Γνώμη: Και προς τον δάσκαλο θα έλεγε: «Σε αδίκησαν»!

Του Χρήστου Μαλασπίνα

Τον, είχα δει, εν ζωή τον αείμνηστο Χριστόδουλο στην Αρχιεπισκοπή. Καθισμένος πίσω από το γραφείο του, με ασκεπή την κεφαλή. Πράος, γαλήνιος, χαμογελαστός. Έτος 2007. Μήνας Φεβρουάριος.

-Ελα, κάθισε, μου είπε. Τι έχεις;

Ήταν λίγα 24ωρα μετά από ένα συμβάν που μου συνέβη και που ταρακούνησε -πρόσκαιρα, ευτυχώς-  την επαγγελματική ζωή μου. Του εξήγησα τι είχε συμβεί, με κάθε λεπτομέρεια. Και με ειλικρίνεια.

-Σε αδίκησαν, μου είπε.

Σε αδίκησαν,  θα ανέκραζε και αν  σήμερα ήταν ακόμη εν ζωή,  και εάν ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου, Ηλίας Φλάμπουρας, του διηγείτο την αναίτια επίθεση που δέχθηκε μέσα στην Εκκλησία από τον μητροπολίτη Δωδώνης Χρυσόστομο για την αμφίεσή του…

Είναι κάποιες ώρες, είναι κάποια περιστατικά που και η Ελλάδα αδικείται από ορισμένους -ελάχιστους ευτυχώς- κληρικούς, που θα έπρεπε να έχουν αποστολή τους την πραότητα, την αγάπη, την κατανόηση. Από ορισμένους -ελάχιστους ευτυχώς- που ενώ θα έπρεπε να είχαν μέσα τους καταδικάσει οριστικά τους γραμματείς και τους Φαρισαίους και την υποκριτική τους συμπεριφορά, πριν αποφασίσουν να ενδυθούν τα ιερά άμφια, αυτοί τους μιμούνται.

Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά, λέει ο σοφός λαός. Δεν κάνουν τα κοστούμια τους πιστούς Χριστιανούς, θα έλεγε και σήμερα ο Χριστόδουλος, αν ζούσε. Υπενθυμίζοντας εκείνη την γεμάτη από χριστιανική αγάπη πρόσκλησή του προς τους νέους: «ελάτε όπως είστε στην Εκκλησία»!

Και προς τον δάσκαλο θα έλεγε: «Σε αδίκησαν»!