Jace: Οι πρώτες κριτικές για την ταινία του Καραμαγγιώλη

Άνισο το αποτέλεσμα στη φιλόδοξη, στέρεη σκηνοθετικά, αλλά χωρίς αίσθηση του μέτρου σεναριακά, ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη…

Έχοντας γνωρίσει την ανθρώπινη σκληρότητα στο μέγιστο βαθμό από την πρώτη μέρα της ζωής του, ο Jace ξεκινά –ολομόναχος και ορφανός για δεύτερη φορά στα επτά του χρόνια– έναν άνισο αγώνα επιβίωσης. Σ’ έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη εκμετάλλευση κυριαρχεί, αναγκάζεται να περάσει από τη ζωή στα φανάρια, στην κόλαση του αναμορφωτήριου κι από εκεί στον θαμπό κόσμο της διαφθοράς, της πορνείας και των ναρκωτικών.

Βλέποντας κάθε ελπίδα για διέξοδο συνεχώς να διαψεύδεται, συνεχίζει να πολεμά, κρατώντας καλά κρυμμένες μέσα του τις «ουλές» από τις προσωπικές του απώλειες. Η περιπλάνηση ενός βίαια πληγωμένου πλάσματος, που προσπαθεί να κυριαρχήσει στη δύναμη του και να διατηρήσει την ευαισθησία του, ενώ αγωνίζεται για δικαιοσύνη, συντροφικότητα και ελευθερία μέσα από την εκκωφαντική του σιωπή…

Η πρώτη ταινία μυθοπλασίας του Μενέλαου Καραμαγγιώλη«Black Out» είχε πέσει θύμα της υπέρμετρης φιλοδοξίας της. Το «J.A.C.E.» πατάει καλύτερα στα πόδια του, με μια τεχνική σιγουριά που αποφεύγει τις ακροβασίες και ένα απόλυτα λειτουργικό ρυθμό. Όμως, και πάλι, η σεναριακή υπερβολή γονατίζει το μέτρο. Η οδύσσεια ενός αμίλητου ήρωα που υποφέρει τα πάνδεινα και γίνεται παρατηρητής ή αποδέκτης αναπάντεχης καλοσύνης αλλά και πολύμορφης κακίας, είναι από μόνη της φιλόδοξη, αλλά ένα πιο σφιχτό μοντάζ που θα περιόριζε τον καταιγισμό από συμπτώσεις, υπερβολές, συμβολισμούς, παράλληλες υποθέσεις και δραματικά κρεσέντα θα βοηθούσε την ταινία.

Πηγή: www.newpost.gr