Μιά και είμαι άγνωστος…

Την 1η Απριλίου κλείνω εδώ στον Καναδά 47 χρόνια. Εφυγα από την Πατρίδα εναν μήνα μετά οταν απολύθηκα από φαντάρος. Χωριατόπαιδο , άτεχνος , και περιορισμένες γραμματικές γνώσεις. Η ζωή του μετανάστη δεν είναι ρόδινη, Την Πατρίδα δεν την ξέχασα ποτέ, την επισκέπτομαι συχνά και τα τελευταία 15 χρόνια κάθε χρόνο γιά 2-3 μήνες τά καλοκαίρια.

Μέχρι την κρίση δεν είχα λόγο << όπως όλοι μας >> νά ασχολιθώ , όλα ήταν ζωή χαρισάμενη. Αυτό που ειληκρινά χαιρόμουν πιό πολύ ήταν ή νεολέα. Τη ζωή που έκαναν. Θυμάμαι την μιζέρια της δικής μου γενιάς καί έλεγα, μπράβο τους , νά ζούν και να τα χαίρονται. Αλλά όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα όλα ήταν όνειρο.

Μέχρι την κρίση δεν ασχολιόμουν με τα προβλήματα της Πατρίδας. Αλλά μετά την κρίση άρχισα να αγανακτώ όχι από ατομικά συμφέροντα αλλά από πατριοτισμό. Αρχισα να διαβάζω όλες τις αλήθειες πώς φτάσαμε εως εδώ. Πώς από το 74 και μετά όλοι οί διοικούντες συναγωνίζονται ο ένας τόν άλλον ποιός θα καταστρέψει πιό πολύ αυτή τη δόλια χώρα.

Καλά μέχρι την κρίση κορόϊδευαν , και ό κοσμάκης τους πίστευε. Αλλά από οτι βλέπω συνεχίζουν τα ψέματα και ο κοσμάκης δεν αντιδρά. Και όταν λέω αντιδρά δεν εννοώ λιανοτούφεκο << εξάλλου εγώ οταν παρέδωσα το όπλο στο στρατό δεν ξαναέπιασα όπλο στα χέρια μου >> υπάρχει ή Δημοκρατία. Τί στην εύχή τή βγάλαμε να την εκμεταλεύονται οί άλλοι. Υπάρχει ο διάλογος, ανταλλαγή απόψεων ή ψήφος.

Με την αγανάκτηση άρχισα και τη διαμαρτυρία . Πρίν 3 χρόνια άρχισα να γράφω τις ιδέες μου , και να τις στέλνω σε οποιονδήποτε εύρισκα το E. Mail του. Οχι στο οτι οι ιδέες μου είναι οί πιό σωστές ,αλλά με την ελπίδα οτι κάποιος out there θα με ακούσει. Με την καλήτερη και πιό σωστή ιδέα. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό μου οτι εγώ και μόνο εγώ μπορώ να σωσω την Πατρίδα. Δεν μπορώ και δεν θέλω να πιστέψω οτι δεν υπάρχουν 300 Ελληνες ειληκρινείς με γνώσεις ,και πάνω απ’ όλα Πατριώτες.

Προσπαθώ σαν τον Διογένη πριν από 2.500 χρόνια και εγώ σήμερα να βρώ Ελληνες με φιλότιμο.. Είμαι σιγουρος οτι υπάρχουν ακόμη Ελληνες πατριωτες και με φιλότιμο.

Διαβάζω πολλά άρθρα κείμενα από καθηγητές, δημοσιογράφους με σύχρονες ιδέες και κριτική — παρατηρήσεις που κάνουν για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Απορώ γιατί κανείς τους δεν κάνει μιά κίνηση ?

Δεν λέω πρέπει να τελειώση αυτή η κλεπτοκρατία αλλά οχι με κίνηση με ενα ακόμα Σοσιαλιστικό κόμμα Ελιάς — η μιά μικρή Νέα Δημοκρατία του Πολύδορα. — η με μιά καινούργια Μαύρη Αυγή. ( Οχι μόνο η ίδια κοπριά αλλά και η ίδια ΜΠΟΧΑ )

Είναι παρανοϊκό όπως είπε ο Αϊνσταϊν να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένης να έχεις διαφορετικά αποτελέσματα. !! Εμείς το λέμαι άλλαξε ο Μανωλιός .

Μπορεί να πληγώνω κάποιους διότι δεν είμαι και τόσο polite δεν αποκαλώ κάποιους κύριο η κυρία . ( Well Αρσενικός η Θηλυκός γίνεσαι από τα γονίδια σου.— Αντρας η Γυναίκα από την ηλικία σου.— Κύριος η Κυρία όμως γίνεσαι από την συμπεριφορά σου ) Αλλά αυτός είμαι ,και δεν το κάνω από συμφέρον είτε από έγωισμό.

Ολες οί παρατηρησεις και διορθώσεις δεκτες << καλοδεχούμενες >>

Peter Triantafyllos

Toronto