Δημοσκόπηση, Το 97% θεωρεί αρκετά ως πολύ διαδεδομένη τη διαφθορά στην Ελλάδα

Αθήνα.- Αποκαλυπτικά είναι τα ευρήματα νέας μεγάλης έρευνας κοινής γνώμης, που διενήργησε η εταιρεία Kapa Research για λογαριασμό του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ. Αν μπορούσαμε να συνοψίσουμε σε τέσσερις λέξεις τα συμπεράσματα της εκτενέστατης έρευνας, που περιλαμβάνει πάνω από 150 σελίδες με πίνακες και στοιχεία, αυτές θα ήταν: «Διαφθορά παντού, δικαιοσύνη πουθενά».

Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου.  Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών (97%) θεωρεί ότι η διαφθορά στην Ελλάδα είναι πολύ ή αρκετά διαδεδομένη, ένα εύρημα το οποίο οι ίδιοι οι αναλυτές χαρακτηρίζουν «τρομακτικό».

Στον αντίποδα, μόλις ένα 3% των πολιτών, αισθάνεται ότι στην Ελλάδα, σε ό,τι τους αφορά προσωπικά, υπάρχει  δικαιοσύνη. Όσο για το ίδιο το σύστημα δικαιοσύνης, πάνω από 70% είτε δεν το εμπιστεύονται καθόλου, είτε το εμπιστεύονται ελάχιστα.

Μόνο ο στρατός συγκεντρώνει την εμπιστοσύνη άνω του 50% των πολιτών

Αναζητείται νέος πολιτικός φορέας

Πλέον αποκομμένοι από το πολιτικό σύστημα, νιώθουν οι νέοι άνθρωποι. Θεωρούν ότι όχι μόνο ότι δεν τους αντιπροσωπεύει, αλλά τους προκαλεί απώθηση, ακριβώς λόγω της αδιαφάνειας που επικρατεί  – μια άλλη λέξη για τη διαφθορά και τη διάχυτη αίσθηση συγκάλυψης και εμπαιγμού.

Κι όμως, οι ίδιοι νέοι, είναι εκείνοι που δηλώνουν, σε υψηλότερα ποσοστά από κάθε άλλη ηλικιακή ομάδα, ότι αυτό που θα τους ενεργοποιούσε να ασχοληθούν με τα κοινά και την πολιτική είναι η κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και η όξυνση τους. Τέλος, σχεδόν ένας στους δύο πολίτες απαντά ότι θα τον ωθούσε να ασχοληθεί με τα κοινά ένα νέο κόμμα, που «θα εκπροσωπεί καλύτερα ανθρώπους σαν κι εμένα».

Οι περισσότερες θετικές απαντήσεις προέρχονται από τους ανθρώπους που δυσκολεύονται οικονομικά ή δεν τα βγάζουν πέρα, από πολίτες που τοποθετούνται στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, αλλά και από όσους δεν τοποθετούνται πουθενά. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι ποιος θα είναι αυτός ο νέος πολιτικός φορέας, και αν θα κατορθώσει πράγματι να ενεργοποιήσει μια πλατιά μερίδα κόσμου, που προς το παρόν διακατέχεται από βαθιά καχυποψία μέχρι αποστροφή για τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα.

Τα βασικά πορίσματα της έρευνας

Η έρευνα, με τίτλο «Πολίτες και πολιτεία: Εμπιστοσύνη, ανισότητα ευκαιριών, πολιτική συμμετοχή», μέσα από ένα ευρύτατο φάσμα ερωτήσεων διερευνά την άποψη των πολιτών για πολιτειακούς θεσμούς, για συγκεκριμένες κρατικές υπηρεσίες και για φαινόμενα της κοινωνικής ζωής. Ταυτόχρονα καταγράφει το πώς όλα τα παραπάνω επηρεάζουν τις υποκειμενικές αντιλήψεις των πολιτών, όπως αυτές αποκρυσταλλώνονται σε συγκεκριμένα συναισθήματα.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας, τα βασικά ευρήματα είναι τα εξής:

1. Φαίνεται να παγιώνεται η καταβαράθρωση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς –εύρημα όλων των δημοσκοπήσεων των τελευταίων ετών– όπως και η έλλειψη συσχέτισης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και τους πολίτες.

2. Αναδύονται οικονομικές αλλά και χωρικές ανισότητες, καθώς και τα συναισθήματα της απογοήτευσης, του φόβου, του θυμού και για πρώτη ίσως φορά τόσο έντονα της αδικίας.

3. Διάχυτη είναι η διαπίστωση πως αν κάποιος δεν διαθέτει οικονομικές δυνατότητες, αντιμετωπίζει τεράστια εμπόδια σε κάθε επίπεδο, και ότι η παροχή μιας δημοκρατικής και ισότιμης πρόσβασης σε ευκαιρίες είναι κάτι που η πολιτεία αδυνατεί ή δεν θέλει να κάνει.

Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη

Δεν προκαλεί πλέον εντύπωση, ότι η πλειοψηφία των πολιτών δεν εμπιστεύεται απόλυτα κανέναν θεσμό της ελληνικής πολιτείας. Μόνο ο στρατός συγκεντρώνει την εμπιστοσύνη άνω του 50% των συμμετεχόντων στην έρευνα – εύρημα που επιβεβαιώνεται και από άλλες αντίστοιχες δημοσκοπήσεις. Φαίνεται πως στην πολεμοχαρή εποχή του ReArm Europe και των υπέρογκων δαπανών για άμυνα, το χακί στην Ελλάδα εξακολουθεί να φοριέται πολύ.  Ανήκουμε άλλωστε στο «τοπ 4» των ευρωπαϊκών χωρών με τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, έχοντας ξεπεράσει το 3%.

Πάντως οι νέοι – ανάμεσα στους οποίους είναι και οι άντρες στρατεύσιμης ηλικίας – έχουν συγκριτικά τα χαμηλότερα ποσοστά εμπιστοσύνης στο στράτευμα από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Φαίνεται κάτι έχουν ψυχανεμιστεί για το τι σημαίνουν τα τύμπανα του πολέμου και για τι τους προορίζουν όσοι λαδώνουν τα κανόνια.  Σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά εμπιστοσύνης στον στρατό έχουν οι γυναίκες, από ό,τι οι άντρες.  Εκείνοι που δε συμμερίζονται το φιλο-μιλιταριστικό πνεύμα είναι οι αριστεροί, οι κομμουνιστές (για την ακρίβεια οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές) και περίπου οι μισοί εργάτες.  Μάλλον δεν ξεχνιέται εύκολα η επταετία της στρατιωτικής δικτατορίας  παρά την (όποια) «αποχουντοποίηση» μεσολάβησε.

Τράπεζες, κόμματα, συνδικαλισμός και ΜΜΕ στον πάτο

Στον πάτο της κατάταξης στην ούτως ή άλλως πενιχρή εμπιστοσύνη που δείχνουν οι πολίτες στους θεσμούς βρίσκονται η Βουλή, οι τράπεζες, τα κόμματα, τα συνδικάτα και τα ΜΜΕ. Ειδικά για την ενημέρωση η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική, με το 92% των πολιτών να μην την εμπιστεύονται καθόλου η να την εμπιστεύονται ελάχιστα.  Όσο για τον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αξιολογείται αρνητικά από το 75% των πολιτών.

Η κρατική πολιτική αξιολογείται αρνητικά παντού – πλην της τεχνολογίας – πηγή: Kapa Research –  Heinrich Böll Stiftung

Κάτω από τη βάση αξιολογείται η πολιτική του κράτους

Πολύ αρνητικά αξιολογείται η πολιτική του κράτους σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς όπως οι υποδομές, η ενέργεια, η υγεία, η οικονομία, η παιδεία, το μεταναστευτικό, η στέγαση και το δημογραφικό – μόνη εξαίρεση με πάνω από 50% η τεχνολογία. Κι εδώ υπάρχουν οι μεγάλες διαφοροποιήσεις, ανάλογα με την ηλικία, την οικονομική κατάσταση και την ιδεολογική τοποθέτηση.

Από:in.gr