ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Άντε!..

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η λαίλαπα των Τούρκικων σίριαλ στην ελληνική (κατά τα λοιπά) Του βούλα καλά κρατεί! Τα παίρνουν κοψοχρονιά; Γιατί καλά, δεν τα λες! Νερόβραστη σούπα είναι και, μάλιστα, κομμένη! Γίνανε μόδα; Κακόγουστη και βαρετή –με υπόκρουση Καρσιλαμά σε μεταμοντέρνα έκδοση.

Κοιτάς το ένα κανάλι, ιδιωτικό παρακαλώ, τούρκικο σίριαλ. Γυρνάς στο έτερο, πάλι ιδιωτικό, άντε (το λένε και οι Τούρκοι!..) πάλι τούρκικο σίριαλ. Αμαν πιά! 400 χρόνια τους φάγαμε στη μάπα δεν τους χορτάσαμε βρε αδελφέ;

Και να κάτι βίλες, να κάτι φάρμες, καλέ ούτε στο Τέξας, δηλαδή. Σε όλα δείχνουν την πρόοδο που υποτίθεται έχουν κάνει, στα ήθη και τα έθιμα μένουν μονάχα σαν ξεχασμένοι καβαλάρηδες στη μέση του ανατολίτικου πουθενά!

Άστε δε την προπαγάνδα. Πάει σύννεφο και ούτε που την οσφραίνεσαι καν. Σε λίγο θα στήσουν τα γυρίσματα στα Ίμια! Και ‘μεις θα κοιτάμε με «διακριτικότητα» προς το Ιόνιο!!! Με τέτοια μαεστρία…

Κατά τα λοιπά, τίποτε νέο, τίποτε μοντέρνο, τίποτε διαφορετικό που θα σε τραβήξει. Ιστορίες ίδιες με των κοινών ανθρώπων τις καθημερινές ιστορίες, που όμως, επειδή δεν τους ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους δεν γίνονται ποτέ σίριαλ για το μικρό γυαλί…

Ο παππούς ο τσιφλικάς που δεν χωνεύει τον γαμπρό του, που τσιγκουνεύεται τα πάντα, αλλά γίνεται ανοιχτοχέρης στο «γιαβρί» του που του τα ζητάει «όλα ή δεν μ΄έχεις»! Τόσο πρωτότυπο το σενάριο… Αδελφή που ερωτεύεται τον αρραβωνιαστικό της αδελφής της, και πάει λέγοντας η σαπουνόπερα.

Θα πείτε ελεύθερη τηλεόραση έχουμε ό,τι θέλει προβάλει. Σωστά. Τι θα πρόβαλε, άλλωστε; Τον Κρις Σπύρου που ζητάει πίσω την Αγιά Σοφιά; Ή το Αμερικανικό Κογκρέσο που βροντοφωνάζει στους Τούρκους: «δώστε πίσω τις κλεμμένες Εκκλησιές στους χριστιανούς δικαιούχους»!..

Εδώ καλέ, την γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, που λέει ότι η κατοχή δεν συνιστά ιδιοκτησία, την έκαναν γαργάρα τα δικά μας ΜΜΕ!.. Την απόφαση του Κογκρέσου και τον αγώνα του Έλληνα ομογενή θα προβάλουν;

Αχ Ελλάδα σ΄ αγαπώ, γιατί είσαι υπεράνω τέτοιων μικροτήτων…

Εσύ εκεί, μιά ζωή περί άλλων να τυρβάζεις… Πάντα πετούσαν στα … σύννεφα οι Έλληνες! Από κει βγήκε και το αιθεροβάμων. Ας πούμε ο Ίκαρος, φτερά ήθελε να πετάξει ψηλά.  Έφτασε τον Ήλιο,  (πιο χαμηλά δεν τού κανε!) λυώσανε τα φτερά, βούτηξε στα νερά!

Καλέ, εδώ φτάσαμε να τρώνε διεθνείς σφαλιάρες οι Τούρκοι και εμείς να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε! Ενίοτε, μάλιστα, τρίβουμε και το σβέρκο μας σαν να την φάγαμε εμείς την καρπαζιά!

Μόνον εκείνοι όπου γάμος και χαρά και η Κοντύλο πρώτη! Γαβγίζουν από πάνω μας οι αυτοαναγορευμένοι σε «Μακεδόνες»; Από κοντά αλυχτούν κι αυτοί.

Μας κατσαδιάζουν οι Ευρω-υπεύθυνοι της οικονομικής συμφοράς, από δίπλα τον αμανέ τους και αυτοί .

Αλήθεια, πότε εμείς θα αποκτήσουμε αυτό που κάποιοι το λένε εθνική αυτοσυνείδηση και κάποιοι απλή …είδηση;

Πότε;

Μάλλον ποτέ!

“Άντε θύμα, άντε ψόνιο, άντε σύμβολο αιώνιο”!..