Τι προβλέπει το προσχέδιο ψηφίσματος της αραβο-ισλαμικής συνόδου για το Ισραήλ

Κατάρ.- Η επίθεση του Ισραήλ στην Ντόχα, στόχος της οποίας ήταν ηγετικά στελέχη της Χαμάς, φαίνεται ικανή να ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου στην περιοχή, ανατρέποντας συμφωνίες και βάζοντας στο πεδίο τις αραβικές χώρες. Η ισραηλινή επίθεση στην πρωτεύουσα του Κατάρ, ισοδυναμεί για τις αραβικές ηγεσίες με πλήρη απαξίωσή τους από το Ισραήλ. Πάνω στη συγκεκριμένη βάση διεξάγεται απόψε και αύριο Δευτέρα η έκτακτη αραβο-ισλαμική σύνοδος, προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις για το αν και πώς θα υπάρξει αντίδραση απέναντι στο Ισραήλ. Μία απόφαση, που ενδέχεται να καθορίσει σε ικανό ποσοστό τις συνολικότες εξελίξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

σκεται στην πιο πιεστική θέση, καθώς οφείλει να αντιδράσει. Προς το παρόν, η ηγεσία του έχει καλέσει δημοσίως τη διεθνή κοινότητα να επιβάλλει κυρώσεις στο Ισραήλ. Αν δεν υπήρχαν στη… μέση οι ΗΠΑ, τότε η κατάσταση μπορεί να είχε ήδη εκραγεί, με απρόβλεπτες συνέπειες.

2)Η Αίγυπτος τηρεί σιγή ιχθύος.

3)Υπάρχουν φωνές σε αραβικά κράτη, που ζητούν ακόμη και στρατιωτικό πλήγμα στο Ισραήλ. Οι συγκεκριμένες φωνές στηρίζονται στο επιχείρημα ότι παραβιάζονται οι συνθήκες, ενώ στο τραπέζι βρίσκεται και το θέμα της Δυτικής Όχθης, καθώς το Ισραήλ, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, φέρεται να έχει καταρτίσει σχέδιο προσάρτησής του.

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι ένα: Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή κρέμεται -για άλλη μία φορά- από μία κλωστή και μάλιστα ενώ έχει πραγματοποιηθεί η ισραηλοαμερικανική επίθεση στο Ιράν, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως την κορύφωση της κλιμάκωσης.

Το διεθνές πρακτορείο Reuters αποκαλύπτει ένα μέρος από το προσχέδιο του ψηφίσματος που συζητείται στην αραβο-ισλαμική Σύνοδο. Το προσχέδιο είναι άκρως ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στα αραβικά κράτη. Ωστόσο, τουλάχιστον το συγκεκριμένο κομμάτι που έχει στην κατοχή του Reuters, δεν αναφέρεται σε πιθανά αντίποινα, ή σε οποιασδήποτε μορφής αντίδρασης από τα αραβικά κράτη, απέναντι στο Ισραήλ.

Περιγράφει, ωστόσο, με βαριές εκφράσεις, τις σκέψεις των Αράβων ηγετών. Πιο αναλυτικά αναφέρεται:

«Επαναβεβαιώνουμε ότι η βάναυση ισραηλινή επίθεση στο Κατάρ και η συνέχιση των εχθρικών πράξεων του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας, της εθνοκάθαρσης, της λιμοκτονίας, της πολιορκίας και των δραστηριοτήτων αποικισμού και των πολιτικών επέκτασης, απειλούν τις προοπτικές ειρήνης και συνύπαρξης στην περιοχή και απειλούν όλα όσα έχουν επιτευχθεί στην πορεία ομαλοποίησης των σχέσεων με το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων των τρεχουσών και των μελλοντικών συμφωνιών».

Το μέρος του κειμένου που διαβάσαμε παραπάνω, αναφέρεται σαφώς στην περαιτέρω απειλή της ειρήνης στην περιοχή και σημειώνει με έμφαση την πιθανότητα να «καταπέσουν» οι συμφωνίες ειρήνης των αραβικών κρατών με το Ισραήλ.

Έντονη αντίδραση από το Κατάρ

Η επίθεση στην πρωτεύουσα του την Ντόχα, υποχρέωσε το Κατάρ να συγκαλέσει έκτακτο αραβο-ισλαμικό συμβούλιο, ώστε να εκτιμηθεί η κατάσταση με το Ισραήλ και να αποφασιστεί το τι μέλλει γενέσθαι.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Ματζέντ μπιν Μοχάμεντ αλ-Ανσάρι, δήλωσε στο Πρακτορείο Ειδήσεων του Κατάρ (QNA) ότι «η σύνοδος κορυφής θα συζητήσει ένα σχέδιο ψηφίσματος για την ισραηλινή επίθεση» που σηματοδοτεί ένα ακόμη παράδειγμα «κρατικής τρομοκρατίας που ασκεί το Ισραήλ».

Ο πρωθυπουργός Σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Αμπντουλραχμάν μπιν Τζάσιμ αλ Θάνι, ο οποίος συναντήθηκε με τον Ντόναλντ Τραμπ στη Νέα Υόρκη την Παρασκευή, δήλωσε ότι το Κατάρ θα επιδιώξει μια συλλογική απάντηση στην επίθεση, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Ποιοι συμμετέχουν στη Σύνοδο

Στη νΣύνοδο παρίστανται ηγέτες από τον 57μελή Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC) και τον 22μελή Αραβικό Σύνδεσμο. Έχει επιβεβαιωθεί η παρουσία του προέδρου του Ιράν, Μασούντ Πεζεσκιάν, όπως και του πρωθυπουργού του Πακιστάν, Σεχμπάζ Σαρίφ, και του πρωθυπουργού της Μαλαισίας, Ανουάρ Ιμπραήμ.

Το Σάββατο, ο επικεφαλής ασφαλείας του Ιράν, Αλί Λαριτζανί, εξέδωσε αυτό που χαρακτήρισε «προειδοποίηση προς τις ισλαμικές κυβερνήσεις» και δήλωσε ότι πρέπει να «σχηματίσουν ένα «κοινό κέντρο επιχειρήσεων» ενάντια στην τρέλα» του Ισραήλ αντί να καταφεύγουν σε απλές δηλώσεις.

Το σημαντικότερο… Τι μπορεί να προκύψει από την κορυφή

Έχουν ακουστεί πολλά. Ακόμη και αντίποινα στο πεδίο. Η παρουσία, ωστόσο, των ΗΠΑ, «φρενέρουν» τις διαθέσεις των πιο φανατικών, καθώς η Ουάσινγκτον έχει ξεκαθαρίσει με τον πλέον σαφή λόγο, ότι, σε κάθε περίπτωση, αν το Ισραήλ δεχθεί επίθεση, από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, θα τη βρουν απέναντί του.

Ωστόσο, στη σύνοδο κορυφής, είναι εγγυημένη μια έντονα διατυπωμένη δήλωση κατά του Ισραήλ. Αυτό είναι το σίγουρο και επιβάλλεται και πολιτικούς λόγους, οι οποίοι είναι αποδεκτοί και από τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ.

Το δεύτερο είναι ότι οι ηγέτες αναμένεται να συζητήσουν πιθανούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να αναλάβουν δράση για την αντιμετώπιση της ισραηλινής επιθετικότητας σε όλη την περιοχή. Αυτό ερμηνεύεται με πολλούς τρόπους και «απλώνεται» από μία κοινή άμυνα, ή κυρώσεις στο Ισραήλ, μέχρι και επιθετικές ενέργειες, με το τελευταίο σενάριο, βέβαια, να συγκεντρώνει τις πιο λίγες πιθανότητες.

Το Ισραήλ έχει βομβαρδίσει, εκτός της Ντόχα, το Ιράν, τη Συρία, τον Λίβανο και την Υεμένη, ενώ ισοπεδώνει και αδειάζει από τους κατοίκους τη Γάζα, ενώ συνεχίζει τους εποικισμούς και τις επιδρομές στη Δυτική Όχθη, με τις τελευταίες πληροφορίες να κάνουν λόγο για σαφές σχέδιο προσάρτησης της περιοχής, ως απάντηση στο κίνημα των δυτικών χωρών για αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού Κράτους.

Το ταξίδι του Ρούμπιο στο Ισραήλ

Τις ίδιες μέρες που διεξάγεται στο Κατάρ η αραβο-ισλαμική Σύνοδος, ο Ντόναλντ Τραμπ έστειλε στο Ισραήλ τον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Μάρκο Ρούμπιο, προκειμένου να συναντηθεί με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και να  συζητήσουν την επίθεση στην Ντόχα, αλλά και το σχέδιο προσάρτησης της Δυτικής Όχθης.

Αυτό το σχέδιο έχει περιγραφεί από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μέλος των Συμφωνιών του Αβραάμ, ως «κόκκινη γραμμή» που θα υπονόμευε τη συμφωνία.

Η Σαουδική Αραβία και άλλα περιφερειακά κράτη, τα οποία το Ισραήλ και οι ΗΠΑ βλέπουν ως μελλοντικά μέλη των Συμφωνιών, θεωρούνται από τους αναλυτές ότι έχουν απομακρυνθεί περισσότερο εδώ και χρόνια από την ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ.

Αραβικά κράτη όπως το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και τα ΗΑΕ έχουν επίσης τεράστιες οικονομικές δυνατότητες στη διάθεσή τους ως μοχλό πίεσης, καθώς και μεγάλα κρατικά επενδυτικά ταμεία με διεθνείς επενδύσεις που θα μπορούσαν να επιβάλουν περιορισμούς στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων εμπορικών περιορισμών.