Σατιρική μπαλάντα για την σύγχρονη Ελλάδα μας (Ποιητική αδεία)

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑΣ

1.

Τούτη η χώρα , η χώρα μου,

Θεέ συγχώρα μου,

μα στ’ αλήθεια σε μουρλαίνει

προς την τρέλα σε πηγαίνει!

2.

Μια  στα ύψη σε πετάει

Μια στην κόλαση βουτάει!

Μιά στη δόξα κολυμπάει

μιά στην λαμογιά σε πάει.

3.

Κι ειν’ ο κόσμος μαθημένος

Είναι και πονηρεμένος

Και το διάφορο ζητάει

Κι ούτε που το συζητάει!

4.

Κι όταν τη στραβή την κάνει

Από πάνω να βγει κάνει

Και θυμώνει “βλαστημάει

Μα το βράδυ το γλεντάει”!

5.

Τέσσερα χρόνια κόβει χέρι

Για την ψήφο με μαχαίρι,

Μα στην κάλπη τη στημένη

ίδια ψήφο επιμένει!

6.

Κι όταν απ΄ το βουλευτή ζητάει

Χάρη, παντεσπάνι για να φάει

Κι αυτός του αρνηθεί με χάρι

Του λέει ψήφο άλλη δεν θα πάρει!

7.

Μα δεν σκέφτεται ο κανένας

Πως μία ψήφο ο κάθε ένας

Εάν πάψει να του δώσει

Απ’  τη Βουλή θε να τον διώξει;

8.

Θα τον διώξει για να φέρει

Άλλον που θε να χει στο χέρι

Να ζητάει να του δίνει

Στην υγεία του κορόιδου να πίνει!

9.

Και σαν πιαστεί μέσα στη φάκα

Θε να κάνει πιά το βλάκα,

Δεν γνωρίζω εγώ δεν πίνει

Εκείνος φταίει που τα δίνει!

10.

Πας στο γιατρό να γιάνεις

Κι απόδειξη δεν λαμβάνεις.

η εφορία δεν το συζητάει

πρόσθετο φόρο σου ζητάει.

11.

Μα κ’  οι  δικηγόροι οι φιρμάτοι

Πονηρά σου κλείνουν μάτι

Και τσεπώνουν τον παρά σου

μαύρα να κάνουν τη δουλειά σου.

12.

Μαύρα ο μπακάλης, ο μανάβης,

Ο υδραυλικός μα κι ο τσαγκάρης

Σε μία κοινωνία που είναι  μαύρη

Τι να ψάξει κανείς ναύρει;

13.

Το αυτοκίνητό σου μια παγίδα

Που σαν κι αυτή άλλη δεν είδα

Στο να χέρι το τσιγάρο και στο άλλο

Κινητό. Και σου κάνουνε σινιάλο

14.

Να σταθείς  στην άκρη τροχονόμοι

Σιγά μη σε φοβίσουνε οι νόμοι!

Εσύ τους έχεις εγγεγραμμένους

Στα παλιά σου ξεχασμένους

15.

Φουλάρεις να ξεφύγεις με μανία

Κι από πίσω σου η αστυνομία

Μα στο κυνήγι του θανάτου

Κάποιος θα βρει τον μπελά του!

16.

Αλλά τ΄ αυτί σου δεν ιδρώνει

αύριο μια άλλη μέρα ξημερώνει

κι έχεις μπάρμπα στην Κορώνη

που θα τρέξει να σε ξεχρεώνει!

17.

Κάπως έτσι την περνάμε μέλι

Και το τι θα γίνει  δεν μας μέλει

Και οι πολιτικοί μας τι να κάνουν

Μια λουφάζουν μια φωνάζουν…

18.

Τότε εμείς τους ζητάμε και τα ρέστα

Και τον κόσμο γεμίζουμε με φέσια

Κι έπειτα σαν μας στριμώξουν βρίζουν

Τράπεζες, εφορίες και γαβγίζουν.

19.

Μ’ όλα τούτα και άλλα ανείπωτα

Ζούμε όλοι μέσα σ΄ένα  τίποτα

Όσα πάνε κι όσα πίσω έρθουν

Και σε όποιονε ήθελε αρέσουν!..

20.

Των ηρώων οι χρόνοι πίσω μένουν

Πατρίδα, θρησκεία παζαρεύουν

Στο διπλωματικό παζάρι υπομένουν

Κάτι στο αναμεταξύ γυρεύουν!

21.

Και σαν γίνουν κάποτε εξουσία

Κείνοι που ζητούσαν με μανία

Να προστατέψουμε το δικό μας

Το παρατούν για το καλό μας!

22.

Κι έρχονται έπειτα με βιβλία

Να μας πουν μια ιστορία

από μέσα τους βγαλμένη

και χιλιο-γαλβανισμένη!

23.

Ω, τι κόσμος όλο τρέλα, έλα γέλα,

Κοίτα μια όμορφη κοπέλα

Φάε, γλέντα τη ζωή σου που κονταίνει

Συ πεθαίνεις και κείνη σ΄ανασταίνει!

24.

Όχι που λείπουν οι σοφρονισμένοι

Μα είναι λίγοι καιειν’  χωσμένοι

κι αυτοί μες καθημερινή την  τρέλα

μπερδεμένοι, βαρεμένοι, με κορδέλα

25.

που τα μάτια τους θα κλείσουν

τα στόματα σφιχτά θε να σφραγίσουν!

Τόση χάρη, τόση ευφυϊα, τόσο μπρίο

Και ξεπαγώνουμε μέσα στο κρύο!