Κύριο άρθρο του «Ε.Κ.»: Από την Αμοργό στην Ελλάδα: Η ανάγκη διεύρυνσης του «Αμοργόραμα»

Η πρωτοβουλία «Αμοργόραμα», που υλοποιείται στο νησί της Αμοργού, αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για το πώς οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να συμβάλουν έμπρακτα στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των αλιευτικών πόρων. Το σχέδιο δράσης, που προβλέπει την παύση της αλιευτικής δραστηριότητας τον Απρίλιο και τον Μάιο -τους κατ’ εξοχήν μήνες αναπαραγωγής των ψαριών- τον καθαρισμό δυσπρόσιτων ακτών, την υιοθέτηση πιο βιώσιμων αλιευτικών εργαλείων και τη δημιουργία Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών, δείχνει τον δρόμο που θα έπρεπε να ακολουθηθεί σε ολόκληρη τη χώρα.

Η Ελλάδα, με την τεράστια ακτογραμμή και τον πλούτο των θαλάσσιων οικοσυστημάτων της, βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Η υπεραλίευση, η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή απειλούν σοβαρά τα αποθέματα ψαριών και τη βιωσιμότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Η εμπειρία της Αμοργού αποδεικνύει πως οι στοχευμένες παρεμβάσεις μπορούν να έχουν μετρήσιμο και άμεσο αποτέλεσμα. Οι ζώνες απαγόρευσης ψαρέματος, για παράδειγμα, δεν είναι απλώς «περιορισμοί», αλλά επενδύσεις στο μέλλον. Επιτρέπουν στα ιχθυαποθέματα να ανακάμψουν, ενισχύουν τη βιοποικιλότητα και τελικά ωφελούν τους ίδιους τους αλιείς, οι οποίοι βλέπουν τα εισοδήματά τους να σταθεροποιούνται σε βάθος χρόνου.

Η επέκταση τέτοιων προγραμμάτων και σε άλλα νησιά και παράκτιες περιοχές της Ελλάδας είναι πλέον αναγκαία. Από το Ιόνιο μέχρι τα Δωδεκάνησα, οι τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαν να εφαρμόσουν παρόμοια σχέδια, προσαρμοσμένα στις δικές τους ανάγκες και ιδιαιτερότητες. Παράλληλα, η Πολιτεία θα πρέπει να στηρίξει αυτές τις πρωτοβουλίες με οικονομικά κίνητρα, εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη, ώστε η μετάβαση σε βιώσιμες πρακτικές να μην αποτελεί βάρος, αλλά ευκαιρία.

Η προστασία των θαλασσών μας δεν είναι πολυτέλεια, αλλά επιτακτική ανάγκη. Η Μεσόγειος συγκαταλέγεται στις πιο υπεραλιευμένες θάλασσες του πλανήτη. Χωρίς συντονισμένη δράση, τα παιδιά μας δεν θα γνωρίσουν τη θάλασσα όπως εμείς. Το «Αμοργόραμα» δείχνει ότι υπάρχει τρόπος να συνδυαστεί η παράδοση με τη βιωσιμότητα, το τοπικό συμφέρον με το παγκόσμιο καθήκον.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει πρωτοπόρος στη θαλάσσια προστασία, αξιοποιώντας το φυσικό της κεφάλαιο όχι μόνο για τουρισμό, αλλά και ως πρότυπο διαχείρισης αλιευτικών πόρων. Το στοίχημα είναι μεγάλο, αλλά το παράδειγμα της Αμοργού αποδεικνύει ότι η αλλαγή ξεκινά τοπικά και μπορεί να επεκταθεί παντού.

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ

Σύνδεσμος: https://www.ekirikas.com/apo-tin-amorgo-stin-ellada-i-anagki-die/