Ρώμη: Σφραγίστηκε το ιστορικό Antico Caffè Greco, που άνοιξε ο Έλληνας Νικόλα ντέλα Μανταλένα πριν δυόμισι αιώνες

Το ιστορικό καφέ κατέβασε ρολά έπειτα από μακρά δικαστική διαμάχη ανάμεσα στους διαχειριστές του και το ίδρυμα που κατέχει το κτίριο, το Νοσοκομείο των Ισραηλιτών. Με αυτό τον τρόπο σφραγίστηκε το Antico Caffè Greco, ένα από τα παλαιότερα και πιο ιστορικά καφέ της Ρώμης, αλλά και ολόκληρης της Ιταλίας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας τελικά επικύρωσε την απόφαση για λήξη της μίσθωσης, επιστρέφοντας τα κλειδιά του ακινήτου στους ιδιοκτήτες και βάζοντας τέλος σε μια υπόθεση η οποία απασχολούσε τα δικαστήρια από το 2017. Οι διαχειριστές του καφέ, Φλάβια Ιότσι και Κάρλο Πελεγκρίνι, αντιστέκονταν επί χρόνια στις προσπάθειες έξωσης, καθώς η λήξη της σύμβασης συνοδεύτηκε από εκτόξευση του ενοικίου, από 17.000 ευρώ μηνιαίως σε 150.000.

Το μέλλον του καφέ, που λειτουργεί από το 1760, παραμένει αβέβαιο. Ο έκτακτος επίτροπος του Νοσοκομείου των Ισραηλιτών, Αντόνιο Μαρία Λεοτσάπα, δήλωσε ότι «προτεραιότητα είναι να ανοίξει ξανά το Caffè Greco» και πως θα γίνουν εντατικές προσπάθειες για την επαναλειτουργία του χώρου.

Η ιστορία του “αιωνόβιου” Caffè Greco

Το Caffè Greco στέκει εδώ και δυόμισι αιώνες στην πολυσύχναστη Βία Κοντότι, σε έναν από τους πλέον ιστορικούς δρόμους της Ρώμης,σε λίγα μέτρα απόσταση από την Piazza di Spagna, ως ένα ζωντανό κομμάτι της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ιστορίας. Ιδρύθηκε από τον Έλληνα Νικόλα ντέλα Μανταλένα, ο οποίος οραματίστηκε έναν χώρο για καλλιτέχνες και διανοούμενους κοντά στην Πιάτσα ντι Σπάνια.

Στα μαρμάρινα τραπέζια του έγραψε ο Γκόγκολ αποσπάσματα από τις Νεκρές Ψυχές, συζητούσε ο Σοπενχάουερ, φιλοσοφούσε ο Νίτσε, ενώ σύχναζαν ο Γκαίτε, ο Μπάιρον, ο Κιτς, ο Μπωντλαίρ, ο Σταντάλ, ο Άντερσεν, ο Μοράβια και τόσοι άλλοι. Ένα πραγματικό «σαλόνι της Ευρώπης», όπου η τέχνη και η σκέψη συνυπήρχαν με την καθημερινότητα της Ρώμης. Ας σημειωθεί πως εκεί έχουν συχνάσει οι Έλληνες δημοσιογράφοι της Ρώμης, οι Έλληνες “πολιτικοί εξόριστοι” στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, οι Έλληνες καλλιτέχνες που ζούσαν στη Ρώμη, όπως για παράδειγμα ο ηθοποιός Βογιατζής που κατοικούσε στα Parioli Ρώμης για χρόνια και πολλοί άλλοι.

Το Antico Caffè Greco για δεκαετίες λειτουργούσε και ως ένα άτυπο ταχυδρομείο για ταξιδιώτες που περνούσαν από τη Ρώμη, ενώ η μικρή κούπα που καθιερώθηκε στα χρόνια των Ναπολεόντειων Πολέμων επηρέασε καθοριστικά τον τρόπο σερβιρίσματος του καφέ παγκοσμίως.

Στους τοίχους του φιλοξενούνται πάνω από 300 έργα τέχνης, συλλογή τόσο σημαντική ώστε το ιταλικό κράτος το 1953 το ανακήρυξε «χώρο ιστορικού και εθνικού ενδιαφέροντος». Με τα μαρμάρινα τραπέζια, τα κόκκινα βελούδινα καθίσματα και τα χρυσά στοιχεία που κοσμούν κάθε γωνιά του, το καφέ ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό σημείο για καφέ. Ήταν ζωντανό μουσείο, με τις εννέα αίθουσες του, κάθε μία με τη δική της ιστορία: από την Κόκκινη Αίθουσα και τη Λευκή Αίθουσα, έως την Gubinelli Hall, όπου η αίσθηση ιστορικής συνέχειας κυριαρχεί.

Το Caffè Greco, το δεύτερο παλαιότερο της Ιταλίας μετά το Caffè Florian της Βενετίας, υπήρξε για περισσότερα από 250 χρόνια σημείο συνάντησης λογοτεχνών, καλλιτεχνών και περιηγητών.

Το κλείσιμό του σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής για τη Ρώμη, αλλά και μια απώλεια για την ίδια την ευρωπαϊκή πολιτιστική συλλογική μνήμη.