Ποιος τελικά ευθύνεται για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα;

Ας είμαστε ειλικρινείς!Ακέραια την πολιτική ευθύνη για την άνοδο της ακροδεξιάς στη χώρα μας τη φέρουν όσοι ισχυρίζονται πως κάνουμε ό,τι μπορούμε σε συνθήκες μνημονίου για να σάς σώσουμε! Η χώρα παρέμεινε στη ζώνη του ευρώ με σκληρές θυσίες των εργαζόμενων,με δυσβάστακτη φορολόγηση των εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας,με απόλυτη υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών,με ανεργία που καλπάζει(28%) και ύφεση που αγγίζει το 4,8%! Και μέσα σ’αυτό το έρεβος της αβάστακτης καθημερινότητας το μόνο που παράγει η τρικομματική κυβέρνηση είναι σχέδια φορολόγησης του αμήχανου πολίτη,προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές της χώρας. Με άλλα λόγια για την κυβέρνηση όλα τα άλλα θέματα της καθημερινότητας είναι δευτερεύοντα και απλά τα διαχειρίζεται με επικοινωνιακές μεθόδους. Μάλιστα με τα ίδια ακριβώς επικοινωνιακά επιχειρήματα αποδομείται και ο πολιτικός αντίλογος της αξιωματικής αντιπολίτευσης,που πλειοδοτεί σε ανέξοδες υποσχέσεις,με το μέγιστο επιχείρημα πως κάθε φορά και σε κάθε βήμα ο κύριος Πρωθυπουργός,όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης,τον εκμηδένισε! Ωστόσο τα προβλήματα υπάρχουν,η ανεργία συνθλίβει,η μετανάστευση είναι εδώ και η κυβερνώσα παράταξη δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις,που θα άλλαζαν πραγματικά και όχι επικοινωνιακά το οικονομικό κλίμα στη χώρα. Αλλά και θεσμικά η κυβέρνηση έχει μεταθέσει εκτός Βουλής τα κέντρα των αποφάσεών της,με αποτέλεσμα να γίνεται κάθε μέρα εμφανέστερη η καθοδήγηση της από οικονομικά κέντρα εξουσίας,των οποίων οι ντιρεκτίβες αποστραγγίζουν ή καλύτερα στραγγαλίζουν τον πολίτη. Πείτε μου λοιπόν,όταν ο σημερινός νέος συνειδητοποιεί πως δεν έχει έχει μέλλον,αφού δεν έχει παρόν,πού θα ακουμπήσει για να στηριχθεί;Από πού θα αντλήσει ελπίδα,όταν το ένα πολιτικό μπλοκ τού επαναλαμβάνει πως προτεραιότητα έχει η τήρηση του μνημονίου, ενώ το άλλο πολιτικό μπλοκ επιχειρεί να συσκοτίσει την αλήθεια και να του υποσχεθεί πως θα έχουμε “ολίγη από μνημόνιο”,”ολίγη από κοινωνικό κράτος” και στο τέλος θα δούμε πώς θα τα καταφέρουμε! Σ’όλα αυτά τα ζοφερά πρέπει να προσθέσουμε την ατιμωρησία ανθρώπων που υπέκλεψαν το μέλλον του τόπου,το αμετανόητο όσων κυβέρνησαν αλόγιστα τα προηγούμενα χρόνια και τη φαιδρότητα ορισμένων που κατακλύζουν τα κανάλια των αμήχανων συνεταίρων της εξουσίας,που προσπαθούν να μαντέψουν πού θα κάτσει η πολιτική μπίλια για να τα έχουν καλά με την επόμενη κυβέρνηση. Έτσι όμως ωθείται η κοινωνία στο μηδενισμό και την απελπισία και μπορεί να ψηφίσει ό,τι πιο ακραίο υπάρχει τραγουδώντας:”Να σού δώσω μια να σπάσεις,αχ βρε κόσμε γυάλινε”!Και τότε αντίο Δημοκρατία! Αν δε θέλετε,κύριοι,να μάς κυβερνήσει η ακροδεξιά,επιτέλους κυβερνείστε υπέρ του λαού,παράγοντας πολιτική ή φύγετε πριν να είναι αργά μήπως υπάρχει στον ορίζοντα η λύση,που σήμερα δε φαίνεται.