Η ΕΡΤ θα διορθωθεί, αν αλλάξει

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Neoskosmos.com

Η απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά να βάλει, αιφνιδιαστικά, λουκέτο στην Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ) με παρέπεμψε στο γνωμικό του πρώην προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή, «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα, που λέγονται αλλά δεν γίνονται, και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται».
Η κυβέρνηση Σαμαρά αποφάσισε με τρόπο απολυταρχικό να κλείσει «προσωρινά» την ΕΡΤ, για να την «αναμορφώσει», χωρίς απολογητικές ανακοινώσεις στο κοινό και στους εργαζομένους. Επέλεξε την τακτική της σιωπής για να αποφύγει τις ατέρμονες συγκρούσεις με τα συνδικάτα των εργαζομένων στην Κρατική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, τις αποτρεπτικές παρεμβάσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης και την αντίδραση του ελληνικού λαού.

Εκ των υστέρων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Σίμωνας Κεδίκογλου, πληροφόρησε τον ελληνικό λαό, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά αποφάσισε να γκρεμίσει το κάστρο «της μοναδικής αδιαφάνειας και απίστευτης σπατάλης», να κλείσει «μια εταιρία με έξι λογιστήρια που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους», να θέσει τέλος στο «καθεστώς αδιαφάνειας στη διαχείριση των συμβάσεων, στη διαχείριση του υλικού, το οποίο δεν έχει απογραφεί εδώ και οκτώ χρόνια», να τερματίσει το «καθεστώς προνομίων για τους εργαζομένους που χρεώνουν τεράστιο αριθμό υπερωριών», να σταματήσει τη διανομή τεράστιων ποσών «σε ιδιωτικές παραγωγές» και να απαλλάξει τους Έλληνες πολίτες από το «τεράστιο κόστος εξωτερικών μεταδόσεων» που έχουν επιβληθεί από «απαρχαιωμένα συνδικαλιστικά προνόμια».

Δεν κόμισε γλαύκα στο πανελλήνιο ο κ. Κεδίκογλου, απαριθμώντας τις διοικητικές και διαχειριστικές αδυναμίες της φιμωθείσας ΕΡΤ. Και ο τελευταίος Έλληνας γνωρίζει, ότι η κρατική τηλεόραση της Ελλάδας κουβαλούσε μονίμως το δυσβάστακτο, οικονομικά, φορτίο των πολιτικών διορισμών, υπέφερε από ενδημικό νεποτισμό, από κατεστημένη αδιαφάνεια και ζημιογόνο κομματισμό του προσωπικού της.

Ο τελευταίος Έλληνας γνωρίζει, επίσης, ότι και η Νέα Δημοκρατία φέρει μέρος της ευθύνης για την κατάντια της ΕΡΤ. ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μοιράζονται, κυρίως, την ευθύνη για την υποβάθμιση της κρατικής τηλεόρασης σε άνδρο προσκείμενων δημοσιογράφων και διοικητικών στελεχών, σε παράδεισο πολυθεσιτών, σε πακτωλό εργολάβων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών παραγωγών, σε βιλαέτι ωφελιμιστών συνδικαλιστών.

Στην προσπάθειά τους να ελέγχουν τον κρατικό φορέα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας τα πολιτικά κόμματα προωθούσαν ημέτερους από πόρτες και παράθυρα της ΕΡΤ. Επιδίωξαν και κατάφεραν, τα πολιτικά κόμματα, να ελέγχουν προγράμματα και παραγωγές της κρατικής τηλεόρασης με την τοποθέτηση δικών τους ανθρώπων σε στρατηγικές θέσεις. Δεν δικαιούνται, τα πολιτικά κόμματα, να στηθοκοπιούνται σήμερα για το κλείσιμο του κρατικού καναλιού και των ραδιοφωνικών σταθμών, που απαξίωσαν με τις ωμές παρεμβάσεις τους.

Βαρύτατη ευθύνη για τον ξεπεσμό της ΕΡΤ φέρουν και οι συνδικαλιστές, οι οποίοι εξάντλησαν το ταμείο του φορέα και την υπομονή του τηλεοπτικού κοινού με διαδοχικές απεργίες, που στόχευαν τη διασφάλιση προνομίων, όχι τη διοικητική εξυγίανση μήτε την απαλλαγή της κρατικής τηλεόρασης από κομματικούς ελέγχους και τον αναποτελεσματικό, αδιαφανή τρόπο διάθεσης των πόρων του.

Σε περίοδο, που εκατομμύρια Ελλήνων έμειναν άνεργοι, δέχθηκαν μειώσεις των μισθών τους, συμβιβάστηκαν με την υποαπασχόληση οι ενώσεις των δημοσιογράφων και τα συνδικάτα του υπόλοιπου προσωπικού της ΕΡΤ διεκδικούσαν μισθολογικές αυξήσεις και άλλα προνόμια για τα μέλη τους γενόμενοι πρόκληση για τον δεινοπαθούντα ελληνικό λαό.

Η καθεστωτική εξουσία που εγκαθίδρυσαν οι συνδικαλιστές διάβρωσε τη δημοκρατικότητα, ευνόησε την αναξιοκρατία, υπονόμευσε τους ικανούς, συνειδητούς, υπεύθυνους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Ανέχθηκαν οι συνδικαλιστές το φαύλο καθεστώς λειτουργίας της ΕΡΤ για να μην χάσουν κεκτημένα προνόμια. Σήμερα διαμαρτύρονται για την εξώθηση 2600 εργαζομένων στο πεζοδρόμιο και την αβεβαιότητα για το μέλλον τους, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής.

Ευθύνες έχουν και οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, για την πτώση της. Συνέβαλαν και οι εργαζόμενοι στην απαξίωσή της με αλλεπάλληλες απεργίες για μισθολογικές διεκδικήσεις, ενώ αδιαφόρησαν για την ζημιογόνα εξάρτηση της κρατικής τηλεόρασης από την πολιτική εξουσία. Δεν αγωνίστηκαν για να πάψει η ΕΡΤ να είναι κομματικός υπηρέτης. Οι βολεμένοι απέφυγαν τη σύγκρουση με τη διεύθυνση για να μην διακινδυνεύσουν κεκτημένα προνόμια και οι συμβασιούχοι σιώπησαν για να μην εξοστρακιστούν. Χρειάστηκε να μπει λουκέτο στην ΕΡΤ για να αναλάβουν οι εργαζόμενοί της αγώνα κατά της «χειραγώγησης» από την πολιτική εξουσία. Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στην ΕΡΤ –που συγκλήθηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση του κλεισίματός της–αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Το δυναμικό της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης έχει τη δύναμη και τη θέληση να κρατήσει ψηλά το κοινωνικό αγαθό της ενημέρωσης, του πολιτισμού, του αθλητισμού. Έχει την τόλμη και τη βούληση να παλέψει για να πάψει η ΕΡΤ να χειραγωγείται από κάθε μονοκομματική ή πολυκομματική εξουσία. Εμείς οι εργαζόμενοι, είμαστε ακόμη ζωντανοί και θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Θα αγωνιστούμε για ένα θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΡΤ που θα κατοχυρώνει και θα περιφρουρεί την ανεξαρτησία της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, θα κόψει, επιτέλους, τον ομφάλιο λώρο με την εκάστοτε κυβέρνηση και κάθε κέντρο ή παράκεντρο πολιτικών και πελατειακών παρεμβάσεων. Η ΕΡΤ πρέπει να είναι ανοιχτή, κτήμα και πραγματική ιδιοκτησία όλων των ελλήνων πολιτών».

Όλα τα παραπάνω επιτείνουν την ανάγκη δημιουργίας, το συντομότερο δυνατό, μιας αναμορφωμένης δημόσιας τηλεόρασης, η οποία θα προσφέρει πλουραλιστική και αντικειμενική ενημέρωση. Είναι δεδομένη η ανάγκη ύπαρξης μίας δημόσιας τηλεόρασης, η οποία θα δίνει βήμα έκφρασης στις τέχνες, τον πολιτισμό, τα ατομικά και τα κοινωνικά δικαιώματα. Εξ ίσου δεδομένη είναι και η ανάγκη προσαρμογής της δημόσιας τηλεόρασης στις ανάγκες της εποχής, ώστε να μην εξυπηρετεί κομματικές ανάγκες και να μην υποκύπτει στις πιέσεις κάθε κυβέρνησης.