ΒΥΘΟΣΚΟΠΗΣΗ: Σχόλια του Φώτη Χαραλαμπίδη

Σοβαρές οι ευθύνες και της σημερινής κυβέρνησης

Όλα αυτά τα χρόνια καταγράφουμε τις διαρκείς παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών και αναδεικνύουμε το πόσο λανθασμένη στο περιεχόμενο ήταν αυτή η Συμφωνία, που τελικά έδωσε την ευκαιρία στην άλλη πλευρά να χρησιμοποιεί ατιμώρητα τον όρο «Μακεδονία». Εσχάτως, και με αφορμή τις εκδηλώσεις για την επέτειο ίδρυσης του κράτους της Βόρειας Μακεδονίας, είδαμε να ξυπνούν και κάποιες –ακόμα και μεγάλες– εφημερίδες και να ασχολούνται με το θέμα, καθώς τόσο ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας όσο και η Πρόεδρός της, ξεσπάθωσαν σε εκδηλώσεις και ομιλίες, αναφερόμενοι σε «Μακεδονία». Το υπουργείο Εξωτερικών και η ελληνική κυβέρνηση έχουν σοβαρότατες ευθύνες –ίσως και αντίστοιχες και με εκείνους που υπέγραψαν τη συμφωνία– καθώς αδιαφορούν και δεν φροντίζουν να υπάρξει συνεπής εφαρμογή της από την άλλη πλευρά. Υπάρχουν συγκεκριμένες προβλέψεις στη Συμφωνία για καταγγελία των παραβιάσεων, τις οποίες δεν έχει χρησιμοποιήσει το υπουργείο Εξωτερικών. Και όσο περνάει ο χρόνος, τόσο καθιερώνεται και κατοχυρώνεται η παράνομη χρήση του όρου «Μακεδονία» από τις Αρχές των Σκοπίων, εξαφανίζοντας και το μοναδικό ίσως θετικό της Συμφωνίας των Πρεσπών…

Τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα να είναι καλά

Οι πανηγυρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης για το ενδιαφέρον που εκδήλωσε η Chevron για τα οικόπεδο, δύο εξ αυτών νοτίως της Κρήτης, δεν λένε να κοπάσουν. Άλλοι μας εξηγούν ότι αυτό οχυρώνει την εθνική κυριαρχία, άλλοι ότι καταργεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο, άλλο ότι βάζει την Ελλάδα στο παιχνίδι, καθώς μετατρέπεται σε παραγωγό χώρα φυσικού αερίου… Προφανώς, τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Είναι σημαντικό να αποφασίζει κατ’ αρχήν μια εταιρεία τέτοιου μεγέθους να επενδύσει στην Ελλάδα. Όμως, ούτε το τουρκολιβυκό μνημόνιο καταργείται, και μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό δεν υπάρχει, από το ότι δεν τολμά το υπουργείο Εξωτερικών να δώσει το πράσινο φως για έρευνες ανατολικά της Κάσου, ούτε βεβαίως θα γίνει πλούσια η Ελλάδα. Ακόμη κι αν ανακαλυφθούν υδρογονάνθρακες, θα χρειαστεί σχεδόν μια οκταετία για να αξιοποιηθούν, ενώ τα έσοδα θα ανήκουν στην αμερικανική εταιρεία και ένα μικρό ποσοστό θα πηγαίνει στην Ελλάδα. Αλλά αν κρίνουμε από τους ρυθμούς με τους οποίους κινούνται οι πετρελαϊκοί κολοσσοί, όταν δεν υπάρχει πολύ μεγάλο κοίτασμα, όλη η διαδικασία μπορεί να κρατήσει και πάνω από δέκα χρόνια-και πολύ πιθανόν τότε να κριθεί ότι δεν είναι καν εμπορικά αξιοποιήσιμα τα όποια κοιτάσματα… Αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτό; Τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα να είναι καλά.

Σοβαρευτείτε, επιτέλους!

Διαβάσαμε και πάλι από γνωστό καθηγητή-αρθρογράφο την επιτομή του αποτυχημένου κατευνασμού έναντι της Τουρκίας. Αναρωτιέται στον τίτλο του άρθρου του ο καθηγητής αν αξίζει να πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία για το καλώδιο. Και, δυστυχώς, αυτή η αντίληψη είναι που κυριαρχεί και στο υπουργείο Εξωτερικών και στο Μέγαρο Μαξίμου. Θέτουν ένα κρίσιμο ζήτημα για την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και για την προστασία της ΑΟΖ –την οποία η ίδια η κυβέρνηση συμφώνησε με την Αίγυπτο– υπό την αίρεση του… πολέμου. Προφανώς, στη ζυγαριά τους μετράει πολύ λιγότερο η εθνική υπόσταση και η εθνική κυριαρχία από τον κίνδυνο έντασης με την Τουρκία. Επιβεβαιώνουν έτσι το casus belli και νομιμοποιούν, αποδεχόμενοι, όλες τις απειλές και τους εκβιασμούς της Τουρκίας… Υπάρχουν και άλλοι τρόποι, κύριε καθηγητά, για να γίνει το καλώδιο, δεν είναι ο πόλεμος η εναλλακτική. Αλλά και αν ακόμη χρειαστεί να υπάρξει αντιπαράθεση, θα πρέπει να ετοιμαστούμε γι’ αυτό, αν δεν θέλουμε να καταντήσουμε μία ακόμη επαρχία της Τουρκίας. Και επειδή αναφερθήκατε υποτιμητικά στο «καλώδιο», κύριε καθηγητά και κύριοι και κυρίες του υπουργείου Εξωτερικών, η υπόθεση δεν αφορά ένα καλώδιο, αφορά την αξιοπιστία και τη δύναμη μιας χώρας να υπερασπιστεί την κυριαρχία της.

Σημαντική επιτυχία για τη Λευκωσία

Η Κύπρος κάτι έκανε καλύτερα από την Αθήνα και έτσι, ενώ η Ελλάδα είναι αυτή που διαθέτει υποδομές και πλήττεται σχεδόν περισσότερο από τις δασικές πυρκαγιές, η περιφερειακή βάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δασοπυρόσβεση ανατέθηκε στην Κύπρο. Σημαντική επιτυχία για τη Λευκωσία, που και επενδύσεις θα φέρει στο νησί με την ανάπτυξη της βάσης αυτής, και της προσφέρει περιφερειακό ρόλο, καθώς η Πολιτική Προστασία και η δασοπυρόσβεση αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία τα τελευταία χρόνια.

Δεν πρέπει να περάσει ο εκβιασμός των Αιγυπτίων

Ας ελπίσουμε ότι η φανατική στήριξη της Αθήνας στον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό και η εχθρική στάση εναντίον των μοναχών, που με σοβαρές καταγγελίες, ηθικής και οικονομικής φύσεως, προσπάθησαν να τον ανατρέψουν, δεν θα έχει ως συνέπεια τη δημιουργία χάσματος της Αθήνας με τη νέα ηγεσία της Μονής. Θα πρέπει να υπάρξουν άμεσα προσπάθειες αποκατάστασης του κλίματος και εγγυήσεις ότι η Ελλάδα παραμένει στο πλευρό της Μονής και ότι η στήριξή της δεν έχει να κάνει με πρόσωπα, αλλά με τον ίδιο τον θεσμό που εκπροσωπεί η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Μπροστά, βεβαίως, θα υπάρξουν σοβαρές δυσκολίες, με πρώτη την εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης με την Αίγυπτο, που δεν μπορεί να είναι άλλη από την αναγνώριση της κυριότητας της Μονής στους χώρους που κατέχει εδώ και αιώνες.  Και η κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών θα πρέπει να απαλλαχθούν από τον εκβιασμό των Αιγυπτίων, οι οποίοι, προκειμένου να βάλουν χέρι στη Μονή, επικαλούνται και κραδαίνουν το ρόλο τους στην κρίση με τη Λιβύη και του τουρκολιβυκό μνημόνιο.

«Πάγωσε» τον Γιαννούλη

Κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν, όπως μαθαίνω, η προτροπή του βουλευτή Θεσσαλονίκης Χρ. Γιαννούλη στον Αλέξη Τσίπρα, να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του σε σχέση με τη δημιουργία νέου κόμματος. Όπως μαθαίνω, ο Χρ. Γιαννούλης δεν είναι στην πρώτη σειρά των στελεχών που θα επιθυμούσε ο πρώην πρωθυπουργός να δει στο νέο κόμμα του. Μάλιστα, στην εκδήλωση του «Economist» στη Θεσσαλονίκη, όταν αμέσως μετά την ομιλία του ο Χρ. Γιαννούλης σηκώθηκε από την ροτόντα του για να τον χαιρετίσει διά χειραψίας, ο Αλέξης Τσίπρας του απάντησε με ένα «παγωμένο» χαμόγελο, που δεν άρεσε καθόλου στον βουλευτή και έσπευσε στη συνέχεια να «νουθετήσει» δημοσίως τον πρώην αρχηγό του.

Περιορισμός Δούκα

Αν δείτε το επόμενο διάστημα τον Χάρη Δούκα αφοσιωμένο αποκλειστικά και μόνο στα δημαρχιακά του καθήκοντα, χωρίς πολλές παρεμβάσεις σε θέματα που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνθήκες εσωκομματικής διάστασης στο ΠΑΣΟΚ, δεν θα είναι τυχαίο. Μαθαίνω από την Κοτζιά, ότι ο Δήμαρχος θα αραιώσει τις πολιτικές τοποθετήσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ενδοΠΑΣΟΚικά θέματα, όσο πλησιάζουμε στις εθνικές εκλογές. «Μόνο τα απολύτως απαραίτητα», λένε συνομιλητές του, αν και δεν βάζουν το χέρι τους στη φωτιά.

Ανθεκτικοί παίκτες Βελόπουλος και Κωνσταντοπούλου

Με φόντο τις διεργασίες στην κεντρική πολιτική σκηνή και τα σενάρια για την επανεμφάνιση παλιών πρωταγωνιστών, δύο κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν να παγιώνουν τη θέση τους στον πολιτική χάρτη. Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, φαίνεται πως έχουν διαμορφώσει πλέον ένα συμπαγές εκλογικό ακροατήριο, το οποίο, σύμφωνα και με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, φαίνεται να έχει να έχει σταθεροποιηθεί σε ποσοστό πέριξ του 10% για τον καθένα. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της GPO, που αποτυπώνει όχι μόνο την πρόθεση ψήφου, αλλά και τις πολιτικές διαθέσεις των ψηφοφόρων τους, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί απολαμβάνουν υψηλά ποσοστά «αφοσίωσης» από το εκλογικό τους κοινό. Μάλιστα, στο υποθετικό σενάριο ίδρυσης νέων κομμάτων από τους Τσίπρα και Σαμαρά, ένα μικρό ποσοστό των ψηφοφόρων της Ελληνικής Λύσης και της Πλεύσης Ελευθερίας, δηλώνει ότι δεν θα τα επέλεγε. Και τα ποσοστά στην πρόθεση ψήφου επιβεβαιώνουν την εικόνα αυτής της σταθερότητας –αν και με τάσεις υποχώρησης. Η Ελληνική Λύση καταγράφεται στο 8,7%, ενώ η Πλεύση Ελευθερίας στο 7,8%.

Προσκλήσεις και αναγνώριση

Όσο στρίβει δεξιά η ελληνική κυβέρνηση, τόσο περιορίζονται τα «γαλάζια» στελέχη με πιο ψύχραιμη και φιλελεύθερη προσέγγιση σε μια σειρά από ζητήματα. Δεν ξέρω αν ασφυκτιούν με τη νέα πραγματικότητα και στροφή, αυτό που ξέρω είναι πως είναι περιζήτητα στο εξωτερικό. Όπως, για παράδειγμα, συμβαίνει με την περίπτωση του πρώην υπουργού Δημήτρη Καιρίδη, ο οποίος μόνο το τελευταίο διάστημα έχει δεχτεί προσκλήσεις από το Πανεπιστήμιο Harvard για να δώσει κάποια μαθήματα, αλλά και από το Oxford Union για να πάρει μέρος στα φημισμένα debates που διοργανώνει. Οι προσκλήσεις αυτές είναι προγραμματισμένες για τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο. Παράλληλα, έχει ενδιαφέρον ότι ο Δημήτρης Καιρίδης εκφράζει τις φιλελεύθερες απόψεις του για τα όσα κάνει το Ισραήλ στη Γάζα, εξέλιξη που προκάλεσε την πρόσκληση που δέχτηκε από το κράτος του Ισραήλ, για να το επισκεφθεί και να ενημερωθεί επισήμως από την κυβέρνηση. Βρέθηκε, λοιπόν, τις προηγούμενες ημέρες στις εμπόλεμες περιοχές, όπου είχε συναντήσεις με υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη, αλλά και με παράγοντες της αμυντικής βιομηχανίας.

Καμία ανησυχία

Επειδή διάφοροι στη Νέα Δημοκρατία πήραν σοβαρά –και στραβά– τη δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος την κατάλληλη στιγμή, την οποία επανέλαβε ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, έχοντας συζητήσει με ενημερωμένους διπλωματικούς παράγοντες, τους διαβεβαιώνω ότι τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί στο ορατό μέλλον. Ας μην ανησυχούν. Μπορούν να συνεχίσουν να… απολαμβάνουν την ισραηλινή επέλαση στη Γάζα και δηλώσεις σαν αυτοί του Ισραηλινού υπουργού Οικονομικών, που χαρακτηρίζει τη Γάζα «χρυσωρυχείο ακινήτων».