Ανάλυση της «ΝΥΤ»: Μετά τη Σύνοδο στην Αλάσκα, οι Ευρωπαίοι ανησυχούν ότι ο Τραμπ θα πιέσει την Ουκρανία

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανεβαίνει στη σκηνή με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν την Παρασκευή 15 Αυγούστου 2025, στην Κοινή Βάση Έλμενντορφ-Ρίτσαρντσον, στην Αλάσκα. (AP Photo/Julia Demaree Nikhinson).

Νέα Υόρκη.- («Νιου Γιορκ Τάιμς»). Μετά τη σύνοδο στην Αλάσκα, οι Ευρωπαίοι ανησυχούν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα πιέσει τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να δεχθεί όρους ειρήνης που θα ευνοούν υπερβολικά τη Ρωσία. Αν και δεν υπήρξε άμεση συμφωνία για παραχώρηση εδαφών ή περιορισμό της ευρωπαϊκής βοήθειας, η στάση του Τραμπ άφησε αμφιβολίες για την αφοσίωσή του στην Ουκρανία.

Ο Τραμπ, μετά τη συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι μια ειρηνευτική συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί γρήγορα, εφόσον η Ουκρανία παραχωρήσει περισσότερα εδάφη στο Ντονμπάς. Εξέφρασε επανειλημμένα τον θαυμασμό του για τον Πούτιν, τονίζοντας ότι η Ρωσία είναι «μεγάλη δύναμη» σε αντίθεση με την Ουκρανία, και άφησε να εννοηθεί ότι η πίεση για συμφωνία βαραίνει πλέον τον Ζελένσκι. Ο Ουκρανός πρόεδρος, ωστόσο, αμφιβάλλει ότι μπορεί να υπάρξει ουσιαστική συμφωνία τόσο γρήγορα και σκοπεύει να ζητήσει τη στήριξη Ευρωπαίων ηγετών στη συνάντησή του με τον Τραμπ στην Ουάσιγκτον.

Για την Ευρώπη, η κατάσταση είναι περίπλοκη. Δεν διαθέτει δική της στρατηγική για τον τερματισμό του πολέμου και περιορίζεται στο να αντιδρά στις κινήσεις του Τραμπ. Η μοίρα της Ουκρανίας θεωρείται κρίσιμη για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, καθώς ενδεχόμενη κατάρρευση της χώρας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μελλοντικές ρωσικές προκλήσεις εναντίον του ΝΑΤΟ. Παράλληλα, η εμφάνιση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ με μπλούζα «CCCP» στην Αλάσκα θεωρήθηκε συμβολική ένδειξη ότι ο Πούτιν βλέπει τη σημερινή Ρωσία ως ενδιάμεσο στάδιο για την αναβίωση μιας νέας αυτοκρατορίας.

Οι Ευρωπαίοι εντείνουν τις αμυντικές τους δαπάνες, αλλά αναγνωρίζουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν απευθείας τη Ρωσία. Παλαιότερα απαιτούσαν πλήρη αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων, αλλά τώρα, ακολουθώντας τον Τραμπ, αποδέχονται ότι η Μόσχα θα διατηρήσει τουλάχιστον το 20% των ουκρανικών εδαφών που έχει καταλάβει. Στόχος τους είναι να περιορίσουν τις ρωσικές φιλοδοξίες σε αυτό το επίπεδο.

Κοινή δήλωση Ευρωπαίων ηγετών επαίνεσε τις προσπάθειες του Τραμπ αλλά απέφυγε να υποστηρίξει την άποψή του ότι οι ειρηνευτικές συνομιλίες είναι προτιμότερες από μια άμεση κατάπαυση του πυρός. Παράλληλα, δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν την οικονομική πίεση στη Ρωσία και χαιρέτισαν την αμερικανική πρόθεση για μελλοντικές εγγυήσεις ασφάλειας. Ειδικοί σημειώνουν ότι η Ευρώπη βρίσκεται εγκλωβισμένη στην ατζέντα του Τραμπ, χωρίς σαφή ανεξάρτητη στρατηγική.

Στην πραγματικότητα, η μόνη βιώσιμη στρατηγική για την Ευρώπη θυμίζει το δόγμα της ανάσχεσης του Ψυχρού Πολέμου: μακροπρόθεσμη οικονομική και πολιτική πίεση προς τη Ρωσία. Ωστόσο, βραχυπρόθεσμα η Ουκρανία χρειάζεται άμεση ενίσχυση για να σταματήσει την αργή αλλά συνεχή προέλαση των ρωσικών δυνάμεων. Αναλυτές προειδοποιούν ότι ο Τραμπ, θαυμάζοντας τον Πούτιν και επιδιώκοντας συμφωνίες μαζί του, αποφεύγει να επιβάλει πραγματικό κόστος στη Μόσχα.

Κατά τον αναλυτή Αλεξάντερ Γκαμπούεφ, η Ουκρανία μπορεί να «ανταλλάξει» εδάφη προκειμένου να φθείρει τη Ρωσία, αλλά αυτό θα απαιτήσει χρόνο, αμερικανική στρατιωτική στήριξη και ανθεκτικότητα της ίδιας της Ουκρανίας. Ακόμα και μια μακρόχρονη κατάπαυση πυρός, όπως στην Κορέα ή στην Κύπρο, θα ήταν προτιμότερη από μια κακή συμφωνία που θα άφηνε την Ουκρανία αποδυναμωμένη.

Ωστόσο, αν οι Ευρωπαίοι απορρίψουν τελικά μια ειρηνευτική συμφωνία που θα προωθήσει ο Τραμπ, θα αναγκαστούν να στηρίζουν την Ουκρανία χωρίς τις ΗΠΑ, κάτι που οι κοινωνίες τους ίσως να μην αντέξουν πολιτικά. Η αδυναμία αυτή θεωρείται ήδη μεγάλη νίκη για τον Πούτιν, ο οποίος πιστεύει ότι κερδίζει τον πόλεμο. Όπως σημειώνουν αναλυτές, η Ευρώπη, παρά τους τεράστιους πόρους της, έχει κάνει πολύ λίγα για να στηρίξει την Ουκρανία και τώρα κινδυνεύει να βρεθεί ενώπιον μιας στρατηγικής ήττας.

Από ΝΥΤ/ ekirikas.com