Σατιρίζοντας: Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

1.

“Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα”,

μας γράφουν για όσα μουρμουρίζουμε

καθημερινά και ανταπόκριση καμία!

Εμείς, φίλοι μας, καθαρά και όχι από σπόντα

θέματα που προκύπτουν ως έχουμε χρέος σκαλίζουμε

Όχι από κακεντρέχεια μήτε από υπεροψία!

2.

Μα για το σωστό και για το καθώς πρέπει

κατά την άποψή μας, που ξάστερα τη γράφουμε

δίχως καμία, πιστέψτε το, υστεροβουλία!

Θα πείτε ποιος  όρισε τι πρέπει τι δεν πρέπει;

Τι είναι λάθος τι σωστό που όλοι υπογράφουμε,

όσα μυαλά κι όσα στυλό, κι αντίρρηση καμία;

3.

Ε, όσο σκεφθείς το σωστό δεν μπορεί να γίνει λάθος!

Μόνο αν είσαι εμπαθής δεν το αντιλαμβάνεσαι.

Ή κάνεις πως δεν το κατέχεις γιατί δεν έχεις λύση

στο πρόβλημα, που μάθημα δεν γίνεται από πάθος

από το οποίο για λόγους ανεξήγητους καταλαμβάνεσαι

Και  αδιόρατα μαθές  σε έχει αιχμαλωτίσει.

4.

Κι ίσως κάποιος από σας σκεφθεί, φίλοι αναγνώστες,

πότε και πως γενήκαμε εμείς κριτές των επαϊόντων

Και μάλιστα ανέξοδα γνωρίζοντας τα πάντα;

Όχι μήτε σοφοί μήτε κριτές και μήτε παντογνώστες.

Αν αυτή τυχόν είναι και άποψη κάποιων ιθυνόντων

συγνώμη προκαταβολικά ζητούμε, με σεβασμό ως πάντα.

5.

Μα εμείς θα συνεχίσουμε να γράφουμε  την άποψή μας

Και είθε να λαθεύουμε  και δίκιο εκείνοι νάχουνε,

γιατί τότε η Ελλάς ολοταχώς εμπρός θα πετούσε.

Αλλιώτικα φοβούμεθα ο Έλον Μάσκ, μεταξύ μας,

μέσα θα πέσει για το τέλος που ίσως θε νάχουμε,

σε τούτα ΄τ άγια χώματα που “η δόξα μοναχή περπατούσε”!

6.

Κι αν, φίλοι, σοβαρά πήρατε τα γραφόμενά μας

τίποτε πιο σατιρικό απ΄ τη γυμνή αλήθεια!

Όλα τα χωράει μια χαρά φιλόξενη η στήλη

ακόμη και τα παράπονα πρόθυμα σιμά μας,

δημοσιευμένα διάπλατα σαν παραμύθια,

που στους φόβους μας τα έχουμε βοήθεια!