Σατιρίζοντας: Ο ψεύτικος ο κόσμος μας

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Καλήν Εσπέραν άρχοντες, μα κάλαντα δεν έχει!

Έτσι κι αλλιώς επέρασαν η ώρα και ο χρόνος.

Αλλά πολλά έχω να πω, που η πέννα δεν αντέχει

για γεγονότα λυπητερά  που σημαδεύει  ο πόνος.

Θέλω να πω για τα παιδιά που δίχως να ‘χουν φταίξει

στον άλλο κόσμο πέρασαν στη γη δεινοπαθώντας.

Με πείνα, δίψα, πυρετό κανείς δεν έχει αντέξει ,

ήλιο να δουν  δεν πρόλαβαν, φύγαν αγκομαχώντας!

Αλλά και για τον άπονο, τον μικροκαμωμένο

Το Ρώσο,  που στον Εσταυρωμένο εμπροστά

Θε να σταυροκοπιέται με βλέμμα πονεμένο

το «μάχαιρα έδωσες» κάποιος  να πει σωστά.

Το  ξέρω πια τα κάλαντα είναι ξεπερασμένα,

μέρες καλές χαρούμενες ευλογημένες να ‘ναι,

με όλα τούτα ολόγυρα είναι παρωχημένα.

Είναι  μαθές κουβέντες στον βρόντο όπου πάνε.

Έτσι, λοιπόν θε να σας πω  μονάχα δύο  λόγια,

Ας κάνουμε το αύριο καλύτερο να μοιάσει.

Και ας γυρίσουμε μπροστά του κόσμου τα ρολόγια,

Ο ψεύτικος ο κόσμος μας, αληθινός να  μοιάσει.