ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Ο Πρόεδρος των Προέδρων!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τον πρόεδρο τον συμβουλεύομαι. Γι αυτό είναι πρόεδρος. Για να τον συμβουλεύονται! Κάθε ελληνική οικογένεια έχει τουλάχιστον από έναν πρόεδρο… Έχει καταντήσει εθνικό σπορ το προεδριλίκι!

Δεν έχει σημασία το που προεδρεύει κανείς. Μπορεί  σε αθλητικό σωματείο. Ίσως σε κάποια ΜΚΟ. Ακόμη σε κάποιο Φιλανθρωπικό Ίδρυμα. Ή σε σωματείο για ΑμεΑ.  Σε συνοικιακό σύλλογο απόρων κορασίδων ή, έστω και στην Προεδρία της Δημοκρατίας…

Δεν είναι ανάγκη να είναι όλοι επιτυχημένοι!

Ο δικός μου, είναι Πρόεδρος των Προέδρων!

Μοναδικό προσόν για να γίνεις μέλος του σωματείου του να είσαι ή να ήσουν κάπου, κάποτε πρόεδρος!..

Ακόμη και «στιγμιαίος», όπως ο  «Φραπέ»! Αποκωδικοποίησαν, λέει, το γονιδίωμά του… ‘Αντε, να αναλύσουμε τη φραπεδιά μπας και  μειώσουμε την ανεργία!

Όχι, αντιπροέδρους δεν δέχεται το σωματείο.  Δεν ρίχνει, λέει, το επίπεδο…

Του τό ΄πα:  – Πρόεδρε, γιατί δεν δέχεσαι αντιπροέδρους;

-Σιγά, μου λέει, που θα το κάνω της …συγκυβέρνησης. Δεν βλέπεις τι τραβάει ο Αντωνάκης;

Δεν έχει καταθέσει ακόμη το καταστατικό του συλλόγου στο Πρωτοδικείο.  Αυτό, όμως, δεν έχει σημασία. Πρόεδρος είναι έτσι κι αλλιώς.  Πρόεδρος ήλθε από το Αμέρικα. Και τι πρόεδρος, Βουλής!..

Πρόεδρο τον φωνάζουν φίλοι, γνωστοί, περαστικοί. Ως και οι άγνωστοι.

-Αλήθεια, πως είναι να είσαι πρόεδρος, τον ρωτάω.

– Σκέτος πονοκέφαλος!  Αν άκουγες όσα ακούω εγώ κάθε μέρα! Όϊ μάνα μου!  Όλοι χρειάζονται βοήθεια! Που να πρωκάνω;

-Εμ, γι αυτό είσαι πρόεδρος,  του Προέδρου!

-Αυτό, δεν το ‘πιασα…

-Ποιό;

-Το πρόεδρος του προέδρου…  Άσε, δεν χρειάζεται να βγάλεις το ψωμί σου …προεδρολογώντας! Δεν έχεις έμπνευση σήμερα;

-Για πες…

-Γράψε κάτι γι αυτούς που μένουν μαζί μέχρι να  …χωρίσουν!

-Μπα, πρόεδρε, το ΠΑΣΟΚ έπαψε να βγάζει γέλιο! ¨Εγινε …και διηγώντας τα να κλαις!

-Ε, τότε γράψε για τους άθεους που τρέχουν στο Άγιον Όρος για …θεϊκή ευλογία!

-Πρόεδρε, με πληγώνεις… Δεν με διαβάζεις!  Έγραψα προχθές γι αυτούς.

-Ξαναγράψε.

-Θα θυμώσουν μαζί μου.

-Ας θυμώσουν.

-Μα μιλάει με το Θεό…

-Ποιό Θεό;

-Ορίστε;

-Λέω παιδί μου, πως μιλάει με το Θεό; Μόνο να μονολογεί μπορεί κανείς με τον …εαυτό του!!!

-Πρόεδρε, τον αδικείς!

-Ποιόν, τον Αλέξη;

-Όχι, τον …εαυτό του!