ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Τα ανεξήγητα…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Πάνω που ξαναγύρισε η Τρόϊκα, εγώ θυμήθηκα με ποιόν μοιάζει. Ναι, σοβαρά το λέω… Μήνες τώρα έσπαγα το κεφάλι μου να βρω με ποιόν μοιάζει η Τρόϊκα! Ε, λοιπόν, το βρήκα!  Η τρόϊκα μοιάζει με την πενθερά: Για όλα φταίει ο γαμπρός της! Ποτέ η κόρη! Για όλα φταίνε οι Έλληνες. Ποτέ η αμερικανική «φούσκα» που έσκασε και τα κομμάτια της εκτοξεύθηκαν με πάταγο στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα…

Έτσι μας αντιμετωπίζουν σαν τα μαθητούδια που ο δάσκαλος τούς εξηγεί το μάθημα και αυτά δεν καταλαβαίνουν! Στο τέλος ο δάσκαλος παραδέχεται την ήττα του και ο μαθητής πάει σπίτι του…

Τ’ωρα, λέει. τα Χημικά θα τα παραδώσει σαν καλό παιδί… Κι όλα καλά κι όλα ωραία….

Κάπως έτσι συμβαίνει και με την εθνική μας ομάδα μπάσκετ. Αργήσαμε, λέει, να ξυπνήσουμε! Μωρέ, τίποτε δεν κατάλαβε, ούτε που πήγε, ούτε τι πήγε να κάνει! Με τα Άνω Πετράλωνα να έπαιζε περισσότερη σοβαρότητα θα επεδείκνυαν παίκτες που, κατά τα λοιπά,  κοστίζουν εκατομμύρια…

Όχι πως έχω τίποτε με τα  Άνω Πετράλωνα, αλλά στα Κάτω Πετράλωνα μένει μία καλή (έτσι νόμιζα!) φίλη, όσπου χάθηκε. Η γειτονιά, πάντως, παραμένει  στο απυρόβλητο!

Ας είναι, εδώ  συμβαίνουν σοβαρότερα  πράγματα,  με την «μεγάλη αγαπημένη» των Ελλήνων φιλάθλων  θα ασχολούμαστε;

Εδώ καλέ μας έφερε ο Τσίπρας τον Τόμσον να μας κυβερνήσει!  Θεέ και Κύριε, είπαμε να πάρουν πάνω χέρι οι τεχνοκράτες, αλλά πάλι όχι κι έτσι! Και μεις που νομίζαμε  ότι για πάρτη του ξελαρυγγιάζεται ο Τσίπρας! Κόντρα στην Μέρκελ να πάει, κι όπου πάει…

Πως το είπε; Α, ναι, η Κυβέρνηση, λέει, «παίζει» τις καθυστερήσεις! Ναι, μεγάλε, αλλά χθες ο Μήτρογλου στις καθυστερήσεις πέτυχε και  4^ο γκολ!

Που θα πει, μη χαλαρώνετε αδέλφια, μη!  Πως το είπε ο Παπακωσταντίνου στην τηλεοπτική του ξαναζεσταμένη απ΄τα παλιά,  συνέντευξη; Α, ναι, πέρυσι, είπε, «κάθε μέρα στο Σύνταγμα ήμουν, με το λαό»!  Όχι καλέ αυτός ο Παπακωσταντίνου με την «πειραγμένη»  λίστα, ο άλλος με το  βίτσιο «θα ερωτευθώ τον Παπανδρέου»!

Τώρα, τι ακριβώς έκανε στο Σύνταγμα, ο “εγώ δεν θέλω στη ζωή να κυβερνήσω”, δεν το εξήγησε. Ίσως πούλαγε δίσκους του!  Ίσως, πάλι πήγαινε βράδυ για σαλέπι!

Ας είναι,  κάθε εποχή έχει και τα ιδάλματά της.  Ενίοτε και τα αποβράσματά της.  Μόνο που πάνω που πίστεψαν ότι ο λαός τους  ξέχασε, ξανασηκώνουν κεφάλι!

Παραδειγματίζονται από τον Άκη. Ναι, τον μέγα πατριώτη, τον εκλεκτό του Ανδρέα, τον υπουργό που για να καταδεχθεί να σου ρίξει μια ματιά έπρεπε  ο ουρανός να φιλήσει τη γή! Που να προλάβαινε ο έρημος… Τόσες υποχρεώσεις είχε ανοίξει!

Ε, λοιπόν, δεν ξέρω αν είναι σημαδιακό, αλλά πάνω που φαίνεται ότι κλείνουν γύρω του τα κάγκελα του Κορυδαλλού, ένας άλλος «φίλος από τα παλιά» «έσκασε» μύτη στο Ηρώδειο! Ο Κώστας Λαλιώτης!

Το άλλοτε Θείο Βρέφος και τα κιλά του απέκτησε,και την  κοιλίτσα του την έθρεψε καλά και, φυσικά προ πολλού έπαψε να είναι …βρέφος!. Με τη Μελίνα κι αυτός εκεί.  Στο τιμητικό αφιέρωμα… Μερικά πράγματα είναι ανεξήγητα! Ιδιαίτερα το πως δημιουργούνται ήρωες!..

Και …ευεργέτες της ομογένειας!..

Έρημο Ηρώδειο!

Άντε καιρός να του δίνουμε «και  είναι και Κυριακάτικη αργία»…