Θεόδωρος Βασίλας, ο ομογενής ράφτης που έφτασε στις ΗΠΑ με $50 και κατέκτησε το Κολοράντο

 Φωτογραφία: Ted’s Clothiers

 

Ινγκλίγουντ, Κολοράντο.- Ενα εκτενές αφιέρωμα στον ομογενή Θεόδωρο Βασίλα (Ted Vasilas), ο οποίος έφτασε στις ΗΠΑ το 1973 με μόλις 50 δολάρια στην τσέπη και σήμερα αποτελεί έναν από τους πλέον φημισμένους επαγγελματίες της ανδρικής ένδυσης στο Κολοράντο, πραγματοποίησε η εφημερίδα «Denver Post».

Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο Θεόδωρος Βασίλας γεννήθηκε σε ορεινό χωριό έξω από την Αρτα και μεγάλωσε σε οικογένεια όπου η ραπτική ήταν καθημερινότητα. Η μητέρα και οι αδελφές του έραβαν για όλη την οικογένεια, ενώ ο ίδιος έμαθε να επιδιορθώνει τα ρούχα του από νεαρή ηλικία. Στρατιώτης και κατόπιν αστυνομικός στην Αθήνα, έραβε ακόμη και τις στολές του. Η μετανάστευση στις ΗΠΑ αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο βήμα για μια νέα αρχή.

Στα πρώτα δύο χρόνια στο Ντένβερ εργάστηκε σε τρεις δουλειές, μέχρι που το 1975 αγόρασε το κατάστημα ραπτικής στο οποίο απασχολούνταν. Από τότε, μεθοδικά και με κόπο, το μετέτρεψε σε επιχείρηση-ορόσημο. Το 1985 μετακόμισε σε μεγαλύτερο χώρο στη South Broadway, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.

Παρά την επέλαση των μεγάλων αλυσίδων, το «Ted’s Clothiers» όχι μόνο επιβίωσε αλλά και αναπτύχθηκε. Από τα 1.200 τετραγωνικά πόδια επεκτάθηκε σε 3.500, ενώ με την πανδημία πρόσθεσε εξειδικευμένο τμήμα για μεγάλες και ψηλές ανδρικές φιγούρες, καλύπτοντας κενό που άφησε η αγορά. Ο κ. Βασίλας τονίζει ότι πελάτες ταξιδεύουν από Νεμπράσκα, Κάνσας, Νότια Ντακότα και Αϊόβα για να επισκεφθούν το κατάστημα.

Η σύζυγος του, Αγγελική, βρίσκεται στο πλευρό του από την πρώτη μέρα, αναλαμβάνοντας ακόμη και τον ρόλο της μεταφράστριας, μέχρι εκείνος να μάθει αγγλικά. Ο γιος του, Χρήστος, που αγόρασε την επιχείρηση το 2016, συνεχίζει την παράδοση, ενώ η κόρη του, Εύα, έχει αναλάβει το μάρκετινγκ και την ψηφιακή προβολή. «Η κόρη μου κάνει εξαιρετική δουλειά», λέει με περηφάνια ο ίδιος.

Ο κ. Βασίλας αποδίδει τη μακροχρόνια επιτυχία σε δύο λέξεις: ποιότητα και εξυπηρέτηση. «Στόχος μας είναι να φεύγουν οι πελάτες χαμογελαστοί. Μετά φέρνουν τις οικογένειες και τους φίλους τους. Εχουμε πλέον πελάτες δεύτερης και τρίτης γενιάς», σημειώνει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η οικογένεια του Μαρκ Μπράνις. «Ο πατέρας μου ψώνιζε πάντα από τον Θεόδωρο. Μετά ήρθαμε όλοι: αδέλφια, παιδιά, μέχρι και ο γαμπρός μου από τη Νότια Καρολίνα», εξηγεί.

Στο βάθος του καταστήματος λειτουργεί το ραφείο, με πέντε μόνιμους και δύο μερικής απασχόλησης τεχνίτες. Εκεί ράβονται και επιδιορθώνονται τόσο ρούχα του καταστήματος όσο και ενδύματα που φέρνουν οι πελάτες απ’ αλλού. Η Μαρία Νάσιου, καταγόμενη από την Τρίπολη, εργάζεται στο κατάστημα εδώ και 45 χρόνια. «Μιλάμε την ίδια γλώσσα, νιώθουμε οικογένεια», λέει. Ο Χρήστος Βασίλας επισημαίνει ότι «η δύναμη της επιχείρησης βρίσκεται στο ραφείο. Δεν είναι απλά να πουλήσεις ένα κοστούμι, είναι να φύγει ο πελάτης έτοιμος και ικανοποιημένος την ίδια μέρα».

Στα 78 του χρόνια, ο Θεόδωρος Βασίλας δεν κρύβει πως σκέφτεται να επιβραδύνει τους ρυθμούς. Ωστόσο, όπως ο ίδιος λέει, «αν δεν είμαι στο γήπεδο του γκολφ, θα είμαι στο κατάστημα». Η επιχείρηση μετρά πλέον 16 εργαζόμενους και ο αριθμός αυξάνεται. Οι γάμοι και οι επίσημες εκδηλώσεις κρατούν ζωντανή τη ζήτηση, με 100 έως 130 ενοικιάσεις κουστουμιών κάθε εβδομάδα.

Ο κ. Βασίλας, που απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα μόλις τέσσερα χρόνια μετά την άφιξή του, παραμένει υπέρμαχος της ενσωμάτωσης των μεταναστών, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει, όπως τόνισε, και την επαρκή γνώση της αγγλικής γλώσσας.

«Οταν έρχεσαι στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να μάθεις τη γλώσσα. Είναι απαραίτητο», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ αναφέρθηκε και στην ουσία του αμερικανικού ονείρου, συγκρίνοντας τα δεδομένα με όσα βίωσε στην Ελλάδα της εποχής του, όπου η αγορά σπιτιού ήταν ακόμη κάτι εξαιρετικά δύσκολο.

«Στην πατρίδα μας ήταν δύσκολο ακόμη και να αποκτήσεις δικό σου σπίτι. Εδώ, με δουλειά και επιμονή, μπορείς να χτίσεις επιχείρηση, να στεριώσεις οικογένεια και να προχωρήσεις», κατέληξε ο κ. Βασίλας.

Πηγή:ekirikas.com