ΓΝΩΜΗ: Η διαφορετικότητα και οι κοινωνίες

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

H πολύχρωμη (άλλως πως «παρδαλή»)  γιορτή του Athens Pride βρίσκεται σε «λάθος δρόμο».  Ενώ έχουν κάθε δικαίωμα οι συμμετέχοντες -αρσενικοί θηλυκοί- είτε να διαχειρίζονται το σώμα τους κατά το πώς τους βολεί ή τους αρέσει, είτε κάποιοι άλλοι να συμπαρίστανται απλώς σε αυτούς που ακολουθούν μια διαφορετική σεξουαλική ζωή, συμμετέχοντας στην εκδήλωση, εντούτοις, αντί να διαδηλώνουν το δικαίωμά τους αυτό, προτιμούν να προκαλούν είτε με την αμφίεση-εμφάνισή τους είτε με τα πρότυπα που προβάλουν.

Το ότι αποτελούν μια μικρή μειοψηφία, δεν τους καθιστά «απόβλητους». Το αντίθετο. Η Πολιτεία πρέπει να τους παρέχει την ασφάλεια να νιώθουν «ίσοι απέναντι στους νόμους» με τους άλλους πολίτες. Και η οικογένεια να τους αγκαλιάζει.

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι αποτελούν και πρότυπο της φύσης!

Επομένως, οργανώσεις και κοινότητες είτε λέγονται ΛΟΑΤΚΙ είτε “Ουράνιο Τόξο”, είτε “Περήφανοι Πρεσβύτεροι” είτε όπως αλλιώς θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται, ναι, να διεκδικούν το δικαίωμά τους στον σεξουαλικό προσανατολισμό, στην ελευθερία της έκφρασης,  όχι, όμως και να θέλουν να μας επιβάλουν το δικό τους τρόπο ζωής ως δήθεν τον κανονικό!

Υπό την έννοια αυτή αδυνατούμε να κατανοήσουμε γιατί πολιτικές ομάδες και κόμματα, πρέπει να δίνουν το παρόν, ή γιατί ένας Υπουργός Οικονομικών όπως π.χ. ο κ. Τσακαλώτος, την ώρα που η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, πρέπει αυτός να χάνει τον καιρό του συμμετέχοντας σε «παρέλαση» ομοφυλόφιλων!  Ίσως ενθαρρύνθηκε από το υποστηρικτικό μήνυμα του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο Athens Pride…

Το φετινό σύνθημα του “Pride”, “Θέμα Παιδείας”,  δεν αναδεικνύει μόνον τις δυσκολίες κοινωνικής αποδοχής που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στην Ελλάδα. Αποδεικνύει συγχρόνως και την δυσκολία που έχουν τα  ίδια αυτά άτομα να αντιληφθούν τη διαφορετικότητά τους και να συνυπάρξουν με αυτήν! Έτσι αναζητούν ψυχολογική διέξοδο στην υπερβολή!

Το “Πολύχρωμο Σχολείο”,καλά κάνει και παράγει υλικό και επιμορφώνει εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων σχετικά με ζητήματα ταυτότητας φύλου, έκφρασης φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Μέχρις εκεί, όμως. Η διαφορετικότητα δεν μπορεί να προβάλλεται στις σχολικές αίθουσες ως πρότυπο στα παιδιά!

Το πρότυπο  άνδρας- γυναίκα, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για κάθε φύλο δεν μπορεί να αλλάξει. Τουλάχιστον όχι, ως την ώρα  που ο άνδρας δίχως τη μεσολάβηση «παρένθετων» θα μπορεί να κυοφορεί αυτός (!) και η γυναίκα θα αποκτήσει, χωρίς τα «sex shops», ανδρικά γεννητικά όργανα…

Όλα τα άλλα είναι παρεκκλίσεις και ως τέτοιες, μόνον, μπορούν και πρέπει να γίνονται ανεκτές στις πολιτισμένες κοινωνίες…