Απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών ο κορυφαίος ομογενής καθηγητής του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), Ιωάννης Γιαννάς,

Βοστώνη.- Απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών ο κορυφαίος ομογενής καθηγητής του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), Ιωάννης Γιαννάς, ο οποίος ήταν ο πρωτοπόρος εφευρέτης του τεχνητού δέρματος και για τον οποίον είχε γράψει λεπτομερώς προ ετών ο «Εθνικός Κήρυκας».

Την εκδημία του γνωστοποίησε στους, καθηγητές, εργαζόμενους και φοιτητές η πρόεδρος του ΜΙΤ, Sally Kornbluth, η οποία ανάμεσα στα άλλα έγραψε και τα εξής: «Αγαπητά μέλη της κοινότητας του MIT,

Σας γράφω για να μοιραστώ τη θλιβερή είδηση ότι ο Καθηγητής Ιωάννης Β. Γιαννάς, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (SM ’59), απεβίωσε στις 19 Οκτωβρίου σε ηλικία 90 ετών. Αν και δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά, οι συνάδελφοί του τον περιγράφουν ως έναν ήσυχο, ταπεινό άνθρωπο με τεράστιο επιστημονικό έργο.

Γνωστός στους φίλους του ως «Γιάννης», ο Καθηγητής Γιαννάς γεννήθηκε στην Αθήνα και έλαβε το προπτυχιακό του δίπλωμα στη Χημεία από το Πανεπιστήμιο Harvard. Μετά την ολοκλήρωση μεταπτυχιακών σπουδών στο MIT στη Χημική Μηχανική, εργάστηκε για ένα διάστημα στη βιομηχανία και στη συνέχεια απέκτησε διδακτορικό στη Φυσικοχημεία από το Πανεπιστήμιο Princeton.

Εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του MIT το 1966. Μέχρι και την περασμένη άνοιξη δίδασκε ενεργά. Ελάχιστα μέλη του διδακτικού προσωπικού έχουν υπηρετήσει το MIT για περισσότερο από τα 59 χρόνια που υπηρέτησε εκείνος.

Ο Καθηγητής Ιωάννης Γιαννάς ήταν περισσότερο γνωστός ως ο εφευρέτης του τεχνητού δέρματος, μιας επαναστατικής θεραπείας για άτομα με σοβαρά εγκαύματα. Ηεργασία αυτή άνοιξε τον δρόμο για τη νέα επιστήμη της αναγεννητικής ιατρικής, ενώ τα προϊόντα που ανέπτυξε μαζί με τους συνεργάτες του εξακολουθούν, δεκαετίες αργότερα, να αποτελούν το παγκόσμιο πρότυπο φροντίδας».

Ο αείμνηστος καθηγητής και εφευρέτης Ιωάννης Γιαννάς κρατάει τεμάχιο τεχνητού δέρματος.
Φωτογραφία: Calvin Campbell/MIT News Office

Η κυρία Kornbluth έγραψε ακόμα πως «ο καθηγητής Ιωάννης Γιαννάς κατά τη διάρκεια της θητείας του στο MIT, κατείχε θέσεις στα Τμήματα Μηχανολογίας, Επιστήμης και Μηχανικής των Υλικών, Βιολογικής Μηχανικής και στο πρόγραμμα HST (Health Sciences and Technology), το κοινό πρόγραμμα Harvard-MIT για τις Επιστήμες Υγείας και την Τεχνολογία – μια σαφής ένδειξη της αδιάκοπης αφοσίωσής του στην ανακούφιση της ανθρώπινης οδύνης.

Υπήρξε υπομονετικός και ενθαρρυντικός δάσκαλος και μέντορας, δίδαξε χιλιάδες φοιτητές και επέβλεψε περισσότερες από εκατό φοιτητικές διατριβές. Μεταξύ των πολλών του τιμών, εξελέγη μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής, της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικής και του Εθνικού Μουσείου Εφευρετών των ΗΠΑ. Συνεργάστηκε ευρέως με τη βιοϊατρική βιομηχανία, ίδρυσε τρεις εταιρείες, κατείχε περισσότερες από δύο δεκάδες διπλώματα ευρεσιτεχνίας και συνέγραψε ένα θεμελιώδες πανεπιστημιακό σύγγραμμα για την αναγέννηση οργάνων.

Η ιστορία που διηγείται αναδεικνύει ένα παράδοξο φαινόμενο της επιστημονικής έρευνας: ότι ορισμένες φορές τα αποτελέσματα που αρχικά φαίνονται ως αποτυχία, ανοίγουν τον δρόμο για απρόβλεπτες νέες λύσεις, και οι σημαντικότερες ανακαλύψεις γεννιούνται συχνά όταν αναζητούμε κάτι άλλο. Μακάρι όλοι μας να αντλήσουμε θάρρος και έμπνευση από το παράδειγμά του, καταλήγει η πρόεδρος του ΜΙΤ.

Επισημαίνεται ότι το κύριο ερευνητικό του ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του ήταν η διαδικασία επαγόμενης αναγέννησης οργάνων για την αντικατάσταση οργάνων που έχουν υποστεί σοβαρές βλάβες ή είναι ανίατα ασθενή. Το έργο του συνέβαλε επίσης στην κλινική χρήση σωληνίσκων κολλαγόνου για τη θεραπεία τραυματισμών περιφερικών νεύρων.

Το 1969, όταν ο Γιάννας πρότεινε συνεργασία στον αείμνηστο Τζον Μπερκ του Γενικού Νοσοκομείου Μασαχουσέτης, ο Μπερκ τον οδήγησε σε μια περιήγηση στην παιδιατρική μονάδα εγκαυμάτων. «Αντίκρισα τεράστια ανθρώπινη δυστυχία και ένιωσα πως έπρεπε να κάνω κάτι», είχε δηλώσει αργότερα ο Γιάννας. Το 1981, οι δύο τους ανακοίνωσαν την επιτυχία τους: έναν συνδυασμό σιλικονούχου εξωτερικού στρώματος επάνω σε ένα πλέγμα μοριακού υλικού προερχόμενο από τένοντες αγελάδας και χόνδρο καρχαρία. Το πλέγμα αυτό, προσφέροντας προστασία από μολύνσεις και αφυδάτωση, επέτρεπε την ανάπτυξη υγιών δερματικών κυττάρων. Η ανακάλυψή τους υπήρξε επαναστατική στη θεραπεία των εγκαυματιών.

Το τεχνητό τους δέρμα, το οποίο κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και σήμερα παράγεται με την ονομασία Integra, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως για τη θεραπεία ασθενών με σοβαρά ή εκτεταμένα εγκαύματα, καθώς και σε άλλες εφαρμογές, όπως ορισμένες πλαστικές επεμβάσεις και η θεραπεία χρόνιων δερματικών ελκών, ιδιαίτερα σε ασθενείς με διαβήτη. Η πρωτοποριακή αυτή ανακάλυψη — που αργότερα αναγνωρίστηκε ως το πρώτο παράδειγμα αναγέννησης οργάνων σε ενήλικες — θεωρείτο έως τότε αδύνατη.

Καταλείπει τα δύο του παιδιά, Τάνια Κλούζακ με τον σύζυγό της Γκόρντον και Αλέξη Γιαννά με τη σύζυγό του Μαρία, τα εγγόνια του — Αλεξάνδρα, Μαρίνα, Σοφία, Φίλιπποςκαι Νεφέλη, την αδελφή του Ελισάβετ Σιτίνα, καθώς και πολλούς αγαπημένοι συγγενείς και φίλους.

Σημείωση: Πληροφορίες για το παρόν άρθρο αντλήθηκαν από την επιστολή της Προέδρου του ΜΙΤ Sally Kornbluth και τον ιστότοπο του.

Αναδημοσίευση από τον Εθνικό Κήρυκα.