Ζήτω το 13ωρο!

Εφεξής, το 13ωρο σε έναν εργοδότη θα είναι νόμιμο. Αυτό προβλέπει ο νόμος πλέον, υπό τον ευφάνταστο κι αποπροσανατολιστικό τίτλο «Δίκαιη Εργασία για όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας- Στήριξη στον εργαζόμενο- Προστασία στην Πράξη». Για να μην υπάρχουν απορίες και για να μην είμαστε αχάριστες κι αχάριστοι εμείς που ζούμε από τη δουλειά μας, με την πρόβλεψη για 13ωρη εργασία, θα μπορούμε να δουλεύουμε και να πλουτίζουμε περισσότερο, έτσι θέλει να μας πείσει η υπουργός κι οι εργοδοτικές οργανώσεις. Για μας το κάνουν, τους το ζητήσαμε λένε και «για να ασπρίσει η μαύρη εργασία» φυσικά. Προς επίρρωσιν, η υπουργός χρησιμοποίησε τα αιτήματα μόλις δύο ενώσεων εργαζομένων στον τουρισμό σε Ηράκλειο και Ρόδο και μίας ασφαλιστικής ένωσης. Θαύμα.

Λίγο λίγο ξηλώνουν το πουλόβερ

Η αλήθεια είναι πως τρία μνημόνια και 6 χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης είχαν αφήσει κάποιες κατακτήσεις και προστασίες των εργαζομένων στη θέση τους, κι είναι σειρά της κυρίας Κεραμέως να τις ξηλώσει κι αυτές για να είμαστε πιο ευέλικτοι και πιο ανταγωνιστικοί. Δεν το κάνει επίτηδες. Οι γαλάζιοι προκάτοχοι της ήταν που κατάργησαν τον βάσιμο λόγο απόλυσης και τη δυνατότητα των εργαζομένων να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία, την αντικατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ατομικές συμφωνίες, τις κατά παραγγελία των αφεντικών συμβάσεις εργασίας, με τις οποίες ο εργαζόμενος τίθεται σε εργασιακή ετοιμότητα για όποτε και όσο τον χρειάζεται η επιχείρηση ακόμη και για κάποιες ώρες ή λίγες ημέρες. Ενώ για το επιχείρημα του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων που συμπυκνώνεται στο «πως κάνετε έτσι, το 13ωρο σε δύο εργοδότες επιτρέπεται και τώρα», η αλήθεια είναι πως και το 13ωρο σε δύο εργοδότες είναι επίσης έργο της κυβέρνησης της ΝΔ [νόμος Γεωργιάδη (Ν. 5053/2023)].

Να μην ξεχνάμε πως η γαλάζια διακυβέρνηση μετέτρεψε την Επιθεώρηση Εργασίας σε «ανεξάρτητη αρχή» ώστε να υποβαθμιστεί τόσο πολύ ο ρόλος της που… να αντιστοιχεί ένας/μία επιθεωρητής/επιθεωρήτρια για παραπάνω από 1500 επιχειρήσεις χωρίς να υπολογίζονται επανέλεγχοι, έκτακτες καταγγελίες κοκ.

«Δείτε το θετικά»

Η κυβέρνηση δια της υπουργού μαλώνει την αντιπολίτευση και τους εργαζόμενους που αντιδρούν γιατί το νομοσχέδιο έχει 97 ρυθμίσεις κάποιες από τις οποίες θετικές, όπως η επέκταση του επιδόματος κυοφορίας ή το αφορολόγητο, ακατάσχετο κι ανεκχώρητο του επιδόματος της γονικής άδειας. Είμαστε όμως κι εμείς αχάριστοι, αντί να κάνουμε τον σταυρό μας, συζητάμε μίζερα μόνο για το 13ωρο σε έναν εργοδότη που θα αμείβεται και θα μπορεί να εφαρμόζεται μόλις για 37 (!) ημέρες τον χρόνο. Πως κάνουμε έτσι πια; Τι να κάνει κι η υπουργός, σπαθιά να καταπιεί;

Γιατί δεν εκτιμάμε πως είναι μεγαλόκαρδοι εκεί στο υπουργείο Εργασίας και θεσπίζουν να είναι γραπτές οι οδηγίες των Ιατρών Εργασίας και των Τεχνικών Ασφαλείας ενώ καθιστούν υποχρεωτική και την παρουσία τεχνικού Υγείας και Ασφάλειας σε τεχνικά έργα; Αν είσαι σε σκαλωσιά πάνω από 8 ώρες βέβαια, δεν θα σε σώσει ο τεχνικός Υγείας κι Ασφάλειας. Είναι αποδεδειγμένο πως τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα καταγράφονται στο τέλος της βάρδιας όπου εξαντλούνται οι εργαζόμενοι.

Βέβαια, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όπου η υπουργός που νοιάζεται για μας, πανηγυρίζει καθώς σύμφωνα με τη Eurostat είμαστε τρίτοι από το τέλος στα εργατικά ατυχήματα, ξεχνάμε πως οι ενώσεις εργαζομένων καταγγέλλουν ότι αυτά υποκαταγράφονται. Για παράδειγμα, ο ηχολήπτης που σκοτώθηκε τον περασμένο Αύγουστο αφού κουρασμένος από μία συναυλία στην Κατερίνη όπου είχε «στήσει» έφυγε με το φορτηγό που μετέφερε τον εξοπλισμό για να πάει σε άλλη στη Πρέβεζα να «ξαναστήσει», δεν σκοτώθηκε σε εργατικό δυστύχημα αλλά σε τροχαίο, όπως καταγγέλλει το Σωματείο του. Κάπως έτσι, προκύπτει το «τρίτοι καλύτεροι στην ΕΕ».

Για να μην τους πούμε «υπανάπτυκτους» που δεν βλέπουν τι συμβαίνει αλλού στην Ευρώπη, και τετραήμερη εργασία μας προσφέρουν απλά δεν είναι τετραήμερο οκτάωρο, αλλά δεκάωρο. Κλέφτες θα γίνουν οι εργοδότες; Ας γίνουμε λίγο πιο ανταγωνιστικοί.

Και τελοσπάντων, μπορούμε να αρνηθούμε να δουλέψουμε 13ωρο. Έτσι μας λένε. Ξέρουν. Ή μάλλον δεν ξέρουν. Μια βόλτα στα πόθεν έσχες τους θα μας πείσει, ότι μας χωρίζει τεράστια απόσταση. Ενδεικτικά, η υπουργός Εργασίας φέρεται να διαθέτει καταθέσεις για το 2023 που ξεπερνούν το 1.300.000 ευρώ. Μάλλον μπορεί να αποφασίζει για τη ζωή της λίγο πιο άνετα από τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που αμείβεται στα πέριξ του χιλιάρικου και δεν διαθέτει ανάλογες καταθέσεις.

Η σκληρή πραγματικότητα, και δεν θέλω καθόλου να τους σοκάρω εκεί στο υπουργείο, είναι πως όσες κι όσοι εργάζονται σε κανονικές δουλειές δεν έχουν την ίδια διαπραγματευτική ισχύ με τους εργοδότες τους, ούτε μπορούν να αρνηθούν και να μην υπάρξουν συνέπειες. Και για να επιστρέψουμε σε αυτό που λέγαμε παραπάνω, με την κατάργηση του «βάσιμου λόγου απόλυσης» (Ν.4623/2019) πακετάκι με τον νόμο Χατζηδάκη Ν.4808/2021 για την ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας, έχουμε μια win win συνθήκη για τους εργοδότες.

Περισσότερη δουλειά, λιγότερη ζωή

Όσο κι αν θέλουν να παρουσιάσουν την Ελλάδα σαν μια χώρα που τα πράγματα πάνε καλύτερα κι όχι χειρότερα, η βιωμένη πραγματικότητα είναι πως εδώ εργαζόμαστε τις περισσότερες ώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά είμαστε στον πάτο (δεύτεροι από το τέλος) σε αγοραστική δύναμη σύμφωνα με την Eurostat. Και ενώ εργαζόμαστε περισσότερο από όλους, η παραγωγικότητα της εργασίας ανά ώρα εργασίας στην Ελλάδα ήταν η χαμηλότερη εντός της ΕΕ. Αυτό δείχνει ότι δεν φταίνε οι ώρες αλλά ο τρόπος. Μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίζει όσο θέλει για την ονομαστική αύξηση των μισθών αλλά απέχουμε κατά 30% από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Όλα θα γίνουν όμως, η χώρα έχει μπει σε νέα σελίδα. Θα δείτε. Δουλέψτε τώρα.

Πηγή: in.gr