάφος των Αλμέιδα βρίσκεται στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, δίπλα σε άλλες μεγάλες προσωπικότητες του ελληνικού έθνους.

Εκτός από τον παππού μου Μιχαήλ Αλμέιδα που πολέμησε και αυτός, στην οικογένεια έχουμε αρκετούς συγγενείς που έδωσαν τα πάντα για την Ελλάδα μας: ο Αντώνιος (Tony) Αλμέιδα (1874-1913), αδερφός του παππού μου Μιχαήλ (γιος του Εμμανουήλ), εκ των ιδρυτών του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών, σκοτώθηκε πολεμώντας στους Βαλκανικούς πολέμους, στις 20 Ιουνίου 1913 (μάχη Κιλκίς-Λαχανά), συνεχίζοντας το ένδοξο όνομα της οικογένειάς του και τη συνεισφορά της στην Ελλάδα.

ΕΡ: Πως νιώθετε που κατάγεστε από μία τόσο ιστορική γενιά;

ΑΠ: Όπως και σε πολλές άλλες οικογένειες, έχουμε πάντοτε να διηγούμαστε, να θρηνούμε και να περηφανευόμαστε.

Ένα πάντοτε συγκρατώ: την φλόγα που κρατούσε αναμμένη διαρκώς στην ψυχή του ο ιδρυτής της οικογένειας, ο οποίος σε ηλικία 44 ετών (!), όταν το προσδόκιμο της ζωής τότε ήταν 40-50 έτη, από φτασμένος Συνταγματάρχης, αποφασίζει να ταξιδέψει μόνος στην Ελλάδα, κατατάσσεται ως απλός στρατιώτης-εθελοντής και πολεμάει ηρωϊκά για τουλάχιστον άλλα 8 έτη, χαρίζοντας νίκες στην Ελλάδα μας και στον κόσμος, οι οποίες δεν θα διαγραφούν ποτέ.

Το ίδιο έκαναν και άλλοι πρόγονοί μου, λιγότερο γνωστοί. Αυτά έχουμε υποχρέωση να τα περάσουμε στις επόμενες γενιές. Ασχέτως συγγένειας.

ΕΡ:  Με δεδομένη την περηφάνια για την καταγωγή σας, ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους νεώτερους και γιατί;

ΑΠ: Η Επανάσταση του 1821 αποτέλεσε ένα μοναδικό, απίστευτο γεγονός στην παγκόσμια ιστορία.

Λένε πως η Ελλάδα καταφέρνει να «επιζεί μέσα από διαδοχικά θαύματα». Το δέχομαι, εκ του αποτελέσματος και των ιστορικών γεγονότων.

Το μήνυμα είναι δεδομένο και απαραίτητο: πρέπει να αγκαλιάζουμε τους νέους ανθρώπους, να τους μιλάμε διαρκώς και να τους θυμίζουμε διαρκώς, με ιδιαίτερο τρόπο ποιοι είμαστε, ποια η Ελλάδα, τι σημαίνει Φιλελληνισμός και πώς έγιναν αυτά τα διαδοχικά θαύματα.

Αν μιλήσεις στην καρδιά και στην ψυχή των νέων, πιστεύω τους κέρδισες για πάντα. Αυτό απαιτεί χρόνο και τρόπο.

Για εμένα, τα «διαδοχικά θαύματα», στηρίχθηκαν σε πολλά μικρά θαύματα, δηλαδή στους νέους που πίστεψαν στην Αγώνα. Και σε κάθε επόμενο αγώνα.

Αν τους αφήσουμε, ίσως τελειώσουν τα διαδοχικά θαύματα. Οι νέοι μας λοιπόν, θα πρέπει να μας δώσουν τις ευκαιρίες να μιλήσουμε, μαζί.

ΕΡ: Τέλος θέλω να μου σχολιάσετε εκτενώς, ποια θα έπρεπε να ήταν η σύνδεση μεταξύ της Ομογένειας και της Ιστορίας της Ελλάδος. Ποια είναι στο σήμερα και τι θα μπορούσε να γίνει προκειμένου να βελτιωθεί;

ΑΠ: Η Ελλάδα και η Ομογένεια ταλαιπωρούνται από τις ασθένειες της εποχής: εμμονή και ισχυρογνωμοσύνη, ανάγκη για προβολή του «εγώ», γραφειοκρατία.

Ταυτόχρονα, η Ομογένεια έχει προσφέρει απίστευτα πράγματα στην Ελλάδα.

Πολλά, ασύγκριτα πολλά μας ενώνουν και στην ουσία σε ελάχιστα υπάρχει διαφωνία, τα οποία τα αφήνουμε να κάνουν σημαντικό «θόρυβο».

Μακάρι να χαραχθεί μια μακροπρόθεσμη στρατηγική, να αποδεχθούμε ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα με το μέρος του καθενός, καλύτερα να δεχθούμε ότι δίνουμε χωρίς αντάλλαγμα, ώστε να προχωρήσουν τα ιδεώδη του Ελληνισμού, του Φιλελληνισμού, στην ουσία του Ανθρωπισμού.

Το Γενεαλογικό Δέντρο της οικογένειας Αλμμέιδα

Antonio Figueira D’Almeida_Οικογενειακό δέντρο_Γρ

Βιογραφικό σημείωμα

Απόστολος .Παπ.-Αλμέιδα Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα