Σατιρίζοντας: Οι “χρυσές πέννες” της Αστόριας “χτύπησαν” πάλι!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Ε, τι να κάνουμε, παιδιά; “Άλλα τα μάτια του Λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας”, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας! Σημασία έχει ότι ξεπεράσατε το “εγώ” σας και φέρατε τούμπα το δημοσίευμα, έτσι ώστε να γελάσει κάθε πικραμένος που είχε δει το πρώτο και δεν πίστευε τα μάτια του στο δεύτερο, που ήλθε να αντικαταστήσει το πρώτο. Σαν αυτό να μην είχε δημοσιευθεί ποτέ!!!!!!.

Κάποιος επώνυμος είπε: Οι “χρυσές πέννες” της Αστόριας “χτύπησαν” πάλι!

Εκείνο που δεν  μας είπε, και ούτε προσώρας το μάθαμε, είναι αν η “εντολή” για την “κωλοτούμπα” ήρθε από την επίσημη Αθήνα ή  ήτανε αποτέλεσμα “εσωτερικών”  τύψεων! Πως το είχε πει στη Βουλή ο Γεώργιος Παπανδρέου; Α, ναι: “Γίναμε η χλεύη των ηττημένων”!  Μόνο που στην περίπτωση το “ηττημένοι” κατά μακαριστό Χριστόδουλο μεταφράζεται σε “αδικημένοι”!!! Και ο νοών νοείτο.

Μην χολοσκάτε. Η μετάνοια είναι μία διαρκής εσωτερική ανάγκη… Πάντα έχει καιρό κανείς για να μετανοήσει… Η μετάνοια είναι προϋπόθεση της σωτηρίας. Και είναι η εφεύρεση εκείνων που είτε έχασαν στα κλειδιά της επανόρθωσης ή δείλιασαν να κατεβούνε από το θρόνο της ματαιοδοξίας τους!!!  Για την περίπτωση ο λαός λέει: “Κάλιο αργά παρά ποτέ”… Έτσι μετά την γκάφα θέλουν να διορθώσουν τα λάθη τους. Την λάθος κρίση τους, αλλά να κρύψουν και τις πεπονόφλουδες που άφηναν πίσω τους μπας και δεν τις δει το υποψήφιο θύμα και τις πατήσει… Όπως και έγινε!

Άλλωστε, όπως το λέει και το τραγούδι της Αρλέτας:

“…αν θες ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις 
Ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις“!
Τώρα θα πείτε τέτοιο παραμιλητό πρωί-πρωί Δευτεριάτικα; Ε, τι να κάνουμε. Αφού με ένα θεό κοιμηθήκαμε και με άλλον ξυπνήσαμε, προσαρμοστήκαμε και εμείς στις περιστάσεις! Περαστικά σας!
Α, και για υστερόγραφο, πάλι Αρλέτα:
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό“!