‘Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Πάλι καλά που ο Παναγούλης δεν θυμήθηκε τι έπαθε ο Καντάφι από τους αντιπάλους του! Ίσως και να παρέβλεψε, επειδή βλέπει τι παθαίνουν οι αντίπαλοι του σήμερα, που ένας-ένας εγκαταλείπουν τα εγκόσμια!

Δηλαδή, αν είναι “προσωπική άποψη”, μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει;

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Πολύ μου άρεσε εκείνο που άκουσα στην 5η Σύναξη Νεότητος της “Ενωμένης Ρωμιοσύνης”.  “Η ρωμιοσύνη θα χαθεί όντας ο Κόσμος λείψει”. Ελπίζω να μην εννούσαν την Ένωση…

Άκουσα και κάτι άλλο πρόσφατα. Κι αυτό μου άρεσε:  “Η τελευταία λέξη που θα πει ο κόσμος όταν θα χάνεται θα είναι, Ελλάς”!

Επί του παρόντος, η πρώτη λέξη που λένε κάθε πρωϊ οι Ευρωπαίοι είναι ¨Ελλάς”! Έχουμε καταντήσει η Κολυνός των Ευρωπαίων! Η πρώτη φροντίς το πρωϊ και η τελευταία το βράδυ!

Και να έχεις και τον Τσίπρα να τους κακολογεί!..

Αλλά είπαμε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Τώρα το ” άβυσσος” με δύο “σ” γράφεται ή με ένα; Η ώρα είναι δύο, ξημερώματα. Που να τρέχω στον Μπαμπινιώτη… Εννοώ στο Λεξικό του. Άστε, θυμήθηκα. Με δύο “σ” γράφεται όπως και η θάλασσα. Τι σχέση έχει η άβυσσος με τη θάλασσα; Εκτός από τα δύο ‘σ’ καμία!

Χάθηκες και συ βρε Θανάση!  Λακίσατε όλοι! Και εκείνο που μαθαίναμε στο σχολείο, “ο φίλος τον φίλο εν πόνοις και κινδύνοις γιγνώσκει”; Ε, το θυμάμαι καλά; Τώρα θα μου πεις, την σήμερον ημέρα όλοι πόνους και κινδύνους αντιμετωπίζουμε, που να πρωτοφτάσουν οι φίλοι; Άσε που κάποιοι ανέβηκαν πολύ ψηλά για να σε …φτάσουν!

Είπαμε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Όσο τη γράφω τη λέξη ¨”άβυσσος”, τόσο περισσότερο σιγουρεύομαι πώς γράφεται με δύο “σ”. Όπως η ‘βασίλισσα”. Ποιά σχέση έχει η άβυσσος με την βασίλισσα; Εκτός από τα δύο “σ”, καμία!

Όχι, ήτανε ωραία στην “Ρωμιοσύνη”, χθες. Άκουσα πολλά και διάφορα για την ομογένεια, για την Αμερική, για τα μυαλά μας που τα χάνουμε, για τους ομογενείς ευεργέτες  και πολλά άλλα ακόμη, εξ ίσου ενδιαφέροντα. Την παράσταση, όμως, νομίζω ότι την έκλεψε η θεωρία ακροατή ότι η οικονομική κρίση που βιώνουμε είναι …εικονική! Σκεφτείτε τώρα να ήτανε και πραγματική…

Αλλά είπαμε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…

Α, ναί, πολύ θαύμασα την ειλικρίνεια του Αρχιεπισκόπου. Ναι, ήταν κι αυτός εκεί. “Δεν σας ήξερα”, είπε. ¨Ενας συνεργάτης μου μού μίλησε για σας”… Τυχερός ο συνεργάτης. Οι περισσότεροι ταγοί λένε: “δεν μου το  ‘πε ο συνεργάτης μου”!

Α, ναι, και η “αψιμαχία να ξενιτευτούν οι νέοι μας ή όχι” επίσης κέντρισε το ενδιαφέρον μου. Ο ένας έλεγε, αν φύγουν όλοι ποιοί θα μείνουμε;  Και επίσης, έλεγε πως “όταν γυρίσουν πίσω θα βρουν μόνον γέρους”.

Η άλλη άποψη, που την εξέφρασε ο Μητροπολίτης Γλυφάδας ήτανε: “Έρχονται και με βρίσκουν νέοι πτυχιούχοι που πεινάνε. Τι μπορώ να τους πω; Να μην φύγουν;”

Η ατάκα από την Γραμματέα του ΣΑΕ: “Οι Ομογενείς επιθυμούν διακαώς να βοήθησουν την Ελλάδα” και περιμένουν ανυπόμονοι το σινιάλο από το μητροπολιτικό κέντρο, όπως τα άλογα στην αφετηρία! Βαστάτε Τούρκοι τ΄άλογα!

Αλλά είπαμε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Α, θυμήθηκα τι κοινό έχουν η άβυσσος, η θάλασσα και η βασίλισσα! Οι δύο τελευταίες εμπεριέχουν την πρώτη!

Και οι τρεις είναι γένος θηλυκού…