“Ο Ελληνισμός της διασποράς (sic) δεν ζητά χάρη — ζητά σεβασμό και ισότιμη αντιμετώπιση”

Κατερίνα Νοτοπούλου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Σε συνέχεια της ερώτησης που κατέθεσε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κατερίνα Νοτοπούλου αναφορικά με τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες Ομογενείς στα Ελληνικά σχολεία στη Νορβηγία, σας προωθούμε για την ενημέρωσή σας τη σχετική απάντηση του Υπουργείου καθώς και την ερώτηση όπως είχε κατατεθεί.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

17.10.2025

Ο Ελληνισμός της διασποράς δεν ζητά χάρη — ζητά σεβασμό και ισότιμη αντιμετώπιση. Και αυτό οφείλει να του το εξασφαλίσει το ελληνικό κράτος.

Απάντηση του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού στη με αριθμό πρωτοκόλλου 8457/8-9-2025 ερώτηση για το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας (ΤΕΓ) στο Όσλο

Η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, στην με αριθμό πρωτοκόλλου 8457/8-9-2025 κοινοβουλευτική ερώτηση που καταθέσαμε για το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας (ΤΕΓ) στο Όσλο αποδεικνύει, δυστυχώς, ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού με αδιαφορία και τυπικές γενικότητες.

Ενώ επισημάναμε συγκεκριμένα προβλήματα —την ανάγκη απόσπασης δεύτερου εκπαιδευτικού, την ανεπάρκεια του επιμισθίου, τα προβλήματα στέγασης και αποστολής διδακτικών βιβλίων— το Υπουργείο απαντά με επαναλήψεις του νόμου και αόριστες διαβεβαιώσεις.

Για το εξευτελιστικά χαμηλό επιμίσθιο των 960 ευρώ στη Νορβηγία, μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης, το Υπουργείο απαντά πως «εξετάζει την παράταση της χορήγησής του για ένα ακόμη έτος». Δηλαδή, διατηρεί ένα ανεπαρκές επίδομα για μεγαλύτερο διάστημα, χωρίς καμία ουσιαστική αναπροσαρμογή που να επιτρέπει αξιοπρεπή διαβίωση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών.

Αντί να μεριμνήσει για την ενίσχυση των ελληνικών σχολείων της ομογένειας, το Υπουργείο παραπέμπει τους ομογενειακούς συλλόγους —που ήδη φυτοζωούν οικονομικά— να καλύψουν οι ίδιοι τις λειτουργικές δαπάνες και τα έξοδα στέγης. Την ίδια στιγμή, δηλώνει ότι η αποστολή των βιβλίων «βαρύνει τους ενδιαφερόμενους φορείς», λες και οι Έλληνες γονείς στο εξωτερικό είναι υποχρεωμένοι να χρηματοδοτούν το έργο της Πολιτείας.

Τι νόημα έχει η εκτύπωση διδακτικών βιβλίων, όταν αυτά δεν μπορούν να φτάσουν στους μαθητές; Τι αξία έχει η αναφορά στην «ενίσχυση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης», όταν οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί αδυνατούν να επιβιώσουν στις χώρες όπου καλούνται να υπηρετήσουν;

Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργεί με ημίμετρα, εθελοντισμό και αυταπάρνηση. Χρειάζεται ουσιαστική πολιτική στήριξη, με επαρκή επιμίσθια, σταθερό καθεστώς στελέχωσης και θεσμική μέριμνα για τη βιωσιμότητα των σχολείων της ομογένειας.

Ο Ελληνισμός της διασποράς δεν ζητά χάρη — ζητά σεβασμό και ισότιμη αντιμετώπιση. Και αυτό οφείλει να του το εξασφαλίσει το ελληνικό κράτος.