Να ξεπεραστεί το αδιέξοδο…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στην Παμμεσσηνιακή Ομοσπονδία Αμερικής και Καναδά πρέπει να βρεθεί τρόπος να ξεπεραστεί.  Η Ομογένεια δεν έχει την πολυτέλεια να ζήσει νέες διασπαστικές καταστάσεις.

Για την εικόνα, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το 35ο Συνέδριο της Καλαμάτας και όπως θα αποκρυσταλλωθεί μετά και το επίσης …35ο Συνέδριο του Σικάγο (εάν τελικά πραγματοποιθεί, όπερ και το πιθανότερο;),  υπάρχουν ευθύνες. Ευθύνες χειρισμών, μεθοδεύσεων και  αποφάσεων.

Δεν θα κρίνουμε εμείς  τους  παράγοντες και τα μέλη της διοίκησης, που οδήγησαν τα πράγματα εδώ που σήμερα βρίσκονται.  Θα πούμε, όμως, ότι  η κατάσταση δεν πρέπει να αφεθεί να αγγίξει τα ακραία όρια του διχασμού.  Μια τετοια ενδεχομένως εξέλιξη, δεν θα περιποιεί τιμή και δόξα για κανένα από τα δύο μέρη. Αυτό είναι βέβαιο. Όπως επίσης είναι σίγουρο ότι κάποια ώρα, κάποιοι ομογενείς θα ζητήσουν από τους νυν κρατούντες και αδυνατούντες να ομονοήσουν, να απολογηθούν.

Σειρήνες και Λαιστρυγόνες υπάρχουν παντού. Στην προκειμένη περίπωση, δυστυχώς έλειψε ο φρόνημος Οδυσσέας ο οποίος θα βούλωνε τ΄αυτιά του με κερί και θα αλυσσοδένονταν, για να μην παρασυρθεί  από τη μέθη της εξουσίας.

Το ΄’χουμε αυτό το χούι και στην Ελλάδα. Αν σταθείς  σε μιά πλατεία και φωνάξεις: “κύριε πρόεδρε” τουλάχιστον το 80% των παρισταμένων θα γυρίσουν το κεφάλι να σου αποκριθούν… Όλο και κάπου θα …προεδρεύουν!

Η Ομογένεια έχει διανύσει πολύ δρόμο, έχει χύσει ποταμούς ιδρώτες και έχει πληρώσει πολύ υψηλό τίμημα για να φθάσει εδώ που σήμερα βρίσκεται. Στην κορυφή των κατακτήσεών της.  Φάρος  φωτεινός ελληνικότητας,  εργατικότητας και πνευματικότητας. Πολλοί και στην Ελκλάδα και στο ξωτερικό, επιβουλεύονται τις επιτυχίες της.  Ζηλοφθονούν για τα επιτεύματά της. Προσπαθούν να καρπωθούν κάτι από την αίγλη της. Στήνουν γιορτές και πανηγύρια στο όνομα της ομογένειας ερήμην της ομογένειας…

Οι καιροί είναι πονηροί.  Η ισχύς εν τη ενώσει, λέει το γνωμικό.

Εκεί πρέπει να σταθούμε. Στην Ένωση των δυνάμεων, των ικανοτήτων μας, των επιδιώξεών μας. Όχι στην διάσπαση, στην απομόνωση και στον πολυκερματισμό.