Το Σωματείο Δράσης «Νίκος Καπετανίδης» τίμησε την Πόντια δημοσιογράφο Ουζάι Μπουλούτ

Στην καρδιά της Ελληνικής δημοσιογραφίας, στην έδρα της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2025 η εκδήλωση του Σωματείου Δράσης «Νίκος Καπετανίδης» με θέμα:
«Η ρητορική της Άρνησης και οι διώξεις δημοσιογράφων από την Τουρκία».
Οι ομιλητές της εκδήλωσης με λόγο τεκμηριωμένο και επιστημονικό ανέδειξαν ένα ζήτημα το οποίο αποτελεί πλέον κυρίαρχη ιδεολογία και διαχρονικό ταμπού της Άγκυρας.
◾Ο γεωπολιτικός αναλυτής και συγγραφέας Σάββας Καλεντερίδης αναφέρθηκε στη δολοφονία του αρμενικής καταγωγής δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ υπογραμμίζοντας, ότι η Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και Ασσυρίων αποτελεί θέμα επιβίωσης για την Τουρκία, γι’αυτό και καθολικά αρνείται τα ιστορικά γεγονότα και προχωρά σε δημόσιες παρεμβάσεις διεθνώς για την ακύρωση αναγνωρίσεων της.
◾Ο δημοσιογράφος και αναλυτής Στέφανος Μυτιληναίος αναφέρθηκε στον έλεγχο των ΜΜΕ από το καθεστώς Ερντογάν, το οποίο καταπνίγει τις αντίθετες απόψεις και μόνο αυτοεξόριστοι δημοσιογράφοι σε δυτικές χώρες καταφέρνουν να βγάζουν στο φως την αλήθεια.
◾Ο ιστορικός και εξειδικευμένος γενοκτονολόγος Δρ. Βασίλειος Μεϊχανετσίδης έκανε μια βαθύτερη επιστημονική ενδοσκόπηση στο θέμα της Γενοκτονίας φωτίζοντας άγνωστες πτυχές, όπως ότι ο Ραφαήλ Λέμκιν στη διατύπωση του όρου της «Γενοκτονίας» μελέτησε τις εκκαθαρίσεις των Ελλήνων και των Αρμενίων που προηγήθηκαν του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος.
◾Η Τραπεζούντια δημοσιογράφος, Ουζάι Μπουλούτ, ήταν συγκλονιστική στην ομιλία της!
Σκιαγράφησε τη συστηματική κρατική πλύση εγκεφάλου στην Τουρκία, η οποία έχει δημιουργήσει γενιές που αρνούνται τυφλά τη γενοκτονία των Χριστιανών.
Αποκάλυψε, ότι η γενοκτονία έγινε με όρους Ιερού Πολέμου, μιας Τζιχάντ που διαπράχθηκε μόνο από Μουσουλμάνους και κανένας υπόδουλος μη μουσουλμάνος δεν συμμετείχε, ενώ παράλληλα προέτρεψε τον Ακαδημαϊκό κόσμο κυρίως στην Ελλάδα να προχωρήσει σε περισσότερη έρευνα φωτίζοντας καλύτερα τη Γενοκτονία, αναδεικνύοντας και τις πρακτικές Άρνησης και στοχοποίησης όσων την μελετούν και Αναγνωρίζουν.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μια συγκινητική στιγμή. Ο εγγονός του αδελφού του Εθνομάρτυρα του Νίκου Καπετανίδη και αντιπρόεδρος του σωματείου, Κώστας Καπετανίδης, απένειμε στην Ουζάι Μπουλούτ τιμητική πλακέτα για τον αταλάντευτο αγώνα της για την αναγνώριση της γενοκτονίας και τη δημοσιογραφική της αξιοπρέπεια.

Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο τιμών του «Σωματείου Δράσης Νίκος Καπετανίδης» στην 9η Δεκεμβρίου, Διεθνούς Ημέρας Μνήμης του ΟΗΕ για την Αξιοπρέπεια των Θυμάτων της Γενοκτονίας και Πρόληψης του Εγκλήματος αυτού και αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στη διαρκή προσπάθεια ανάδειξης της ιστορίας, υπεράσπισης της μνήμης και ενημέρωσης της κοινής γνώμης για ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του Τύπου.
Τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025, στο συνεδριακό κέντρο της ΕΣΗΕΜΘ, οδός Στρατηγού Καλλάρη 5 όπου υπάρχει και η προτομή του Εθνομάρτυρα Νίκου Καπετανίδη στις 18.00, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα: «Η άρνηση της γενοκτονίας από την Τουρκία και η στοχοποίηση δημοσιογράφων και ακτιβιστών από τον θύτη Τουρκία – Το παράδειγμα της Ουζάι Μπουλούτ.
Η ομιλία του Στέφανου Μυτιληναίου στην ΕΣΗΕΑ για την Ουζάι Μπουλούτ:
«Σήμερα είναι μία ιδιαίτερη εκδήλωση. Μία εκδήλωση ιδιαίτερης τιμής και ιστορικής μνήμης, που γίνεται σε αυτόν τον σεπτό χώρο της Ελευθερίας του Τύπου, της Ελεύθερης Σκέψης και της Ανυπότακτης Συνείδησης, στην Ένωση Συντακτών της Αθήνας.
»Αρχικά οφείλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές: Το Σωματείο Δράσης «Νίκος Καπετανίδης», που πήρε την πρωτοβουλία για την παρούσα εκδήλωση και υπερήφανα φέρει, αλησμόνητο στην εποχή μας, το όνομα του δημοκράτη, πατριώτη, διαφωτιστή και εθνομάρτυρα Πόντιου δημοσιογράφου Νίκου Καπετανίδη, που απαγχονίστηκε από τον μισαλλόδοξο κεμαλισμό το 1921.
»Του δημοσιογράφου Νίκου Καπετανίδη, του ασυνθηκολόγητου πρόμαχου της εθνικής ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοτικής γλώσσας, της κοσμικής εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων, απαλλαγμένης από τα δεσμά του σκοταδισμού και της τουρκοπροσκυνημένης θεοκρατίας.
»Του άνδρα που πρόσφερε τη σκέψη και την πένα του στον ιερό βωμό της πατρίδας. Της Ελλάδας των αξιών, όχι της Ελλάδας ως γεωγραφικού προσδιορισμού, αλλά της Ελλάδας ως αξιακού συστήματος. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι απλά ένας τόπος, η Ελλάδα πάνω από όλα είναι ιδέα.
»Και σύνορα η Ελλάδα δεν έχει άλλα παρά εκείνα που της όρισαν η πενταχιλιετής ιστορία της και ο πολιτισμός.
»Όπως έγραψε κι ο φιλόσοφος Πλούταρχος, στο έργο του «Περί Φυγής», 600F, το πρώτο αν θέλετε περί προσφυγιάς σύγγραμμα πριν δύο χιλιετίες: «”Ο άνθρωπος, όπως λέει ο Πλάτων, “δεν είναι φυτό της γης” ούτε ακίνητο “αλλά ουράνιο”, όπου σαν άλλη ρίζα η κεφαλή κρατάει το σώμα όρθιο, στραμμένο προς τον ουρανό. Επομένως -συνεχίζει ο Πλούταρχος-, εύστοχα είπε ο Ηρακλής: ”Αργείος ή Θηβαίος, αφού δεν καυχιέμαι ότι ανήκω σε μία πόλη· όλα τα οχυρά των Ελλήνων είναι για μένα πατρίδα”».
»Αυτή η παράγραφος νομίζω ότι οφείλει να είναι η αέναή μας πυξίδα. Ο Νίκος Καπετανίδης είναι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες -κάποιοι υπολογίζουν σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο τους Έλληνες προγόνους μας της Μικράς Ασίας- που σφαγιάστηκαν πριν από περισσότερο έναν αιώνα -υπό γερμανική καθοδήγηση- από τους Οθωμανούς και τους λεγόμενους Τούρκους.
»Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και συνολικά της Μικράς Ασίας είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Την αρνούνται οι γείτονες, την αρνούνται και κάποιοι εγχώριοι. Σε ό,τι αφορά τους εγχώριους “χρήσιμους ηλίθιους”, θεωρώ ότι μόνο περιφρόνηση και αποστροφή τους ταιριάζει.
»Όλοι εκείνοι που ανερυθρίαστα αναπαράγουν, ως άλλοι “Νενέκοι”, ως άλλοι πεμπτοφαλαγγίτες, την προπαγάνδα του εθνοϊσλαμιστικού και νεο-οθωμανικού ιμπεριαλιστικού καθεστώτος της Άγκυρας, υπό το πρόσχημα δήθεν κάποιας ψευδεπίγραφης αριστεροσύνης και νεοφιλελευθερισμού, στο όνομα δήθεν της ειρήνης και της φιλίας των λαών.
»Στην πραγματικότητα είναι φερέφωνα της αποδεδειγμένης απάτης -ή αν προτιμάτε εξαπάτησης- της λεγόμενης ελληνο-τουρκικής φιλίας, που πρόκειται περί συνθηκολόγησης.
»Δεν θα συνθηκολογήσουμε ποτέ. Και δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη και φιλία με θεμέλιο την ιστορική λήθη. Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη δίχως αλήθεια και δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη για τους νεκρούς μας, δικαιοσύνη για το αίμα των αθώων που ποταμηδόν χύθηκε.
»Όσοι Έλληνες του Πόντου, οι “τυχεροί” μέσα στη δυστυχία της καταστροφής, κατέφυγαν ως πρόσφυγες στα ελεύθερα εδάφη του ελληνικού κράτους και πρόκοψαν ζώντας ανάμεσα στους Ελλαδίτες, μάς υπενθυμίζουν πάντα ότι ο τόπος τους δεν είναι εδώ. Είναι απέναντι.
»Εκεί έπρεπε να ζουν, να δημιουργούν και να προοδεύουν. Στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, στις αρχαίες τους πόλεις και χωριά, από όπου βίαια εκδιώχτηκαν, όσοι δεν σφαγιάστηκαν, ή δεν εκτουρκίστηκαν μέσω υποχρεωτικών εξισλαμισμών. Αυτό το τελευταίο ήταν το τίμημα για να παραμείνουν στη γη τους.
»Και βεβαίως δεν ξεχνάμε τους εκατοντάδες χιλιάδες επιζήσαντες Έλληνες της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Αυτούς που το κοτζαμπάσικο ελλαδικό κράτος αποκαλεί Ρωσοπόντιους. Που όσοι δεν επέστρεψαν στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση του “παραδείσου”, ζούνε ακόμα σήμερα στις βόρειες ακτές του Εύξεινου Πόντου, σε Ρωσία, Ουκρανία και Καύκασο.
»Οι Έλληνες αυτοί, αν και διασώθηκαν από την σφαγή που εξαπέλυσαν οι ασιανοί, βίωσαν αργότερα τις δικές τους ταλαιπωρίες και εκτοπισμούς από τους Ρώσους-Σοβιετικούς δήθεν “σωτήρες” τους. Οι Έλληνες του Πόντου έχουν πληρώσει τον πιο βαρύ φόρο αίματος από τις ορδές της στέπας. Από ένα μανιακό μίσος που δεν προκάλεσαν.
»Προανέφερα ότι πολλές χιλιάδες Έλληνες του Πόντου παρέμειναν στα πατρογονικά τους χώματα εξισλαμιζόμενοι και στη συνέχεια εκτουρκιζόμενοι. Πολλοί διατήρησαν την ελληνική γλώσσα, ως ντοπιολαλιά. Την αποκαλούν “ρωμαίικα”.
»Σημειώνεται ότι πολλοί διατήρησαν την ελληνική συνείδηση, ως κρυπτοέλληνες και τη χριστιανική θρησκεία ως κρυπτοχριστιανοί. Για αυτούς τους ανθρώπους έχουν γραφτεί πολλά. Βιβλία, άρθρα, ρεπορτάζ, όλα τεκμηριωμένα. Προσωπικά έχω γνωρίσει Έλληνες μουσουλμάνους του Πόντου.
»Ωστόσο, οφείλω να επικαλεστώ μία παραδοχή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη προ πολλών ετών, όταν ήταν ακόμα ΠΑΣΟΚ, σε τηλεοπτική εκπομπή, που μίλησε για 2 εκατ. ελληνικής καταγωγής Τούρκους πολίτες στον Πόντο. Ωστόσο, πιο ενδιαφέρουσα θεωρώ μία δήλωση του αμφιλεγόμενου Ιμάμ Ιμάμογλου, πριν επτά χρόνια στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2019, στο οποίο δήλωσε:
»”Υπάρχουν χωριά και οικογένειες στην Μαύρη Θάλασσα που μιλούν “ρωμέικα”. Αλλά το δικό μου χωριό ή η δική μου οικογένεια δεν μιλάει “ρωμέικα”. Υπάρχει μια εθνοτική γλώσσα στην Μαύρη Θάλασσα και αυτή η εθνοτική γλώσσα ομιλείται ακόμη. Για παράδειγμα στην Τραπεζούντα υπάρχει σε κάποιες συνοικίες. Όχι όμως στο δικό μου χωριό, γι αυτό και δεν την ξέρω. Αν ήξερα θα σας μιλούσα τώρα αλλά δεν ξέρω», ανέφερε εξηγώντας ότι στην περιοχή «ομιλείται μια γλώσσα, δεν την λένε ακριβώς ελληνικά, την λένε “ρωμέικα” με τη γλώσσα του λαού. Αλλά εμείς ως οικογένεια δεν την ξέρουμε”.
»Αλλά, ποια άραγε είναι η μεγαλύτερη απόδειξη από τη ζώσα; Ιδίως όταν έχω δίπλα μου τη συνάδελφο Ουζάι Μπουλούτ από την Τραπεζούντα. Την Ουζάι Μπουλούτ, που βρίσκεται ενώπιόν σας, την έμαθα πριν πολλά χρόνια από την δημοσιογραφία της. Από τα άρθρα της στο διαδίκτυο.
»Και δεν σας κρύβω ότι εξαρχής τράβηξε την προσοχή μου με την παρρησία της. Μία Τουρκάλα δημοσιογράφος που έγραφε κόντρα στον ασφυκτικό έλεγχο της κρατούσας γραμμής.
»Ξέρετε, αν δεν το ξέρετε σας το λέω, στην Τουρκία το 90% των Μέσων Ενημέρωσης ελέγχονται από το καθεστώς Ερντογάν. Λίγοι μόνο δημοσιογράφοι, είτε αυτοεξόριστοι σε χώρες της Δύσης, είτε κουρδικής καταγωγής γράφουν την άλλη άποψη. Τις άλλες ειδήσεις.
»Εκατοντάδες συνάδελφοί μου σαπίζουν στις τουρκικές φυλακές, κατηγορούμενοι συνήθως για διασπορά “τρομοκρατίας”. Καθημερινά, όπως ενημερώνομαι από τα κουρδικά κυρίως Μέσα, δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται.
»Στην Τουρκία ελευθερία του Τύπου δεν υπάρχει. Στην Τουρκία δημοκρατία δεν υπάρχει, παρά ένα εθνοϊσλαμιστικό καθεστώς που στρώνει μεθοδικά το έδαφος για την επιβολή μίας εθνοϊσλαμιστικής νεο-οθωμανικής θεοκρατίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
»Η αναβίωση του χαλιφάτου, με τον Ερντογάν χαλίφη για πάντα, στα πρότυπα της ιρανικής ισλαμιστικής θεοκρατίας, είναι ο μονόδρομος που το καθεστώς της Άγκυρας υλοποιεί. Το γνωρίζουμε καλά οι Έλληνες, το βιώνουν σκληρά οι Κούρδοι, το αντιμετωπίζουν δυναμικά οι Ισραηλινοί.
»Την Ουζάι Μπουλούτ είχα την τιμή να γνωρίσω δια ζώσης όταν ήρθε στην Ελλάδα. Ίσως ήμουν από τους πρώτους Ελλαδίτες που τη συνάντησαν. Κι από την αρχή θαύμασα το κουράγιο και την παληκαριά της.
»Θαύμασα τη δημοσιογραφία της, την οποία θεωρώ -επειδή γράφει και στα αγγλικά, άρα διαδίδεται σε ευρύτερα κοινά- πολύ πιο ωφέλιμη από το εγχώριο διπλωματικό ρεπορτάζ που μένει μεταξύ μας.
»Δεν θα κρίνω τους Έλληνες συναδέλφους μου του διπλωματικού ρεπορτάζ, αλλά δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι θα ήταν ευχής έργον να είχαν προσφέρει στην υπεράσπιση της αλήθειας όσα η Ουζάι Μπουλούτ.
»Δεν ήταν λοιπόν έκπληξη για εμένα όταν προ μηνών η Ουζάι Μπουλούτ αποκάλυψε δημόσια, καλεσμένη σε διαδικτυακή εκπομπή, την ελληνική της καταγωγή. Μάλλον αναμενόμενο ήταν. Βέβαια δεν κρύβω ότι ξαφνιάστηκα.
»Γνωρίζοντας καλά ότι η συνάδελφος έχει ήδη απέναντί της, λόγω της δημοσιογραφίας της, ένα αδίστακτο σύστημα που την καταδιώκει. Και ακόμα και σήμερα, που την έχω δίπλα μου, ακόμα απορώ από που αντλεί δύναμη και λεβεντιά.
»Η απάντηση μάλλον είναι απλή. Την αντλεί από την ψυχή και τη συνείδησή της.
»Η Ουζάι Μπουλούτ αποτελεί παράδειγμα για όλους μας και νομίζω ότι περισσότερα λόγια περιττεύουν. Το έργο της και η ζωή της αποδεικνύουν τον δύσκολο δρόμο που επέλεξε ασυνθηκολόγητα να πορευτεί.
»Για αυτό και σήμερα την τιμάμε με τον πιο σεμνό αλλά ειλικρινή τρόπο».
Από το tribune.gr







Σχόλια Facebook