Η λίστα Λαγκάρντ και η δημοσίευσή της

Σε νέο κύκλο “αναταρράξεων” αναμένεται να περάσει η πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδος καθώς κάποιοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν την διαβόητη “λίστα Λαγκαρντ” και, μάλιστα, προχωρούν στην δημοσίευσή της, σύμφωνα με το “Hot Doc”  που θα κάνει και τη δημοσίευση. www.kourdistoportocali.com/articles/15376.htm)

Πρόκειται, σύμφωνα με τις πληροφορίες,  για τα ονόματα 2.059 ελλήνων οι οποίοι φέρονται να  έχουν  λογαριασμούς στην τράπεζα HSBC της Ελβετίας. (Η Τράπεζα διαθέτει υποκαταστήματα και στην Ελλάδα).
Ωστόσο εντύπωση προκαλεί το γεγονός της παραδοχής από τους ίδιους τους προτιθέμενους να δημοσιεύσουν τη λίστα ότι “οι άνθρωποι που υπάρχουν στη λίστα δεν είναι απαραίτητα φοροκλέφτες, ούτε  διαχειριστές μαύρου χρήματος. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες εμφανείς περιπτώσεις  συναλλασσόμενων με την τράπεζα που εμφανίζουν καταθέσεις που δεν ταιριάζουν με  καμιά επαγγελματική τους δραστηριότητα”.

Η παραδοχή αυτή καθιστά ανέπιτρεπη, κατά τη γνώμη μας, την δημοσιοποίηση της επίμαχης λίστας, ή του ονομαστικού καταλόγου, σε απλά ελληνικά.  Και η παραδοχή του συντάκτη πως “η απόφασή μας να δημοσιεύσουμε τα  ονόματα είναι συνειδητή και εκτός από την ενημέρωση στόχο έχει να χτυπήσει το  νοσηρό κλίμα που δημιουργείται στη χώρα βάζοντάς την να δέχεται βολές από τη  λάσπη του υπονόμου που πέφτει συνεχώς στον ανεμιστήρα”,  δεν αποτελεί ούτε καν φύλλο συκής.

Αντίθετα, δείχνει τον μόνο ορθό δρόμο για να βγεί ο κατάλογος στο φως της δημοσιότητας. Και αυτός είναι η προηγούμενη εμπεριστατωμένη και διακριτική έρευνα των επίσημων αρχών ώστε να εξακριβωθεί ποιοί από τους αναγραφόμενους σε αυτόν, είναι ελεγχόμενοι ως προς το Πόθεν και ως προς το Έσχες.

Διαφορετικά, στον “ανεμιστήρα” ρίχνονται 2.059 ονόματα που μπορεί να είναι έντιμοι και νομιμόφρονες πολίτες οι περισσότεροι από αυτούς. Από πότε αποτελεί “έγκλημα” να διατηρείς λογαριασμό σε μία Ελβετική Τράπεζα, αν έχεις βέβαια τι να καταθέσεις;

Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει η χώρα, στην κρίσμη καμπή που βρίσκεται να βιώσει και την κουτσομπολίστικη λαίλαπα αστήρικτων και αμφιλεγόμενων ειδήσεων και καταλόγων που, εκτός των άλλων, απογοητεύουν και αποτρέπουν καθ΄όλα αξιοπρεπείς επιχειρηματίες Έλληνες και ξένους, από του να αποφασίσουν να επενδύσουν ή να επεκτείνουν επενδύσεις τους στην Ελλάδα.

Επί τέλους, οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους. Περισσότερο, ίσως, για ορισμένες επιχειρήσεις Τύπου. Είναι αυτός, όμως, επαρκής λόγος για να αποδυναμώνουμε και τα τελευταία ερείσματα ανταγωνιστικότητας και να εξαλείφουμε τις έσχατες ελπίδες μιάς αργής, αλλά, το κάτω της γραφής, μόνης σωτήριας ανάκαμψης;