Δημογραφικό: χρειαζόμαστε ένα νέο πολιτισμικό αφήγημα

Ο Υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος σε χαιρετισμό του, εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό, στο συνέδριο «Δημογραφικό 2025», εκπροσώπησε τον Πρωθυπουργό και στο χαιρετισμό του παρουσίασε το σκεπτικό της Κυβέρνσης για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος:

– Βρισκόμαστε ενώπιον ενός παράδοξου που επαναλαμβάνεται σε κάθε ανεπτυγμένη χώρα: ονομάζεται “το δημογραφικό παράδοξο της ευημερίας”. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Πως όσο αυξάνεται το εισόδημα, η οικονομική σταθερότητα και το προσδόκιμο ζωής, πρωτίστως στο δυτικό κόσμο, τόσο μειώνεται η επιθυμία -ή η δυνατότητα- των ανθρώπων να φέρουν παιδιά στον κόσμο. Κι αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Είναι παγκόσμιο, με ιδιαίτερη ένταση στον ονομαζόμενο και ως αναπτυγμένο κόσμο.

– Πώς αντιμετωπίζεται;

Προφανώς όχι με ένα άρθρο και ένα νόμο. Είναι ένα πολυπαραγοντικό, σύνθετο πρόβλημα στις μετα-νεωτερικές κοινωνίες και χρειάζεται να αντιδράσουμε, όχι μόνο με οικονομικά μέτρα αλλά με μια νέα πολιτισμική αφήγηση που να ξαναδίνει αξία στη ζωή, στη φροντίδα, στη δημιουργία δεσμών. Ζούμε σε μια φρενήρη κοινωνική πραγματικότητα, όπου η απουσία νοήματος, η αποσύνδεση από την κοινότητα, η κλιματική κρίση, ο ναρκισσιστικός ατομισμός συνθέτουν ένα τοπίο, στο οποίο η τεκνοποίηση αντιμετωπίζεται ως ένα πρόσθετο άγχος, όχι ως ελπίδα.

Τι κάνουμε ήδη ως πολιτεία

– Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η χώρα μας διαθέτει αρμόδια υπουργική δομή για τη στήριξη της οικογένειας αλλά και μακροπρόθεσμο εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του Δημογραφικού ζητήματος με 20 δισ. ευρώ να έχουν δεσμευτεί για τη στήριξη των οικογενειών για την επόμενη δεκαετία.
– Εθνική στρατηγική για το μείζον στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με 43 μέτρα ύψους 6,5 δισ. ευρώ, που στοχεύουν στην τόνωση τόσο της προσφοράς ακινήτων όσο και τη στήριξη των εισοδημάτων των ενοικιαστών και των ιδιοκτητών παλαιών ακινήτων.
– Ειδικά φορολογικά κίνητρα για τον επαναπατρισμό των χιλιάδων Ελλήνων και Ελληνίδων που άφησαν τη χώρα στα χρόνια της κρίσης.
– Ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης για την εξισορρόπηση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή και τη δικαιότερη κατανομή των βαρών μεταξύ πατέρα και μητέρας.
– Έμφαση για πρώτη φορά στη δημόσια υγεία, την πρωτοβάθμια φροντίδα, την πρόληψη και την αντιμετώπιση μακροχρόνιων παθήσεων.
– Νέες πολιτικές φροντίδας και στήριξης των ευάλωτων από νέες προκλήσεις και απειλές, όπως η στρατηγική για τη βία ανηλίκων ή τον ψηφιακό εθισμό, αλλά και το εθνικό δίκτυο δομών για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας.
– Προτεραιότητα στην αύξηση της απασχόλησης των νέων, των γυναικών, των ΑμεΑ και των συνταξιούχων για την κάλυψη των κενών στην αγορά εργασίας.
– Εστίαση στην ελεγχόμενη μετανάστευση, ώστε η Ελλάδα να γίνει επιτέλους χώρα που επιλέγουμε εμείς ποιους και πόσους μετανάστες χρειαζόμαστε, με δεξιότητες και σε ποιες δραστηριότητες και περιοχές της χώρας.
– Πολιτικές για το κοινό μας σπίτι, το περιβάλλον, αλλά και για την περιφερειακή συνοχή.
– Σύγκρουση με το βαθύ κράτος της αναξιοκρατίας και της απουσίας της αξιολόγησης δομών, υπηρεσιών και υπαλλήλων.
– Και τέλος, συνέχιση της οικονομικής πολιτικής που πατάει γερά επάνω στη δημοσιονομική υπευθυνότητα, παράγει ασφαλή πλεονάσματα, δυναμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και προσέλκυση περισσότερων και καλύτερων επενδύσεων.

Θα συνεχίσουμε ασφαλώς να υλοποιούμε κάθε εφικτή και αποτελεσματική πολιτική για να αντιμετωπίσουμε το Δημογραφικό πρόβλημα, αλλά χρειαζόμαστε και ένα νέο πολιτισμικό αφήγημα, όπου η μητρότητα και η πατρότητα, η θετική γονεϊκότητα, η δημιουργικότητα, η φροντίδα και η οικολογική ισορροπία να είναι πράξεις ηθικού πλούτου και νοήματος για τη ζωή.