Ημέρες ’74.Πάθη και λάθη.
Του Μιχάλη Κοκκινάρη
Παιδίατρος- Συγγραφέας
Φυσικά δεν έχουμε πρόθεση να εξετάσουμε με στοιχεία τα δεδομένα που οδήγησαν στην εισβολή και την κατοχή μέρους της Κύπρου από την Τουρκία τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 και να επιμερίσουμε τις ευθύνες στην τότε πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του τόπου,σπεύδοντας να μιλήσουμε για πατριώτες και προδότες.Αυτό εντέλει δεν το έπραξε ούτε η ελληνική πολιτεία κλείνοντας το “φάκελο της Κύπρου” οδηγώντας έτσι σε συνειρμούς περί συνενοχών και συγκαλύψεων και επιτρέποντας σε λαϊκιστές πολιτικούς να καπηλεύονται τα οφθαλμοφανή γεγονότα του ’74.
Το μόνο που μετά βεβαιότητας μπορούμε να καταθέσουμε είναι πως ουδέποτε η Τουρκία εξεδίωξε έλληνες από την πατρώα γη επειδή κυριάρχησε πολιτικά ή στρατιωτικά.Η Τουρκία απλά περίμενε τη ευνοϊκή διεθνή συγκυρία για να δράσει ,πατώντας πάντα στα λάθη που διέπρατταν έλληνες πολιτικοί και στρατιωτικοί.
Και το καλύτερο αποδεικτικό παράδειγμα του ισχυρισμού μου είναι το “Κυπριακό”.Με λίγα λόγια όταν η διεθνής διπλωματία δεν μπόρεσε να διχοτομήσει την Κύπρο ή να βρει λύση που συνέφερε στους διεθνείς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της,”χρησιμοποίησε”με καταφανή ψεύδη ευφάνταστους και μικρόνοες εθνοσωτήρες ως εργαλεία, που θα έδιναν το άλλοθι στην Τουρκία για να εισβάλει στο νησί.Η ανατροπή του νόμιμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας,Αρχιεπισκόπου Μακαρίου,η απόπειρα δολοφονίας του,η κήρυξη ένωσης με την Ελλάδα,ήταν το χαλί της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο σε ένα προκαθορισμένο στρατιωτικό περιβάλλον,που δε θα επέτρεπε τη γενίκευση του πολέμου Τουρκίας – Ελλάδος και με δεδομένο την κατοχή μέρους του πολύπαθου νησιού.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και αυτό ήταν το διεθνές περιβάλλον, πάνω στο οποίο πάτησε η Τουρκία εκδιώκοντας και πάλι έλληνες από τις εστίες τους.
Αυτό πιθανώς οδήγησε και τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καλαμανλή να “βγάλει”την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ,για να πιέσει όσο μπορούσε το διεθνή παράγοντα στην ετεροβαρή του στάση στο Κυπριακό.
Αναρωτιέμαι λοιπόν στις 21 Μαϊου του 1974 τι είδους υποσχέσεις είχε ακούσει ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ από παράγοντα της εδώ αμερικανικής διπλωματικής αποστολής
στο Διορθόδοξο Κέντρο Πεντέλης,όταν μετά από λίγη ώρα,μίλησε στους παριστάμενους συνέδρους για τις λαμπρές μέρες που θα ξημέρωναν για τον Ελληνισμό;
Τι είδους σχεδιασμός ήταν αυτός που προετοίμαζε την άμυνα των νησιών στο Βόρειο και Κεντρικό
Αιγαίο πολλούς μήνες πριν την εκτέλεση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου,όταν το ίδιο το παραξικόπημα προφανώς θα προκαλούσε την στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο;
Ερωτήματα.Ερωτήματα και πάλι ερωτήματα.
Ας έχουν λοιπόν γνώση οι φύλακες και για λόγους αρχής καλό είναι να καταγραφεί η ιστορία εκείνων των γεγονότων για να μην υπάρχουν παρανοήσεις και συμψηφισμοί από τους επιγόνους των κύριων ανοϊκών ενόχων της κατοχής μέρους του νησιού από το 1974.
Και το καλύτερο αποδεικτικό παράδειγμα του ισχυρισμού μου είναι το “Κυπριακό”.Με λίγα λόγια όταν η διεθνής διπλωματία δεν μπόρεσε να διχοτομήσει την Κύπρο ή να βρει λύση που συνέφερε στους διεθνείς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της,”χρησιμοποίησε”με καταφανή ψεύδη ευφάνταστους και μικρόνοες εθνοσωτήρες ως εργαλεία, που θα έδιναν το άλλοθι στην Τουρκία για να εισβάλει στο νησί.Η ανατροπή του νόμιμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας,Αρχιεπισκόπου Μακαρίου,η απόπειρα δολοφονίας του,η κήρυξη ένωσης με την Ελλάδα,ήταν το χαλί της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο σε ένα προκαθορισμένο στρατιωτικό περιβάλλον,που δε θα επέτρεπε τη γενίκευση του πολέμου Τουρκίας – Ελλάδος και με δεδομένο την κατοχή μέρους του πολύπαθου νησιού.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και αυτό ήταν το διεθνές περιβάλλον, πάνω στο οποίο πάτησε η Τουρκία εκδιώκοντας και πάλι έλληνες από τις εστίες τους.
Αυτό πιθανώς οδήγησε και τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καλαμανλή να “βγάλει”την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ,για να πιέσει όσο μπορούσε το διεθνή παράγοντα στην ετεροβαρή του στάση στο Κυπριακό.
Αναρωτιέμαι λοιπόν στις 21 Μαϊου του 1974 τι είδους υποσχέσεις είχε ακούσει ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ από παράγοντα της εδώ αμερικανικής διπλωματικής αποστολής
στο Διορθόδοξο Κέντρο Πεντέλης,όταν μετά από λίγη ώρα,μίλησε στους παριστάμενους συνέδρους για τις λαμπρές μέρες που θα ξημέρωναν για τον Ελληνισμό;
Τι είδους σχεδιασμός ήταν αυτός που προετοίμαζε την άμυνα των νησιών στο Βόρειο και Κεντρικό
Αιγαίο πολλούς μήνες πριν την εκτέλεση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου,όταν το ίδιο το παραξικόπημα προφανώς θα προκαλούσε την στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο;
Ερωτήματα.Ερωτήματα και πάλι ερωτήματα.
Ας έχουν λοιπόν γνώση οι φύλακες και για λόγους αρχής καλό είναι να καταγραφεί η ιστορία εκείνων των γεγονότων για να μην υπάρχουν παρανοήσεις και συμψηφισμοί από τους επιγόνους των κύριων ανοϊκών ενόχων της κατοχής μέρους του νησιού από το 1974.
Σχόλια Facebook